Aktif Öğrenme Yaklaşımına Dayalı Hazırlanan Okul Öncesi Eğitim Programının Çocukların Sosyal Yetkinlik Düzeylerine Etkisi

Yıl 2020, Cilt: 10 Sayı: 2, 423 - 443, 01.05.2020

Hülya Torun Yeterge Vesile Yıldız Demirtaş Umut Haydar Coşkun Gülser Vardarcı Kaçar

https://doi.org/10.24315/tred.625860

Cited By: 1

Öz

Öğrenen ve öğreten
açısından yarattığı etki nedeniyle ilgi çekici olan aktif öğrenme, sosyal
etkileşimi temel alan, öğrenenin ihtiyaçlarına odaklanan ve bu ihtiyaçlara
cevap vermeyi amaçlayan, öğrenenlerin öğrenme süreçleri ile ilgili sorumluluk
almalarına olanak tanıyan, bir yaklaşımdır. Çocukların gelecekteki yaşamları
için belirleyici olan sosyal yetkinlik düzeylerinin geliştirilmesi amacıyla,
erken çocukluk döneminde önleyici programlar ortaya koyup, uygulanmasını
sağlamak büyük önem taşımaktadır. Buradan
hareketle araştırmanın amacı, aktif öğrenme yaklaşımı ile hazırlanmış eğitim
programının 5-6 yaş aralığındaki çocukların sosyal yetkinlik düzeyleri
üzerindeki etkisini ortaya çıkarmaktır. Araştırmada ön-test ve son-test
ile kontrol ve deney gruplu yarı-deneysel desen kullanılmıştır. 16 öğrenciden
oluşan deney grubuna aktif öğrenme tekniklerini içeren 15 oturumluk eğitim
programı uygulanıp, “sosyal yetkinlik ve davranış değerlendirme
ölçeği” ve görüşme formları ile gerekli veriler toplanmıştır. Elde
edilen veriler incelenmiş olup, son testlerde deney grubu lehine anlamlı farklılık
gözlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Aktif öğrenme, sosyal yetkinlik, okul öncesi

