Üniversite Öğretim Elemanlarının Pedagojik Yeterlikler Konusunda Yaşadıkları Zorluklar ve Eğitim İhtiyaçlarının Değerlendirilmesi

Yıl 2021, Cilt: 10 Sayı: 1, 82 - 97, 26.01.2021

Akmatali Alimbekov , Rüştü Yeşil , Kürşad Yılmaz , Hasan Yılmaz , Kadiyan Boobekova Bakıt Borkoyev Cıldız Mamırova

https://doi.org/10.33206/mjss.751968

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmanın amacı, üniversitelerde görev yapan öğretim elemanlarının öğretim süreçlerinde bu yeterlikleri gösterebilme konusunda yaşadıkları zorlukları belirleyerek eğitim ihtiyaçlarına ilişkin tespitlerde bulunmaktır. Ayrıca, katılımcıların görüşleri cinsiyet, eğitim durumu, görev, hizmet yılı, uzmanlık alanı ve pedagojik formasyon eğitimi alma durumuna göre karşılaştırılmıştır. Tarama modelindeki araştırmanın örnekleminde 204 öğretim elemanı bulunmaktadır. Araştırmanın verileri Öğretim Yeterlikleri Sorunları Ölçeği (ÖYSÖ) ile toplanmıştır. Ölçek, katılımcıların sınıf içi öğretim süreçlerinde öğretim yeterlikleri ile ilgili zorlukları yaşama düzeylerini belirlemek amacıyla geliştirilmiştir. Verilerin analizinde betimsel istatiksel, t-testi, ANOVA, Kruskal Wallis H Testi ve Mann Whitney U Testi kullanılmıştır. Araştırma sonunda öğretim elemanlarının genel olarak öğretim yeterliklerini sergileme konusunda “az” düzeyde sorun yaşadıkları belirlenmiştir. Öğretim elemanlarının sorun yaşama düzeyleri cinsiyet, hizmet süresi ve pedagoji eğitimi alma durumlarına göre farklılaşmazken eğitim durumu, unvanı, uzmanlık alanlarına göre faktörler ve genel olarak bazı farklılaşmalar bulunmuştur. Diğer taraftan hizmet süreleri arttıkça sorun yaşama düzeylerinin arttığı da belirlenmiştir. Bu bulgular çerçevesinde önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Öğretim elemanı, Öğretim yeterliği, Hizmet içi eğitim

Destekleyen Kurum

Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi

Proje Numarası

KTMU-PGK2019.SBE.04

Kaynakça

• Acar, F. E., Kılıç, A., Ay, Ş., Vardar, A. K. ve Kara, R. (2010). Öğretim elemanlarının pedagojik formasyon ihtiyacı. International Conference on New Trends in Education and their Implications. 11-13 Kasım 2010, Antalya.
• Açıkgöz, K. Ü. (2016). Etkili öğrenme ve öğretme. Ankara: Biliş Yayınevi.
• Akar, H. ve Aydın, S. (2016). Öğretim elemanlarının mesleki yeterliklerini gerçekleştirme düzeyleri ile öğrencilerin akademik motivasyonu arasındaki ilişki. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 9(43), 1344-1352.
• Akyüz, Y. (2018). Türk eğitim tarihi. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
• Aslantaş, H. İ. (2011). Öğretim elemanlarının öğretim strateji yöntem ve teknikleri, iletişim ve ölçme değerlendirme yeterliklerine yönelik öğrenci görüşleri. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(15), 487 - 506.
• Balcı, A. (2015). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, teknik ve ilkeler. Ankara: Pegem Akademi Yayınevi.
• Büyüköztürk, Ş. (2014). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
• Demirel, Ö. (2015). Öğretim ilke ve yöntemleri: Öğretme sanatı. Ankara: Pegem Akademi Yayınları
• Durmuşçelebi, M. (2017). Dünden bugüne öğretim üyelerinin öğretmenlik davranışlarının değerlendirilmesi. Turkish Studies, 17(12), 155-178.
• Durmuşçelebi, M., Çolak, M. ve Meliköylü, N. Y. (2016). Öğretim elemanlarının öğretmenlik davranışlarını gösterme sıklığı. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 6(11), 365-386.
• Dursun, F. ve Saracaloğlu, A. S. (2017). Bilişim teknolojileri öğretmen yeterliklerinin değerlendirilmesi. Electronic Turkish Studies, 12(23), 89-120.
• Kamu Denetçiliği Kurumu (2016). T.C. Kamu Denetçiliği Kurumu (Ombudsmanlık) kararı. https://www.ombudsman.gov.tr/contents/files/Formasyon%20Derslerinin%20Doktora%20%C3%83%E2%80%93%C3%84%C5%B8rencileri%20%C3%84%C2%B0%C3%83%C2%A7in%20Zorunlu%20Tutulmas%C3%84%C2%B1%20Uygulamas%C3%84%C2%B1n%C3%84%C2%B1n%20Kald%C3%84%C2%B1r%C3%84%C2%B1lmas%C3%84%C2%B1.pdf. Erişim Tarihi: 15.03.2020.
• Karasar, N. (2012). Bilimsel araştırma yöntemi (23. Baskı). Ankara: Nobel Yayınevi.
• Kaya, M. F., Sungurtekin, D. ve Deniz, S. (2017). Üniversitelerde öğretim elemanı kaynaklı iletişim sorunları. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(1), 176-195.
• Kuru, O. (2017). Öğretmen yetiştiren öğretim elemanlarının öğretmenlik yeterlilikleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 403-416. doi:10.24315/trkefd.303872
• Özbek, R. ve Yeşil, R. (2009). Ortaöğretim alan öğretim elemanlarının sınıf içi öğretim yeterliklerinin değerlendirilmesi (Fırat Üniversitesi örneği). İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 10(2), 111-128.
• Senemoğlu, N. (2018). Gelişim öğrenme ve öğretim. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Sönmez, V. (2018). Program geliştirmede öğretmen elkitabı. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Şen, Ş., ve Erişen, Y. (2002). Öğretmen yetiştiren kurumlarda öğretim elemanlarının etkili öğretmenlik özellikleri. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(1), 99-116.
• Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Tezcan, M. (2019). Eğitim sosyolojisi. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yelken vd. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Yeşil, R. ve Yeşil, S. (2014). Eğitim programları ve öğretim: öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Sonçağ Yayınları.
• Yılman, M. (2007). Türkiye’de öğretmen eğitiminin temelleri. Ankara: Nobel Yayınevi.