Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 4, 2480 - 2501, 15.12.2018

Öz

Kaynakça

  • Altunkeser, F. ve Coşkun, İ. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması ve değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), USOS 2016 Özel Sayısı, 114-135.
  • Alver, M. ve Sancak, Ş. (2016). 2015 Türkçe dersi öğretim programı hakkında öğretmen/öğretmen adayı ve öğretim elemanı görüşleri. TurkishStudies, 11(14), 31-60.
  • Arı, G. (2017). Türkçe dersi öğretim programındaki (ortaokul) okuma kazanımlarının değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 685-703.
  • Arı, G. ve Keskin, H. K. (2016). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı okuma öğrenme alanındaki kazanımlarla ilgili eleştirel bir değerlendirme. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 144-169.
  • Aslan M. ve Atik, U. (2018). 2015 ve 2017 ilkokul Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(1), 528-547.
  • Atik, S. ve Aykaç, N. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe öğretim programlarının eğitim programı ögeleri açısından değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 586-607.
  • Aydın, E. (2017). Türkçe dersi öğretim programlarının (2015 ve 2017) değerlendirilmesi. TurkishStudies, 12(28), 41-66.
  • Bağcı Ayrancı, B. ve Mutlu, H. H. (2017). 2006, 2015 ve 2017 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması. International Journal of Language Academy, 5(7), 119-130.
  • Bayburtlu, Y. S. (2015). 2015 Türkçe dersi öğretim programı ve 2006 Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. TurkishStudies, 10(15), 137-158.
  • Benzer, A. ve Eldem, E. (2013). Türkçe ve edebiyat öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme araçları hakkında bilgi düzeyleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2),649-664.
  • Demirel, Ö. (2005). Öğretimde planlama ve değerlendirme öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayınları.
  • Doğan, D. ve Semerci, N. (2016). Eğitim programlarının uygulanmasında karşılaşılan sorunlar ve sorunların çözümüne ilişkin yönetici görüşleri. TurkishStudies, 11(9), 279-304.
  • Durukan, E. (2013). Öğretmen görüşleri açısından Türkçe dersi öğretim programı kazanımları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8), 1-14.
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri.Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Epçaçan, C. ve Erzen, M. (2008). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 182-202.
  • Ersoy, M. ve Kurga, H. (2017). 5. sınıf Türkçe dersi öğretim programında yer alan okuma öğrenme alanı kazanımlarına ilişkin öğretmen görüşleri. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8(3), 88-100.
  • Göçer, A. ve Aktürk, Y. (2015). İlk ve ortaokul öğretmenlerinin öğretmen kılavuz kitabına yönelik algıları: Metafor analizi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2015(4),186-199.
  • Gün, M. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dersi okuma etkinliklerinde karşılaşılan sorunlar. TurkishStudies, 7(4), 1961-1977.
  • Gün, M. ve Kaya, İ. (2016). 2015 Türkçe dersi öğretim programının (7-8. sınıflar) medya okuryazarlığı dersi eğitimine uygunluğu. TheJournal of AcademicSocialScienceStudies, 52, 285-300.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma.Ankara: Nobel Basımevi.
  • Güven, A. Z. (2011). İlköğretim II. kademe Türkçe dersi öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 121-133.
  • İşeri, K. ve Baştuğ, M. (2016). Yeni Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. International Journal of Language Academy, 4(4), 17-35.
  • Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi.Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kırmızı, F. S. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25), 42-54.
  • MEB. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar).Ankara: MEB Yayınları.
  • Melanlıoğlu, D. (2008). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretim programları. Eğitim ve Bilim, 33(150), 64-73.
  • Ocak, G. ve Gündüz, M. (2006). 1998-2005 hayat bilgisi ders programlarının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Afyonkarahisar İl Örneği). Millî Eğitim, 172, 40-54.
  • Özçelik, D. A. (1998). Eğitim programları ve öğretim (Genel öğretim yöntemi). Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Taş, H. ve Kıroğlu, K. (2018). 2017 ilkokul sosyal bilgiler dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 17(2), 697-716.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, F. ve Çolak, H. (2017). 2006 ve 2015 Türkçe öğretim programlarında yer alan dil bilgisi kazanımlarının değerlendirilmesi. RouteEducationalandSocialScienceJournal, 4(5), 1-17.

