Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Analysis Of Human Characters Aimed By Political Parties In Their Election Campaign Manifestos

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 22, 1082 - 1113, 29.02.2020
https://doi.org/10.26466/opus.640943

Öz

The aim of this study is to analyze the human characters aimed by the five parties having MP groups in Turkish Grand Assembly comparatively, taking the manifestos made before the election held on 28 June 2018 into consideration. In this context, the different and similar aspects of the parties were analyzed in terms of dimensions for values, skills, sources of values, attitudes. Document analysis method was used in the study. Of the political parties operating in the political arena of Turkey, only the manifestos of the five parties having MP groups were included in the sampling. Content analysis method was used to analyze the data obtained from the manifestos. As a result of the analysis, it was determined that common cultural elements such as “Turk, Turkish Nation” belonging to our culture took place in the manifestos of the parties differently. It was found that social and citizenship skills and taking initiatives skills were emphasized more than communication, information-media skills, financial literacy, learning to learn skills in the election manifestos of the parties. It was determined that there were some differences among the parties in terms of the dimensions for the skills which should be learnt by individuals. Values were emphasized more in the manifestos of AKP and HDP that those of others. Differences among parties were seen in terms of values dimension. It was seen in the manifestos that there were some different views in terms of sources of values dimensions. HDP was found to have emphasized democratic values and humanistic values more than others. It was found that diversity in sources of values took place most in the manifestos of MHP. It was seen that MHP stated the connective sources of values most. Consequently, the type of human aimed to be trained in the manifestos of the parties is not certain when evaluated integrally in terms of 21. Century skills, values, attitudes, sources of values.

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (2007). Türk eğitim tarihi M.Ö. 1000 - M.S. 2012. (11. Baskı). Ankara:Pegem Yayıncılık.
  • Barlett, S. ve Burton, D. (2014). Eğitimde siyaset ve politika. (Çev. Ed. B. Aybek, Böl. çev: Ö.F. Vural), Eğitim Bilimine Giriş içinde, Ankara: Anı yayıncılık.
  • Bay, E. ve Döş, B. (2018). Sosyal, kültürel ve ahlaki bir kurum olarak okul. (E. Köse Ve S. Z. Genç Ed.). Eğitim Sosyolojisi içinde (s.190-208).
  • Binbaşıoğlu, C. (2005). Türk düşünce tarihi. Anı Yayıncılık: Ankara:
  • Bulut, P. ve Güven, S. (2010). Siyasi parti programlarında ilköğretim kademesinde gerçekleştirmeyi hedefledikleri düzenlemeler. Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi. 6(2), 281-300.
  • Carr, W. (1998). The curriculum in and for a democratic society. Curriculum Studies, 6(3), 323-340. DOI:10.1080/14681369800200044.
  • CHP.(2018). Seçim bildirgesi. http://secim2018.chp.org.tr/files/CHP-SecimBildirgesi-2018-icerik.pdf adresinden alınmıştır.
  • Çelebi, N. ve Asan, H. T. (2013). Cumhuriyet’in ilk yillarindaki (1923-1946) insan/birey yetiştirme paradigmasinin son osmanli birikimi ile karşilaştirmali analizi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 140-148.
  • Feinberg, W. (1983). Understanding education: Toward a reconstruction of educational inquiry. NewYork: Cambridge University Press.
  • Gürsoy, M. ve Balcı Karaboğa, A. (2015). Siyasi partilerin seçim bildirgelerinde eğitim konusu Route Educational and Social Science Journal, 2(4), 112-140.
  • HDP.(2018).Seçim Bildirgesi. https://drive.google.com/file/d/1E8L6KtBHbuc-tB4TxNM3YURSWdZ34Zj7/view adresinden alınmıştır.
  • Hesapçıoğlu, M. (2009). Türkiye’de cumhuriyet döneminde eğitim politikası ve felsefesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 121-138.
  • Inglis, F. (1985). The Management of Ignorance: a political theory of the curriculum. Oxford: Basil Blackwell.
  • İYİ.(2018). Seçim bildirgesi. https://iyiparti.org.tr/assets/pdf/secim_beyani.pdfhttps://iyiparti.org.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • Kelly, A. (2009). The curriculum: Theory and Practice, 6thedn London: Sage. Kelly
  • Köprülü, F.(2013).Türk edebiyatında ilk mutasavvıflar. Ankara: Akçağ Yayınevi.
  • Meşeci, F. (2007). Cumhuriyet sonrası Türk eğitim sisteminde ritüeller: Kuramsal bir çalışma. Yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • MHP.(2018). Seçim bildirgesi https://www.mhp.org.tr/htmldocs/mhp/beyanname/mhp/mhp_beyannamesi.html 01.10.2018 tarihinde alınmıştır.
  • TEDMEM (2018). Siyasi partilerin 2018 seçim bildirgeleri Eğitim Alanındaki Politika ve vaatlerin Karşılaştırılması. https://tedmem.org/download/siyasi-partilerin-2018-secim-bildirgeleri-egitim-alanindaki-politika-vaatlerin-karsilastirilmasi?wpdmdl=2696 adresinden erişilmiştir.
  • Tok, T. N. (2012). Türkiye’deki siyasal partilerin eğitim söylemleri ve siyasaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi [Educational Administration: Theory and Practice], 18(2), 273-312.
  • Toprakçı, E. ve Akçay Güngör, A. (2014) Türkiye’deki siyasal partilerin eğitim politikaları. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 9(1), 5-35.
  • Yardımcı, M. (2007). Destanlar. Ankara: Ürün Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016) Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldırmaz, S. (2018) 24 Haziran 2018 parti beyannameleri kelime analizi https://m.bianet.org/bianet/siyaset/198090-24-haziran-2018-parti-beyannameleri-kelime-analizi adresinden erişilmiştir.
  • Young, M. (1999) Knowledge, learning and the curriculum of the future. British Educational Research Journal, 25(4), 463-477, DOI: 10.1080/0141192990250404

