Görüş Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Eğitim yönetimi bilim dalında akademik eleştiri kültürü: Fırsatlar ve tehditler

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 114 - 118, 31.12.2024

Öz

Eğitim yönetimi bir yönü ile uygulama sahası, diğer bir yönüyle ise bilimdir. Uygulama olarak eğitim yönetimi, eğitimsel amaçların başarılmasına yönelik beşerî ve maddi kaynakların işe koşulması süreçlerini içerirken, bilim dalı olarak eğitim yönetimi eğitim örgütlerindeki yönetsel olgulara odaklanmaktadır. Gerek uygulama ve gerekse bilim boyutlarında eğitim yönetiminin etkililiği, bu iki alan üzerine yürütülecek tartışma ve eleştiri kültürünün varlığına ihtiyaç duymaktadır. Bu çalışmanın amacı eğitim yönetimi bilim dalında akademik eleştiri kültürünü destekleyen ve engelleyen etmenleri belirleyerek akademik eleştiri kültürünün gelişmesine yönelik kimi öneriler geliştirmektir. Bu kapsamda yapılan değerlendirmelerde eğitim yönetimindeki epistemik çeşitliliğin, sosyal bilimlerin kadim disiplinleriyle etkileşim düzeyinin ve politika yapıcıları ile uygulayıcılarla arasındaki mesafenin, alandaki akademik eleştiri kültürünün varlığını zorunlu kıldığı sonucuna ulaşılmış, bu sonuçlara dayalı olarak da kimi öneriler sunulmuştur

Kaynakça

  • Bobbitt, F. (1913). Some general principles of management applied to the problems of city-school systems. The Twelfth Year Book of the National Society for the Study of Education, Part I. The Supervision of City Schools (pp. 7-96). University of Chicago Press.
  • Coladarci, A. P., & Getzels, J. W. (1955). The use of theory in educational administration. Standford University Press.
  • Çetin, O. U., & Özdemir, M. (2021). Bir disiplin olarak eğitim yönetiminin kavram haritası üzerine boylamsal bir inceleme. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(3), 1864-1897.
  • Küçükçene, M. (2023). Türkiye’de eğitim yönetimi alanının kimlik bağlamında incelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi
  • Mavi, D., Ayyıldız, P., & Özdemir, M. (2022). Knowledge production in the field of educational administration in Turkey: evaluation of dissertations within the context of Habermas' knowledge taxonomy. Research in Educational Administration and Leadership, 7(2), 283-318.
  • Özdemir, M. (2011). Kamu yönetimi ve işletme yönetimi arakesitinde bir bilim: Eğitim yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 44(2), 29-42.
  • Özdemir, M. (2017). Eğitim yönetiminde epistemik bunalımın arkeolojisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23(2), 281-304.
  • Özdemir, M. (2018). Eğitim yönetimi: Alanın temelleri ve çağdaş yönelimler. Anı.
  • Strayer, G. D. & Thorndike, E. L. (1913). Educational administration: Quantitative studies. Macmillan.

The culture of academic criticism in educational administration: Opportunities and threats

Yıl 2024, Cilt: 4 Sayı: 2, 114 - 118, 31.12.2024

Öz

Educational administration is both a field of practice and a scientific discipline. As a practice, educational administration involves processes of mobilizing human and material resources to achieve educational goals. As a scientific discipline, it focuses on administrative phenomena within educational organizations. The effectiveness of educational administration, in both its practical and scientific dimensions, requires the presence of a culture of discussion and critique around these two areas. The aim of this study is to identify factors that support or hinder the culture of academic critique within the discipline of educational administration and to develop recommendations for fostering such a culture. Within the scope of this evaluation, it has been concluded that epistemic diversity in educational administration, its level of interaction with the longstanding disciplines of social sciences, and its distance from policymakers and practitioners necessitate the existence of an academic culture of critique in the field. Based on these findings, several recommendations are proposed.

Kaynakça

  • Bobbitt, F. (1913). Some general principles of management applied to the problems of city-school systems. The Twelfth Year Book of the National Society for the Study of Education, Part I. The Supervision of City Schools (pp. 7-96). University of Chicago Press.
  • Coladarci, A. P., & Getzels, J. W. (1955). The use of theory in educational administration. Standford University Press.
  • Çetin, O. U., & Özdemir, M. (2021). Bir disiplin olarak eğitim yönetiminin kavram haritası üzerine boylamsal bir inceleme. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22(3), 1864-1897.
  • Küçükçene, M. (2023). Türkiye’de eğitim yönetimi alanının kimlik bağlamında incelenmesi. (Yayınlanmamış Doktora Tezi). Hacettepe Üniversitesi
  • Mavi, D., Ayyıldız, P., & Özdemir, M. (2022). Knowledge production in the field of educational administration in Turkey: evaluation of dissertations within the context of Habermas' knowledge taxonomy. Research in Educational Administration and Leadership, 7(2), 283-318.
  • Özdemir, M. (2011). Kamu yönetimi ve işletme yönetimi arakesitinde bir bilim: Eğitim yönetimi. Amme İdaresi Dergisi, 44(2), 29-42.
  • Özdemir, M. (2017). Eğitim yönetiminde epistemik bunalımın arkeolojisi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 23(2), 281-304.
  • Özdemir, M. (2018). Eğitim yönetimi: Alanın temelleri ve çağdaş yönelimler. Anı.
  • Strayer, G. D. & Thorndike, E. L. (1913). Educational administration: Quantitative studies. Macmillan.
Toplam 9 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi (Diğer), Eğitim Politikası
Bölüm Yorum
Yazarlar

Murat Özdemir

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2024
Gönderilme Tarihi 9 Aralık 2024
Kabul Tarihi 26 Aralık 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Cilt: 4 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özdemir, M. (2024). Eğitim yönetimi bilim dalında akademik eleştiri kültürü: Fırsatlar ve tehditler. Okul Yönetimi, 4(2), 114-118.