Kaynakça

• Açıkgöz, K. Ü. (2013). Aktif Öğrenme. Izmir: Eğitim Dünyası Yayınları. Anlıak, Ş. ve Dinçer, Ç. (2005) Farklı Eğitim Yaklaşımları Uygulayan Okul Öncesi Eğitim Kurumlarına Devam Eden Çocukların Kişiler Arası Problem Çözme Becerilerinin Değerlendirilmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, yıl: 2005, cilt: 38, sayı: 1, 149-166. Atan, A. ve Buluş, M. (2018). The effect of family communication skills psycho-educational program on 5-6 years old children's social-emotional adjustment. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, (44), 213-230. Avcıoğlu, H. (2003). Okulöncesi dönemdeki çocuklara sosyal becerilerin öğretilmesinde işbirlikçi öğrenme yöntemi ile sunulan öğretim programının etkililiğinin incelenmesi. OMEP Dünya Konsey Toplantısı ve Konferansı (ss. 490-504). Barnett, W. S., Jung, K., Yarosz, D. J., Thomas, J., Hornbeck, A., Stechuk, R. ve Burns, S. (2008). Educational effects of the Tools of the Mind curriculum: A randomized trial. Early childhood research quarterly, 23(3), 299-313. Büyüköztürk, Ş. (2007). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı: İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum. Ankara: Pegem Yayıncılık. Bornstein, M. H., Hahn, C. S., ve Haynes, O. M. (2010). Social competence, externalizing, and internalizing behavioral adjustment from early childhood through early adolescence: Developmental cascades. Development and Psychopathology, 22(4), 717-735. Campbell SB (2002) Behavior problems in preschool children: Clinical and developmental issues. Guilford, New York. Chen, C.-C., Huang, C., Gribbins, M., & Swan, K. (2018). Gamify online courses with tools built into your learning management system (LMS) to enhance self-determined and active learning. Online Learning, 22(3), 41-54. Cleary T., J., & Zimmerman, B., J., (2004), Self-regulation empowernt program: a School-based program to enhance self-regulated and self-motivated cycles of student learning, Psychology in the Schools, 41 (5), 537-550. Coplan, R. J., Ooi, L. L., Xiao, B. ve Rose‐Krasnor, L. (2018). Assessment and implications of social withdrawal in early childhood: A first look at social avoidance. Social Development, 27(1), 125-139. Çelik, Ö. ve Buluç, B. (2016). Disiplinler arası yaklaşımla değer öğretiminde yaratıcı drama yönteminin Duman, G. B. (2013). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde materyal geliştirme ve materyallerin etkin kullanımı. Çorapçı, F., Aksan, N., Arslan-Yalçın, D. ve Yağmurlu, B. (2010). Okul öncesi dönemde duygusal, davranışsal ve sosyal uyum taraması: Sosyal yetkinlik ve davranış değerlendirme-30 ölçeği. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 17(2), 63-74. Dignath C., Buettner G., & Langfeldt, H-P., (2008), How can primary school students learn self-regulated llearning strategies most effectively? A meta-analysis on self-regulation training programmes, Educational Research Review, 3, 101-129. Duman, G. B. (2013). Türkçenin yabancı dil olarak öğretiminde materyal geliştirme ve materyallerin etkin kullanımı. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 1(2), 1-8. Elias, C. L. ve Berk, L. E. (2002). Self-regulation in young children: Is there a role for sociodramatic play?. Early Childhood Research Quarterly, 17(2), 216-238. Freeman, S., Eddy, S. L., McDonough, M., Smith, M. K., Okoroafor, N., Jordt, H. ve Wenderoth, M. P. (2014). Active learning increases student performance in science, engineering, and mathematics. Proceedings of the National Academy of Sciences, 111(23), 8410-8415. Hemmeter, M. L., Snyder, P. A., Fox, L. ve Algina, J. (2016). Evaluating the implementation of the Pyramid Model for promoting social-emotional competence in early childhood classrooms. Topics in Early Childhood Special Education, 36(3), 133-146. Henson, K.T. (2003). Foundations for learner-centered educational: A knowledge base. Education 124 (1), 5-16. Hofmann, W., Schmeichel, B. J. ve Baddeley, A. D. (2012). Executive functions and self-regulation. Trends in Cognitive Sciences, 16(3), 174-180. Johnson, R. T. ve Johnson, D. W. (2008). Active learning: Cooperation in the classroom. The Annual Report of Educational Psychology in Japan, 47, 29-30. Jones, D. E., Greenberg, M. ve Crowley, M. (2015). Early social-emotional functioning and public health: The relationship between kindergarten social competence and future wellness. American Journal of Public Health, 105(11), 2283-2290. Kagan, J. ve Snidman, N. (1999). Early childhood predictors of adult anxiety disorders. Biological Psychiatry, 46(11), 1536-1541. Kazu, İ. Y. ve Yılmaz, M. (2018). Ükemizdeki okul öncesi eğitimin bazı veriler açısından OECD ve AB üyesi ülkeleri ile karşılaştırılması. Turkish Journal of Educational Studies, 5(2), 64-75. Koç, C. (2011). Aktif öğrenmenin okuduğunu anlama ve eleştirel düşünme üzerindeki etkileri. Cumhuriyet Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 35(1), 28-37. Ladd, G. W. (1999). Peer relationships and social competence during early and middle childhood. Annual Review of Psychology, 50(1), 333-359. LaFreniere, P. J. ve Dumas, J. E. (1996). Social