Siyasi Partilerin Seçim Beyannamelerinde Hedeflediği İnsan Karakterlerinin Analizi

Yıl 2020, Cilt: 15 Sayı: 22, 1082 - 1113, 29.02.2020
https://doi.org/10.26466/opus.640943

Öz

Bu çalışmanın amacı; TBMM’de grubu bulunan beş siyasi partinin 24 Haziran 2018 tarihinde yapılan Cumhurbaşkanı ve Milletvekili Genel Seçimi öncesinde seçim bildirgelerinde yer alan görüşlerden hareketle, hedefledikleri insan karakterini karşılaştırmalı olarak analiz etmektir. Bu bağlamda siyasi partilerin değerler, beceriler, değer kaynakları ve tutumlar boyutlarında aynı, benzer ve farklı yönleri analiz edilmiştir. Çalışmada doküman analizi yöntemi kullanılmıştır. Türkiye’de faaliyet gösteren tüm siyasi partiler içinde sadece TBBM’de grubu bulunan beş siyasi partinin seçim beyannameleri örnekleme alınmıştır. Beyannamelerden elde edilen verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Verilerin analizi sonucunda, kültürümüze ait “Türk, Türk Milleti” gibi ortak kültürel unsurların partilerin seçim beyannamelerinde farklı şekillerde yer aldığı belirlenmiştir. Siyasi partilerin seçim beyannamelerinde sosyal ve vatandaşlık, inisiyatif alma becerilerinin; iletişim, bilgi-medya becerileri, finansal okuryazarlık ve öğrenmeyi öğrenme becerilerinden daha fazla vurgulandığı görülmüştür. Bireylerin sahip olması gereken beceriler boyutunda siyasi partiler arasında farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Bireye özgü ve sosyal-toplumsal değerler en fazla yer alan değerlerdir. Değerlere en çok vurgu AK Parti en az HDP tarafından yapılmıştır. Değerler boyutunda partiler arasında farklılıklar görülmektedir. HDP demokratik değerler ve insana dair değerlere daha çok vurgu yapmaktadır. Değer kaynaklarında çeşitlilik ise en çok MHP seçim beyannamesinde yer almaktadır. MHP’nin daha çok birleştirici değer kaynaklarını beyan ettiği görülmektedir. Sonuç olarak siyasi partilerin seçim beyannameleri, 21 yy becerileri, değerler, tutumlar ve değerlerin kaynakları bağlamında bütüncül olarak değerlendirildiğinde, yetiştirilmek istenen insan tipinin net olmadığı görülmektedir.