2018 TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI’NA İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ

Yıl 2018, Cilt: 7 Sayı: 4, 2480 - 2501, 15.12.2018

Öz

Bu
araştırmada; 2017 yılında yenilenen ve 2018 yılında güncellenen, 2017-2018
eğitim-öğretim yılında 1. ve 5. sınıflarda, 2018-2019 eğitim-öğretim yılından
itibaren isetüm kademelerde (1-8. sınıflar) uygulamaya konulanTürkçe Dersi
Öğretim Programı’na ilişkin Türkçe öğretmenlerinin görüşlerinin belirlenmesi
amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Giresun ili merkez ilçede
ortaokullarda görev yapan ve yenilenen Türkçe Dersi Öğretim Programı’nı 5.
sınıflarda uygulayan 8 Türkçe öğretmeni oluşturmuştur. Araştırmanın verileri
araştırmacılar tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu ile
öğretmenlerden toplanmış ve elde edilen veriler, betimsel analiz yöntemiyle
çözümlenmiş ve alt problemler ölçüt alınarak maddeler hâlinde yorumlanmıştır.
Araştırmanın sonuçlarına göre öğretmenler; programda yer alan temaları, metin
tür ve çeşitliliğini, değer ve yetkinlikleri, kazanım sayıları ve nitelikleri,
ölçme ve değerlendirme yaklaşımındaki değişimi, öğrenci ders kitabı ve çalışma
kitabının birleştirilmesini olumlu karşılamışlardır. Ayrıca yenilenen
programın, önceki programa göre daha sade ve anlaşılır olduğunu ifade
etmişlerdir. Bununla birlikte bazı öğretmenler; dil bilgisi ve imla konularının
sınıflara göre dağılımının yeniden ele alınması gerektiğini belirtmişlerdir.
Yine öğretmenlerin neredeyse tamamı, öğretmen kılavuz kitaplarının
kaldırılmaması gerektiğini ifade etmişlerdir. Araştırmanın sonuçları
doğrultusunda; ders kitaplarına tema seçiminin yalnızca yayınevlerine
bırakılmaması gerektiği, dil bilgisi ve imla konularının sınıflara göre
dağılımının yeniden gözden geçirilmesi gerektiği, programın verimli bir şekilde
uygulanabilmesi noktasında programın öğretmenlere iyi bir şekilde tanıtılması
ve tüm yönleriyle kavratılması gerektiği ve program, diğer sınıf seviyelerinde
uygulandıkça programın etkinliğinin daha geniş çalışma gruplarıyla
değerlendirildiği araştırmaların yapılabileceği düşünülmektedir.

