Evrilen Çalışma İlişkileri Doğrultusunda İş Sağlığı ve Güvenliğinde Öne Çıkan Psikososyal Risk Yönetimi

Yıl 2020, Cilt: Cilt 10 Sayı: Sayı 2, 313 - 332, 20.12.2020

Ümit Deniz İlhan

https://doi.org/10.32331/sgd.840706

Cited By: 1

Öz

Tarihsel süreç içinde teknolojik gelişmelere bağlı olarak her bir toplumsal aşamada değişen ve dönüşen iş süreçleri ve çalışma koşulları, çalışanların sağlığı ve güvenliği üzerinde farklı etkilere neden olmuştur. Böylece iş sağlığı ve güvenliği (İSG) de kapsam bakımından sürekli bir devinim içinde olmuş, risk ve tehlikelerden korunmaya ilişkin tedbirlerin önemi artarak devam etmiştir. Gelinen noktada, sağlıklı olmak yalnız bedenen değil, ruhen de tam bir iyilik hali olarak kabul edilmekte ve İSG’nin odak noktası, kimyasal, biyolojik ve fiziksel tehlike ve riskler ile psikososyal riskleri de kapsamaktadır. Bu çerçevede çalışmanın amacı, evrilen çalışma ilişkileri doğrultusunda İSG’de öne çıkan psikososyal risk yönetimini değerlendirmektir. Teorik bir yaklaşımın benimsendiği çalışmada, öncelikle çalışma ilişkileri ve İSG’nin gelişimi ele alınmıştır. Daha sonra bütüncül olarak psikososyal risk yönetimine ışık tutacak şekilde psikososyal risklerin kapsamı ve psikososyal risk değerlendirmesi özetlenmiştir. Çalışmada varılan sonuç, psikososyal risk yönetimine dair kaydedilen tüm ilerlemelere rağmen, hâlâ yasa ve uygulama arasında önemli bir boşluğun bulunduğu olup, bu boşluğun giderilmesi yönünde öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

psikososyal risk,, psikososyal risk yönetimi,, çalışma ilişkileri,

Psychosocial Risk Management Featured in OHS in Line With Evolving Working Relations

Öz

Anahtar Kelimeler

çalışma ilişkileri,, psikososyal risk ,

Kaynakça

• Abrams, H. K. (2001). A Short History of Occupational Health. Journal of Public Health Policy. 2(1). 34-80.
• Abramis, D. J. (1994). Work Role Ambiguity. Job Satisfaction and Job Performance: Meta-Analyses and Review. Psychological Reports. 75. 1411-1433.
• Akpınar, T. ve Çakmakkaya, B. Y. (2014). İş Sağlığı ve Güvenliği Açısından İşverenlerin Risk Değerlendirme Yükümlülüğü. Çalışma ve Toplum. 1. 273-304.
• Alper, Y. (1991). İnsan-Makine İlişkileri Açısından İş Kazaları. Verimlilik Dergisi. 20(1). 161-176.
• Altan, Ö. Z. (2004). Sosyal Politika Dersleri. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Argyle, M. (1990). The Social Psychology of Work. London: Penguin Books.
• Ashford, S. J., Lee, C. and Bobko, P. (1989). Content, Causes and Consequences of Job Insecurity: A Theory-Based Measure and Substantive Test. The Academy of Management Journal. 32. 803-829.
• Aydın, F. (Editör) (2014). Avrupa Birliğinde İş Sağlığı ve Güvenliği. Ankara: Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Yayınları. 11.
• Aydoğanoğlu, E. (2011). Emek Sürecinin Dönüşümü. Ankara: Kültür Sanat-Sen Yayınları.
• Baloğlu, C. (2015). Avrupa Birliği’nde İş Sağlığı ve Güvenliği Politikaları. Kamu-İş. 14(2). 97-114.
• Başbuğ, A. (2013). İşyerlerinde İş Sağlığı ve Güvenliği. Ankara: Aydoğdu Ofset.
• Berkup, S. B. (2014). Working with Generations X and Y in Generation Z Period: Management of Different Generations in Business Life. Mediterranean Journal of Social Sciences. 5(19). 218-229.
• Bond, F. W. and Bunce, D. (2001). Job Control Mediates Change in a Work Reorganization Intervention For Stress Reduction. Journal of Occupational Health Psychology. 6. 290-302.
• Botero, I. C. and Van Dyne, L. (2009). Employee Voice Behavior Interactive Effects of LMX and Power Distance in the United States and Colombia. Management Communication Quarterly. 23(1). 84-104.
• Bozkurt, T. (2011). Çalışma İlişkilerinin Evrimi. İstanbul: Beta Basım.
• Brockner, J., Ackerman, G., Greenberg, J., Gelfand, M. J., Francesco, A. M., Chen, Z. X., Leung, K., Bierbrauer, G., Gomez, C., Kirkman, B. L. and Shapiro, D. (2001). Culture and Procedural Justice: The Influence of Power Distance on Reactions to Voice. Journal of Experimental Social Psychology. 37(4). 300-315.