ORTAOKUL ÖĞRENCİLERİNİN YAZMA DÜZEYLERİ VE YAZILARINDA KARŞILAŞILAN SORUNLAR

Yıl 2019, Cilt: 48 Sayı: 224, 181 - 211, 22.11.2019

Niymet Bahşi Nesrin Sis

Öz

Bu çalışma, ortaokul öğrencilerinin cümle, paragraf ve metin oluşturma

düzeylerini araştıran nicel bir araştırmadır. Bu araştırmanın örneklemini Malatya

il sınırları içinde yer alan 12 merkez ilçe ortaokulda öğrenim gören 5 ve 8. sınıf

öğrencileri oluşturmuştur. Araştırmanın verileri öğrencilerin yazılı anlatımlarından

elde edilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler nicel değerlendirme yöntemleri

kullanılarak çözümlenmiştir. Araştırmada araştırmacı tarafından geliştirilen

“Yazılı Anlatım Düzeyi Dereceli Puanlama Anahtarı” kullanılmıştır. Elde edilen

veriler, SPSS 22.0 programı kullanılarak işlenmiştir. Elde edilen verilerin değerlendirilmesinde

yüzde (%), frekans (f) kullanılmıştır. Öğrencilerin cümle, paragraf

ve metin düzeyinde yaşadıkları sorunları tespit edilmeye çalışılmıştır. Söz

konusu bulgular neticesinde öğrencilerin cümle, paragraf ve metin oluşturma

becerilerinin istenen düzeyde olmadığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