Kaynakça

  • Altunkeser, F. ve Coşkun, İ. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması ve değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(1), USOS 2016 Özel Sayısı, 114-135.
  • Alver, M. ve Sancak, Ş. (2016). 2015 Türkçe dersi öğretim programı hakkında öğretmen/öğretmen adayı ve öğretim elemanı görüşleri. TurkishStudies, 11(14), 31-60.
  • Arı, G. (2017). Türkçe dersi öğretim programındaki (ortaokul) okuma kazanımlarının değerlendirilmesi. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 5(4), 685-703.
  • Arı, G. ve Keskin, H. K. (2016). Türkçe dersi (1-8. sınıflar) öğretim programı okuma öğrenme alanındaki kazanımlarla ilgili eleştirel bir değerlendirme. Sakarya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 144-169.
  • Aslan M. ve Atik, U. (2018). 2015 ve 2017 ilkokul Türkçe dersi öğretim programı kazanımlarının revize edilmiş Bloom taksonomisine göre incelenmesi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 7(1), 528-547.
  • Atik, S. ve Aykaç, N. (2017). 2009 ve 2015 Türkçe öğretim programlarının eğitim programı ögeleri açısından değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 586-607.
  • Aydın, E. (2017). Türkçe dersi öğretim programlarının (2015 ve 2017) değerlendirilmesi. TurkishStudies, 12(28), 41-66.
  • Bağcı Ayrancı, B. ve Mutlu, H. H. (2017). 2006, 2015 ve 2017 Türkçe dersi öğretim programlarının karşılaştırılması. International Journal of Language Academy, 5(7), 119-130.
  • Bayburtlu, Y. S. (2015). 2015 Türkçe dersi öğretim programı ve 2006 Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. TurkishStudies, 10(15), 137-158.
  • Benzer, A. ve Eldem, E. (2013). Türkçe ve edebiyat öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirme araçları hakkında bilgi düzeyleri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 21(2),649-664.
  • Demirel, Ö. (2005). Öğretimde planlama ve değerlendirme öğretme sanatı. Ankara: Pegem A Yayınları.
  • Doğan, D. ve Semerci, N. (2016). Eğitim programlarının uygulanmasında karşılaşılan sorunlar ve sorunların çözümüne ilişkin yönetici görüşleri. TurkishStudies, 11(9), 279-304.
  • Durukan, E. (2013). Öğretmen görüşleri açısından Türkçe dersi öğretim programı kazanımları. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 5(8), 1-14.
  • Ekiz, D. (2003). Eğitimde araştırma yöntem ve metotlarına giriş: Nitel, nicel ve eleştirel kuram metodolojileri.Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Epçaçan, C. ve Erzen, M. (2008). İlköğretim Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(4), 182-202.
  • Ersoy, M. ve Kurga, H. (2017). 5. sınıf Türkçe dersi öğretim programında yer alan okuma öğrenme alanı kazanımlarına ilişkin öğretmen görüşleri. E-Uluslararası Eğitim Araştırmaları Dergisi, 8(3), 88-100.
  • Göçer, A. ve Aktürk, Y. (2015). İlk ve ortaokul öğretmenlerinin öğretmen kılavuz kitabına yönelik algıları: Metafor analizi. Uluslararası Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 2015(4),186-199.
  • Gün, M. (2012). İlköğretim ikinci kademe Türkçe dersi okuma etkinliklerinde karşılaşılan sorunlar. TurkishStudies, 7(4), 1961-1977.
  • Gün, M. ve Kaya, İ. (2016). 2015 Türkçe dersi öğretim programının (7-8. sınıflar) medya okuryazarlığı dersi eğitimine uygunluğu. TheJournal of AcademicSocialScienceStudies, 52, 285-300.
  • Güneş, F. (2007). Türkçe öğretimi ve zihinsel yapılandırma.Ankara: Nobel Basımevi.
  • Güven, A. Z. (2011). İlköğretim II. kademe Türkçe dersi öğretim programına ilişkin öğretmen görüşleri. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 29, 121-133.
  • İşeri, K. ve Baştuğ, M. (2016). Yeni Türkçe dersi öğretim programının değerlendirilmesi. International Journal of Language Academy, 4(4), 17-35.
  • Karasar, N. (2006). Bilimsel araştırma yöntemi.Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Kırmızı, F. S. ve Akkaya, N. (2009). Türkçe öğretimi programında yaşanan sorunlara ilişkin öğretmen görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25), 42-54.
  • MEB. (2018). Türkçe dersi öğretim programı (İlkokul ve Ortaokul 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8. Sınıflar).Ankara: MEB Yayınları.
  • Melanlıoğlu, D. (2008). Kültür aktarımı açısından Türkçe öğretim programları. Eğitim ve Bilim, 33(150), 64-73.
  • Ocak, G. ve Gündüz, M. (2006). 1998-2005 hayat bilgisi ders programlarının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi (Afyonkarahisar İl Örneği). Millî Eğitim, 172, 40-54.
  • Özçelik, D. A. (1998). Eğitim programları ve öğretim (Genel öğretim yöntemi). Ankara: ÖSYM Yayınları.
  • Taş, H. ve Kıroğlu, K. (2018). 2017 ilkokul sosyal bilgiler dersi öğretim programının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. İlköğretim Online, 17(2), 697-716.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Yılmaz, F. ve Çolak, H. (2017). 2006 ve 2015 Türkçe öğretim programlarında yer alan dil bilgisi kazanımlarının değerlendirilmesi. RouteEducationalandSocialScienceJournal, 4(5), 1-17.
Toplam 31 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nuray Bıçak Bu kişi benim

Mehmet Alver Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 15 Aralık 2018
Gönderilme Tarihi 10 Ocak 2019
Kabul Tarihi 10 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 7 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Bıçak, N., & Alver, M. (2018). 2018 TÜRKÇE DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI’NA İLİŞKİN ÖĞRETMEN GÖRÜŞLERİ. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim (TEKE) Dergisi, 7(4), 2480-2501.

27712  27714 27715