Dördüncü sınıf öğrencilerinin yazmanın ergonomik unsurları açısından incelenmesi

Yıl 2019, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 14, 30.06.2019

Mustafa Başaran , Hayati Akyol

https://doi.org/10.35233/oyea.519944

Cited By: 3

Öz

Yazma en zor kazanılan
dil becerisidir. Zira yazarken aynı anda kullanılan; tamamı uygulama ile
kazanılan; birbirlerini doğrudan veya dolaylı olarak etkileyen ve ayrı ayrı
düşünülüp geliştirilebilen çok sayıda beceriyi ustalıkla kullanmak gerekir. Bu
beceriler bilişsel, duyuşsal ve psiko-motor davranışların birer örüntüsüdür Yazmaya
etki eden ve yazma becerisinin kazandırılması aşamasında öğretilmesi gereken
psiko-motor davranışlar yazmanın ergonomisi olarak düşünülmelidir. Bu
çalışmanın amacı, dördüncü sınıf öğrencilerinin yazma esnasında yaptıkları
yazmanın ergonomisine uygun olmayan davranışlarını ve bu davranışlarından
hangilerini ne ölçüde yaptıklarını tespit etmektir.

Araştırmanın yöntemi olayları
ve olguları doğal koşulları içerisinde incelemeyi hedefleyen alan araştırması
yöntemidir. Bunun için bir nitel araştırma tekniği olan gözlem tekniği
kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma evreni Yozgat merkeze bağlı köy ve
kasabalardaki ilkokullarda öğrenimine devam eden dördüncü sınıf öğrencilerinden
oluşmaktadır. Bu evrenden toplam 203 dördüncü sınıf öğrencisi araştırmada
örneklem olarak seçilmiştir.

Araştırmanın
sonuçlarına göre öğrencilerin en çok kalem tutuşla ile ilgili hatalar yaptıkları gözlenmiştir. Öğrenciler kalem tutuşla ilgili
daha çok işaret parmağına çok fazla baskı yapma, yazan elin
ayasının/kenarının kâğıda sürtünmesi, kalemin yazmayan ucunun yanlış tarafı
göstermesi, yazan kolu yanlış konumlandırma, bileği yanlış konumlandırma ve yazan
kolun kâğıda sürtünmesi; doğru oturuşla ilgili olarak en çok gözle kâğıt
arasındaki mesafeyi ayarlamama, boştaki el üzerine yatma ve ayaklarını doğru
şekilde konumlandıramama; boştaki eli kullanmada ise kâğıdı yanlış yerden tutup
sabitleme hatalarını yapmaktadırlar. Öğrencilerin kâğıdı konumlandırmada
nispeten daha az hata yaptıkları gözlenmiştir. Öğrencilerin sadece %7,3’ünün
yazmanın ergonomisi açısından hatasız yazdıkları gözlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Yazma, Yazmanın Ergonomisi

