Human beings live in an environment that is both social and ecosystemic. While the social environment is among the oldest and most important subjects in literature, interest in the ecosystemic environment has only recently begun. Ecocriticism emerged as a product of this interest. Ecocriticism, an interdisciplinary approach, focuses on the presentation of the problems of ecosystem in literary texts. Sabahattin Ali has included the loneliness and drama of people surrounded by the socio-cultural environment in many of his works. He expresses in almost all his works that the unnatural objects alienate people and make them unhappy. Sabahattin Ali sees the natural objects and nature itself as an option against the cultural beings. In this context, the poem Rüzgâr virtually turns into his thematic poetics. The poem, which will be examined from an ecocritical perspective, has been evaluated in terms of oppositional relations such as high and low, culture and nature, and anthropocentric and ecocentric relations. As a result, the conflict and comparison of cultural and natural value concepts were included in the analyzed poem, and it was emphasized that nature has an indisputable superiority despite everything.
İnsan hem sosyal hem de ekosistemin içine aldığı bir çevre içinde yaşar. Sosyal çevre edebiyatın en eski ve önemli konuları arasında yer alırken ekosistemik çevreye ilgisi son zamanlarda başlamıştır. Ekoeleştiri de bu ilginin bir ürünü olarak ortaya çıkmıştır. Disiplinlerarası bir yaklaşım olan ekoeleştiri ekosistemin sorunlarının edebi metinlerdeki sunumuna odaklanmaktadır. Sabahattin Ali, birçok eserinde sosyo kültürel çevrenin kuşattığı insanların yalnızlığı ve dramına yer vermiştir. Doğal olmayanın insana yabancılaşmayı getirdiğini; insanı mutsuz kıldığını neredeyse bütün yapıtlarında dile getirir. Sabahattin Ali, kültürel olana karşı doğal olanı ve doğayı bir seçenek olarak görür. Bu bağlamda Rüzgâr şiiri adeta onun tematik bir poetikasına dönüşmektedir. Ekoeleştirel açıdan incelenecek olan şiir karşıtlık ilişkileri içinde yükseklik alçaklık, kültür – doğa ile insan merkezlilik ve ekomerkezli ilişkiler açısından değerlendirilmiştir. Sonuç olarak, çözümlenen şiirde kültürel ve doğal değer kavramlarının çatışması ve karşılaştırmasına yer verilerek doğanın her şeye rağmen tartışmasız bir üstünlüğe sahip olduğu vurgusu yapılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Edebi Teori |
Bölüm | EDEBİYAT / ARAŞTIRMA MAKALELERİ |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ekim 2024 |
Gönderilme Tarihi | 12 Eylül 2024 |
Kabul Tarihi | 19 Ekim 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: Edebiyat Kuramları ve Eleştiri Özel Sayısı |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.