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (2007). Türk eğitim tarihi M.Ö. 1000 - M.S. 2012. (11. Baskı). Ankara:Pegem Yayıncılık.
  • Barlett, S. ve Burton, D. (2014). Eğitimde siyaset ve politika. (Çev. Ed. B. Aybek, Böl. çev: Ö.F. Vural), Eğitim Bilimine Giriş içinde, Ankara: Anı yayıncılık.
  • Bay, E. ve Döş, B. (2018). Sosyal, kültürel ve ahlaki bir kurum olarak okul. (E. Köse Ve S. Z. Genç Ed.). Eğitim Sosyolojisi içinde (s.190-208).
  • Binbaşıoğlu, C. (2005). Türk düşünce tarihi. Anı Yayıncılık: Ankara:
  • Bulut, P. ve Güven, S. (2010). Siyasi parti programlarında ilköğretim kademesinde gerçekleştirmeyi hedefledikleri düzenlemeler. Eğitimde Kuram ve Uygulama Dergisi. 6(2), 281-300.
  • Carr, W. (1998). The curriculum in and for a democratic society. Curriculum Studies, 6(3), 323-340. DOI:10.1080/14681369800200044.
  • CHP.(2018). Seçim bildirgesi. http://secim2018.chp.org.tr/files/CHP-SecimBildirgesi-2018-icerik.pdf adresinden alınmıştır.
  • Çelebi, N. ve Asan, H. T. (2013). Cumhuriyet’in ilk yillarindaki (1923-1946) insan/birey yetiştirme paradigmasinin son osmanli birikimi ile karşilaştirmali analizi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 2(1), 140-148.
  • Feinberg, W. (1983). Understanding education: Toward a reconstruction of educational inquiry. NewYork: Cambridge University Press.
  • Gürsoy, M. ve Balcı Karaboğa, A. (2015). Siyasi partilerin seçim bildirgelerinde eğitim konusu Route Educational and Social Science Journal, 2(4), 112-140.
  • HDP.(2018).Seçim Bildirgesi. https://drive.google.com/file/d/1E8L6KtBHbuc-tB4TxNM3YURSWdZ34Zj7/view adresinden alınmıştır.
  • Hesapçıoğlu, M. (2009). Türkiye’de cumhuriyet döneminde eğitim politikası ve felsefesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 29, 121-138.
  • Inglis, F. (1985). The Management of Ignorance: a political theory of the curriculum. Oxford: Basil Blackwell.
  • İYİ.(2018). Seçim bildirgesi. https://iyiparti.org.tr/assets/pdf/secim_beyani.pdfhttps://iyiparti.org.tr/ adresinden erişilmiştir.
  • Kelly, A. (2009). The curriculum: Theory and Practice, 6thedn London: Sage. Kelly
  • Köprülü, F.(2013).Türk edebiyatında ilk mutasavvıflar. Ankara: Akçağ Yayınevi.
  • Meşeci, F. (2007). Cumhuriyet sonrası Türk eğitim sisteminde ritüeller: Kuramsal bir çalışma. Yayınlanmamış doktora tezi, İstanbul: Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • MHP.(2018). Seçim bildirgesi https://www.mhp.org.tr/htmldocs/mhp/beyanname/mhp/mhp_beyannamesi.html 01.10.2018 tarihinde alınmıştır.
  • TEDMEM (2018). Siyasi partilerin 2018 seçim bildirgeleri Eğitim Alanındaki Politika ve vaatlerin Karşılaştırılması. https://tedmem.org/download/siyasi-partilerin-2018-secim-bildirgeleri-egitim-alanindaki-politika-vaatlerin-karsilastirilmasi?wpdmdl=2696 adresinden erişilmiştir.
  • Tok, T. N. (2012). Türkiye’deki siyasal partilerin eğitim söylemleri ve siyasaları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi [Educational Administration: Theory and Practice], 18(2), 273-312.
  • Toprakçı, E. ve Akçay Güngör, A. (2014) Türkiye’deki siyasal partilerin eğitim politikaları. Educational Policy Analysis and Strategic Research, 9(1), 5-35.
  • Yardımcı, M. (2007). Destanlar. Ankara: Ürün Yayınları.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2016) Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yıldırmaz, S. (2018) 24 Haziran 2018 parti beyannameleri kelime analizi https://m.bianet.org/bianet/siyaset/198090-24-haziran-2018-parti-beyannameleri-kelime-analizi adresinden erişilmiştir.
  • Young, M. (1999) Knowledge, learning and the curriculum of the future. British Educational Research Journal, 25(4), 463-477, DOI: 10.1080/0141192990250404
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Yöneylem
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Recep Kahramanoglu 0000-0002-1286-7010

Erdal Bay 0000-0002-1286-7010

Bülent Döş 0000-0002-1286-7010

Ümit Polat Bu kişi benim 0000-0002-1286-7010

Yayımlanma Tarihi 29 Şubat 2020
Kabul Tarihi 13 Şubat 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 15 Sayı: 22

Kaynak Göster

APA Kahramanoglu, R., Bay, E., Döş, B., Polat, Ü. (2020). Siyasi Partilerin Seçim Beyannamelerinde Hedeflediği İnsan Karakterlerinin Analizi. OPUS International Journal of Society Researches, 15(22), 1082-1113. https://doi.org/10.26466/opus.640943