Kaynakça

• Ak, B. D. ve Kesik, F. S. (2014). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen Balkanlı öğrencilerin yazılı anlatımda yaptıkları hatalar üzerine tespitler. Uluslararası Dil Ve Edebiyat Eğitimi Dergisi, 10, 100-119.Akyol, H. (2005). Türkçe İlk Okuma Yazma Öğretimi. Ankara: Pegem A Yayıncılık.Akyol, H. (2000). Yazı Öğretimi. Milli Eğitim Dergisi, 146, 37-48.Amundson, S. J. (1995). Eveluation children’s handwriting. USA: O.T. Kids.Arı, G. (2010). Altıncı ve yedinci sınıf öğrencilerinin yazdığı hikâye edici metinlerin değerlendirilmesi. TÜBAR, 15(27), 43-75. Arseven, C. (1992). Yazı. Sanat Ansiklopedisi V. İstanbul: Milli Eğitim Basımevi. 141. Ayrancı, B. (2018). Eğitim fakültesi öğrencilerinin yazılı anlatım dersi uygulamalarında alanlarına özgü etkinlik oluşturma çalışmaları. Zeıtschrıft Für Dıe Welt Der Türken, 10 (1), 143-157.Balcı, A. (2005). Sosyal bilimlerde araştırma. Ankara: Pegema Yayıncılık.Baldini, M. (2000). İletişim Tarihi. İstanbul: Avcıol Basım Yayın.Başaran, M. (2006). İlkokuma-Yazma Öğretimi Sürecinde Öğrencilerin Yaptıkları Yazım Yanlışlıkları. Ulusal Sınıf Öğretmenliği Kongresi. (14-16 Nisan 2006). Ankara: Gazi Üniversitesi. Başaran, M. ve Karatay, H. (2005). Eğik El Yazısı Öğretimi. MEB Dergisi, 168, 48-60Beaty, J.J. ve Bratt, L. (2007). Early literacy in preschool and kindergarten a multicultural perspective (2th ed.). New Jersey: Pearson Education Inc.Cerit, Y., Akgün, N., Yıldız, K. ve Soysal, M. R. (2014). Yeni Eğitim Sisteminin (4+4+4) Uygulanmasında Yaşanan Sorunlar ve Çözüm Önerileri (Bolu İl Örneği). Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 4(1), 59-82.Cömert, Ö. ve Aktaş, M. (2011). Matematik eğitiminde kullanılan simetrinin uygulandığı bir şeklin türkçe ve ilköğretim matematik öğretmenliği 1. Sınıf öğrencilerinin yazma becerilerine etkisi. Zeitschrift Für Die Welt Der Türken, 3(2), 99-111.Çamurcu, D. (2011). Yüksek öğrenimine yeni başlayan türkçe eğitimi bölümü öğrencilerinin yazma becerilerinin incelenmesi. Türkiyat Araştırmaları Dergisi, 29, 503-518 Çerçi, A. ve Bardakçı, M. (2016). Yabancı dil olarak Türkçe öğrenen öğrencilerin yazılı anlatımlarına yönelik yanlış çözümlemesi. Gaziantep University Journal of Social Sciences, 15(2), 695-715.Çetin Şimşek, Ö. (2014). Okul Öncesi Dönemindeki Çocukların Yazı Farkındalığı ve Yazmaya Hazırlık Becerilerinin İncelenmesi. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7(3) 342-360.Donoughue, C. (2009). Yazının öyküsü. İstanbul: Türkiye İş Bankası Yayınları.Dennis, J. L., ve Swinth, Y. (2001). Pencil grasp and children’s handwriting legibility during different length writing tasks. American Journal of Occupational Therapy, 55, 175–183.Erden Tantekin, F. ve Altun D. (2014). Sınıf öğretmenlerinin okul öncesi eğitim ve ilköğretime geçiş süreci hakkındaki görüşlerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 13(2), 481‐502. Hamzadayı, E. ve Çetinkaya, G. (2011). Yazılı anlatımı düzenlemede akran dönütleri: dönüt türleri, öğrenci algıları. AİBÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 11(1), 147-165. Havens M. C. (2002). Emergent writing in precshool (yayınlanmamış doktora tezi). The State University of New Jersey, New Jersey. Hırçın, S. (1995). Çiviyazısı. İstanbul: Eskiçağ Bilimleri Enstitüsü Yayınlarıİşeri, K. ve Ünal, E. (2010). Yazma eğilimi ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Eğitim ve Bilim, 35(155), 104-117.Işıl, Bedri (1991). Ergonomi. İzmit: Yıldız Ün. Yayınları Güler C (2003). Ergonomiye Giriş. Ankara: Ankara Tabip Odası.Karaalioğlu, S. K. (1995). Sözlü yazılı kompozisyon konuşmak ve yazmak sanatı. İstanbul: İnkılâp Kitapevi.Kırbaş, A. ve Orhan, S. (2011). Görsel materyallerle desteklenmiş yazma çalışmalarının öğrencilerin yazma becerilerini geliştirmeye etkisi. Turkish Studies, 6(4), 705-714. Koziatek, S. M., ve Powell, N. J. (2003). Pencil grips, legibility and speed of fourth-graders’ writing in cursive. American Journal of Occupational Therapy, 57(3), 284-288.Özerk, M. R., Handorff, C. A., ve Özerk, K. (2011). Assessment of bilingual children with inattention, over activity and impulsivity–Challenges and solutions. International Electronic Journal of Elementary Education, 3(3), 193-212.Taner. D. (2000). Fonksiyonel anatomi ekstremiteler ve sırt bölgesi (2. Basım). Ankara: Palme Yayın Dağıtım Pazarlama.Tok, R. ve Erdoğan, Ö. (2017) İlkokul 2. 3. ve 4. sınıf öğrencilerinin yazma becerilerinin incelenmesi. YYÜ Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1), 1003-1024. Taylor, J. (2006). Developing handwriting skills. Stackhouse, J.(Eds.) A practitioner's handbook. Dislexia. Speech and language (2nd Edition), (229-252). London: Whurr PublishersTseng, M. H. (1998). Development of pencil grip position in preschool children. Occupational Therapy Journal of Research,18, 207–224.Yıldırım, A. ve Simsek, H. (2008). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınları.Yıldırım, K., ve Ateş, S. (2010). Sınıf öğretmenlerinin bitişik eğik yazı uygulamalarına ilişkin görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 5, 57-71.Yıldız, M., Açan, M., Berber, V., Bulut, S. ve Zalimhan, R. (2015). İlkokul öğrencilerinin yazma sürecindeki ergonomik tercihleri: tutma, el tercihi, oturuş ve kâğıt pozisyonu. International Journal Of Social Science, 40, 61-71.Yılmaz, A. ve McMullan, M. B. (2010). Head Start Sınıflarında Erken Okuma-Yazma Müfredatını Geliştirmeye Yönelik Bir Çalışma. Eğitim ve Bilim, 35(158) 169-183.Uzar, N (1999). Türkiye’de ilköğretim basamağında yazı eğitimi ve yazı öğretimi. Ankara: Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayınlanmamış doktora tezi.