Çin’de ortaya çıkan ve tüm dünyayı etkisi altına alan Covid-19 salgını toplumsal, sosyal ve ekonomik anlamda tüm dünyayı sarstığı gibi eğitim süreci üzerinde de önemli etkiler yaratmıştır. Eğitimin uzaktan eğitim yöntemi ile sürmesi salgın kapsamında alınmış zorunlu ve gerekli bir tedbir olmasına karşın, birtakım sorunların da beraberinde gelmesine sebep olmuştur. Bu durum eğitim sisteminin ve okul ortamlarının salgından etkilenme durumlarının bir problem alanı olarak ele alınmasını gerektirmiştir. Bu bağlamda, çalışmada öğretmen ve mimarların görüşlerine göre eğitim ortamlarının salgın sonrasına hazır olma durumunun ve salgın sonrası eğitim ortamı algılarının ortaya konulması hedeflenmiştir. Çalışma nitel araştırma yöntemleri arasında yer alan fenomenolojik yöntem ile tasarlanmıştır. Bu amaçla 8 mimar ve 7 öğretmenden oluşan toplam 15 katılımcı ile dört adet alt problem sorusundan oluşan yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Veriler betimsel analiz yöntemi ile analiz edilerek dört alt problemle ilişkili tema ve kodlar elde edilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin ve mimarların salgın sonrası eğitim ortamlarının salgın öncesi eğitim ortamlarından farklılaşması gerektiği yönünde görüşlere sahip oldukları görülmüştür. Buna ek olarak katılımcılara göre eğitim ortamlarının salgından önce de zaten değişmesi gerektiği, fakat salgın ile birlikte bu değişimin artık bir zorunluluk olduğu görüşünde oldukları tespit edilmiştir.
The Covid-19 epidemic, which emerged in China and affected the whole world, shook the whole world socially and economically and had significant effects on the education process. Although the continuation of education with the distance education method is a necessary and necessary measure taken within the scope of the epidemic, it has also caused some problems. This situation required the education system and school environments to be affected by the epidemic as a problem area. In this context, it is aimed to reveal the readiness of the educational environments for the post-epidemic and the perceptions of the educational environment after the epidemic, according to the views of teachers and architects. The study was designed with the phenomenological method, which is among the qualitative research methods. For this purpose, semi-structured interviews consisting of four sub-problem questions were conducted with a total of 15 participants, consisting of 8 architects and seven teachers. The themes and codes related to four sub-problems were obtained by analyzing the data with the descriptive analysis method. As a result of the research, it was seen that teachers and architects had views that post-epidemic educational environments should differ from pre-epidemic educational environments. In addition, according to the participants, it was determined that the educational environments should have changed before the epidemic, but that this change is now a necessity with the epidemic.
covid-19 educational space epidemic school design school architecture
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Eylül 2022 |
Gönderilme Tarihi | 2 Ekim 2021 |
Kabul Tarihi | 27 Mart 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 56 |