yazma, yazma düzeyi, nicel yöntem

Kaynakça

• ALKAN, Z. N. (2007), İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerin Yazılı Anlatım Hataları (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir
• ALTUNTAŞ, B. (2017), Paragraf Yazma Becerilerini Geliştirme Üzerine Bir Uygulama, (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Ahi Evran Üniversitesi, Sosyal Bilgiler ve Türkçe Eğitimi Anabilim Dalı / Türkçe Eğitimi Bilim Dalı, Kırşehir.
• ANDERSON, L.W. (1981), Assesing affective chareacteristics in the schools, Ally and Bacon, Boston.
• ARICI, A.F. (2006). “Türkçe Öğretiminde Kullanılan Strateji-Yöntem Ve Teknikler”, Atatürk Üni-versitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(1), 299-307.
• ARICI, A.F. (2008).“Üniversite Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Hataları”, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, XXI (2), 209-220.
• ARICI A.F. ve UNGAN S. (2008),“İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Çalışmalarının Bazı Yönlerden İncelenmesi”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20, 317-328.
• AYYILDIZ, M. ve BOZKURT Ü. (2006). “Edebiyat ve Kompozisyon Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar (Alan Araştırması- Van İli Örneği)”, Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4(1),45-52.
• BABBİE, E. (1990). Social research methods, Basic Books, New York.
• BAŞ, G. ve ŞAHİN C. (2012), “İlköğretim 6,7ve 8. Sınıf Öğrencilerinin Okuma Tutumları ve Yazma Eğilimleri İle Türkçe Dersindeki Akademik Başarıları Arasındaki İlişki”, Turkish Studies, 7(3), 555-572.
• BİNYAZAR, A. ve ÖZDEMİR, E. (2006). Yazma Öğretimi/Yazam Sanatı (3. Basım). İstanbul:Papirüs Yayınları.
• BRANSON, R.K. (1988).”Why schools can’t improve: The upper limit hypothesis”, Journal of Instructional Development, 10,27-32.
• BÜYÜKİKİZ, K. (2007). İlköğretim 8.Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Söz Dizimi ve Anlatım Bozukluğu Açısından Değerlendirilmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• CAN, R. (2012). Ortaöğretim Öğrencilerinin Yazılı Anlatımlarında Paragraf Düzeyinde Bağdaşıklık ve Tutarlılık, (Yayınlanmamış Doktora Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• ÇAĞIMLAR, Z.ve İFLAZOĞLU. A. (2002) “Yazılı Anlatım Becerilerinin İlköğretim 5.Sınıflarda Öğretmen ve Öğrenci Görüşleri Açısından Değerlendirilmesi”, Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(23), ss: 12-22.
• ÇELİK, V. (2000).Okul Kültürü ve Yönetimi, Pegem Yayınları, Ankara.
• DEMİR, T. (2013). “İlköğretim Öğrencilerinin Yaratıcı Yazma Becerileri ile Yazma Özyeterlik Algısı Üzerine Bir Çalışma”, Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 2, (1) 84-114.
• DOĞAN, Y. (2002). Türkçe Öğretmenliği Birinci Sınıfta Okuyan Öğrencilerin Okuma Ve Yazma Becerileri İle Genel Kültür Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• EKİNCİ ÇELİKPAZU S. (2006). Erzurum Merkez İlçe İlköğretim 6.Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerileri Üzerine Bir Araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• GÜNDÜZ, O. ve ŞİMŞEK T. (2011), Anlatma Teknikleri 2, Uygulamalı Yazma Eğitimi, Grafiker Yayınları, Ankara.
• İNAL, S. (2006), “İngilizce Yazılı Anlatım Dersinin Sorunları Üzerine Bir İnceleme”, Journal of Language And Linguistic Studies, 2(2), 180-203.
• KARAALİOĞLU, S. K. (1978). Yazmak ve Konuşmak Sanatı Kompozisyon (7. Basım), İnkılap Kitabevi, İstanbul.
• KARABUĞA, H. (2011). Türkçe Öğretmeni Adaylarının Yazılı Anlatım Çalışmalarında Noktalama İşaretlerini ve Yazım Kurallarını Kullanabilme Düzeyleri,(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Bolu.
• KARADAĞ, Ö., VE MADEN, S. (2013). Yazma Eğitimi: Kuram, Uygulama ve Ölçme Değerlendirme. A. Güzel ve H. Karatay (Ed.), Türkçe Öğretimi El Kitabı (s. 265-301). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.
• KARASAR, N. (1998).Nitel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• KIRBAŞ, A. (2006). İlköğretim Sekizinci Sınıf Öğrencilerinin Yazılı Anlatım Becerilerinin Değerlendirilmesi,(Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Erzurum.
• MEB (2018). Türkçe Dersi Öğretim Programı (İlkokul ve ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. sınıflar).http://mufredat.meb.gov.tr/ Erişim Tarihi: 01.07.2018, Saat: 16:43. MERTKAN, Ş.(2012). Karma Araştırma Tasarımı, Pegem Akademi, Ankara. ÖZBAY, M.(Editör). (2011), Yazma Eğitimi, Pegem Akademi, Ankara.
• SALLABAŞ, M.E. (2007). İlköğretim 5. Sınıf Öğrencilerinin Kendinin Yazılı Olarak İfade Etme Kazanımlarına Ulaşma Düzeyi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• SENCER M ve Y. SENCER (1978). Toplumsal Araştırmalarda Yöntembilim, TO-DAİE, Ankara.
• SHROUT, P.; J.L.FLEİSS (1979).“Intraclass Correlatıonueses In Assesing Rater Reliability”, PsychologialBulletin, 1979/ 86(2),ss: 420-428
• ŞENCAN, H. (2005). Sosyal ve Davranışsal Ölçümlerde Güvenirlilik ve Geçerlilik, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
• TAĞA, T ve ÜNLÜ S. (2013), “Yazma Eğitiminde Karşılaşılan Sorunlar Üzerine Bir İnceleme”, Turkish Studies, 8(8), 1285-1299.
• TEMEL,G. ve ERDOĞAN S.(2017). “Uyum Çalışmalarında Örneklem Büyüklüğünün Belirlenmesi”, Marmara Medical Journal, 30(2),101-112.
• TEMUR, T. (2001). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin yazılı anlatım beceri düzeyleri ile okul başarıları arasındaki ilişki (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi), Ankara Üniversitesi, Ankara.
• UÇGUN, D. (2009). Yazılı Anlatımları Açısından Türkçe Öğretmeni Adaylarının Bilgi Ve Beceri Düzeylerine Yönelik Bir Değerlendirme, I. Uluslararası Türkiye Eğitim Araştırmaları Kongresi, 1-3 Mayıs 2009, Eğitim Araştırmaları Derneği Çanakkale On Sekiz Mart Üniversitesi, Çanakkale.
• UNGAN, S. (2007). “Yazma Becerisinin Geliştirilmesi ve Önemi”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (23), 461-472.
• YILDIRIM, A. ve ŞİMŞEK, H. (2005). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayınları, Ankara.