competence and behavior evaluation in children ages 3 to 6 years: The short form (SCBE-30). Psychological Assessment, 8(4), 369-377. LaFreniere, P., Masataka, N., Butovskaya, M., Chen, Q., Auxiliadora Dessen, M., Atwanger, K., ... ve Frigerio, A. (2002). Cross-cultural analysis of social competence and behavior problems in preschoolers. Early Education and Development, 13(2), 201-220. Mian, N. D., Wainwright, L., Briggs-Gowan, M. J., & Carter, A. S. (2011). An ecological risk model for early childhood anxiety: The importance of early child symptoms and temperament. Journal of Abnormal Child Psychology, 39(4), 501-512. Möller, E. L., Nikolić, M., Majdandžić, M., & Bögels, S. M. (2016). Associations between maternal and paternal parenting behaviors, anxiety and its precursors in early childhood: A meta-analysis. Clinical Psychology Review, 45, 17-33. Ogelman, H. G. ve Topaloğlu, Z. Ç. (2014). 4-5 yaş çocuklarının sosyal yetkinlik, saldırganlık, kaygı düzeyleri ile anne-babalarının ebeveyn özyeterliği algısı arasındaki ilişkilerin incelenmesi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 241-271. Ott, L. E., Carpenter, T. S., Hamilton, D. S. ve LaCourse, W. R. (2018). Discovery Learning: Development of a Unique Active Learning Environment for Introductory Chemistry. Journal of the Scholarship of Teaching and Learning, 18(4), 161-180. Pino-Pasternak, D & Whitebread, D., (2010), The role of parenting in children’s self-regulated learning, Educational Research Review, 5, 220-242. Prince, M. (2004). Does active learning work? A review of the research. Journal of Engineering Education, 93(3), 223-231. Ramdass, D. & Zimmerman, B., J., (2011), Developing Self-Regulation Skills: The Important Role of Homework , Journal of Advanced Academics 22 :2 , 194–218. Roberts, J. E., King-Thomas, L., & Boccia, M. L. (2007). Behavioral indexes of the efficacy of sensory integration therapy. American Journal of Occupational Therapy, 61, 555–562. Schunk, D. (2005). Commentary on self-regulation in school contexts. Learning and Instruction, 15, 173-177. Schunk, D. (2010). Goal setting and self-efficacy during self-regulated learning, Educational Pyschologist, 25(l), 71-86. Shin, H., Sok, S., Hyun, K. S., ve Kim, M. J. (2015). Competency and an active learning program in undergraduate nursing education. Journal of Advanced Nursing, 71(3), 591-598. Sibona, C. ve Pourrezajourshari, S. (2018). The impact of teaching approaches and ordering on IT project management: Active learning vs. lecturing. Information Systems Education Journal, 16(5), 66-77. Schindler, H. S., Kholoptseva, J., Oh, S. S., Yoshikawa, H., Duncan, G. J., Magnuson, K. A., & Shonkoff, J. P. (2015). Maximizing the potential of early childhood education to prevent externalizing behavior problems: A meta-analysis. Journal of School Psychology, 53(3), 243-263. Schwartz, I. S., & Baer, D. M. (1991). Social validity assessments: Is current practice state of the art?. Journal of Applied Behavior Analysis, 24(2), 189-204. Sivan, A., Leung, R. W., Woon, C. C. ve Kember, D. (2000). An implementation of active learning and its effect on the quality of student learning. Innovations in education and training international, 37(4), 381-389. Stephen, C., Ellis, J., ve Martlew, J. (2010).Taking active learning into the primary school: a matter of new practices?. International Journal of Early Years Education. Volume 18, 2010, 315-329. Tandoğan, R. O. ve Orhan, A. (2007). The effects of problem-based active learning in science education on students' academic achievement, attitude and concept learning. Online Submission, 3(1), 71-81. Türksoy, E. ve Taşlıdere, E. (2016). Aktif öğrenme teknikleri ile zenginleştirilmiş öğretim yönteminin 5. Sınıf öğrencilerinin fen ve teknoloji dersi akademik başarı ve tutumları üzerine etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 17, (1) 57-77. Ursache, A., Blair, C. ve Raver, C. C. (2012). The promotion of self‐regulation as a means of enhancing school readiness and early achievement in children at risk for school failure. Child Development Perspectives, 6(2), 122-128. Uysal-Bayrak, H. ve Akman, B. (2018). Adaptation of the" Incredible Years Child Training Program" and investigation of the effectiveness of the program. Educational Sciences: Theory and Practice, 18(2), 397-425. Ün-Çelik, S., Şenocak, E., Bayrakçeken, S., Taşkesenligil, Y. ve Doymuş , K. (2005) Aktif öğrenme stratejileri üzerine bir derleme çalışması, Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 11, 155-185. Van den Bergh, L., Ros, A. ve Beijaard, D. (2014). Improving teacher feedback during active learning: Effects of a professional development program. American educational research journal, 51(4), 772-809. Weiland, C. ve Yoshikawa, H. (2013). Impacts of a prekindergarten program on children's mathematics, language, literacy, executive function, and emotional skills. Child Development, 84(6), 2112-2130. Yıldız-Demirtaş, V. (2015). Aktif öğrenme ve işbirlikli öğrenme yöntem ve teknikleri. İçinde B. Doğan ve V. Alkan (Eds.) Öğretim İlke ve Yöntemleri. (ss. 245-288). Ankara: Eğiten Kitap.