Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

IMAM HATIP SCHOOL ADMINISTRATORS’ COMPETENCIES OF MANAGING CHANGE

Yıl 2019, Sayı: 7, 167 - 187, 27.06.2019

Öz

The aim of this research is to identify
Imam-Hatip school administrators’ competencies of managing change. This rapid
change in Imam-Hatip schools in recent years has brought a number of problems
to manage with it. With the quantitative changes on the institutional basis, as
well as information and technological developments in the social field have
been reflected in these schools. This change reflected in schools should be
managed. The administrators of Imam Hatip schools should be able to manage this
change. In the study, it was shown that based on the scale of competencies of
managing change the school administrators who worked in imam-hatip schools;
were very sufficient in the dimension in the dimension of “determining the need
for change in school”, “preparing for change in school” and “applying change in
school”, and very much sufficient in 
“evaluating change in school ”. There was no difference between the
opinions of the age, length of service and administration in the perceptions of
the managers about the competencies of managing change. As a result of the
findings of the research, Imam-hatip school administrators considered
themselves sufficient to manage change. They also stated that they have
fulfilled the requirements for managing change.

Kaynakça

  • Ak, M. (2006). İlköğretimokulu Yöneticilerinin Değişimi Yönetme Yeterlikleri. (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Afyonkarahisar: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Aksoy, E., & Işık, H. (2008). İlkokul müdürlerinin öğretim liderliği rolleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 235-249.
  • Akşit, B., & Çoşkun, M. K. (2004). Türkiye'nin modernleşmesi bağlamında imam-hatip okulları. Y. Aktay (ed.), Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce içinde, 394-410., İstanbul: İletişim.
  • Argon, T., & Özçelik, N. (2007). İlköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme yeterliği. Mehmet Akif Ünüversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(16), 70-89.
  • Aytaç, T. (2000). Eğitim yönetiminde yeni paradigmalar, okul merkezli yönetim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Balcı , A. (2000). Örgütsel gelişme kuram ve uygulama. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bursalıoğlu, Z. (1982). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (2000). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Çalık , T. (1997). Türk Milli Eğitiminin örgütsel değişime ihtiyacı. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 51-62.
  • Dinçer, Ö. (1992). Örgüt geliştirme teori, uygulam ve teknikler. İstanbul: Timaş.
  • DOGM. (2019, 3 8). Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. http://dogm.meb.gov.tr/pdf/Proje_Kitap.pdf. 23.06.2019.
  • Hazır, K. (2003). Değişim yönetimi etkinliğinde vizyon belirlemenin önemi. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 1.
  • Karasar, N. (1977). Bilimsel araştırma yöntemi. İstanbul: Araştırma Eğitim Danışmanlık Hizmeti Yayınları.
  • Kavrakoğlu, İ. (1994). Sinerjik yönetim. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Korkmaz, M. (2013). İmam Hatip lisesi öğrencilerinin bu okulu tercih süreçleri. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16, 7-40.
  • Köse, M. R. (1999). Üniversiteye giriş ve liselerimiz. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28), 51-60.
  • Kuş, E. (2012). Nicel-nitel araştırma teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Morrison, K. (1998). Managament theories for educational change. London: Paul Chapman Puplishing.
  • Özdemir, Ş., & Karateke, T. (2018). Öğrencilerin İmam-Hatip liselerini tercih etme nedenleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 45, 5-33.
  • Peker, Ö. (1995). Yönetimi geliştirmenin sürekliliği. Ankara: Toda Yayınları.
  • TDK. (2019, Mart 01.03.2019). Büyük Türkçe Sözlük. www.tdk.gov.t: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5c791a8b5d4661.93368831.
  • Tokat, B. (1998). Örgütlerde değişim ve değişimin yönetimi. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Yayınları.
  • Töremen, F. (2002). Eğitim örgütlerinde değişimin engel ve nedenleri . Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1). 185-202.
  • Yıldız , K. (2012). Yöneticilerin değişimi yönetme yeterlikleri. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 177-192.

İMAM-HATİP OKULU MÜDÜRLERİNİN DEĞİŞİMİ YÖNETME YETERLİĞİ

Yıl 2019, Sayı: 7, 167 - 187, 27.06.2019

Öz

Bu araştırmanın
amacı, İmam-Hatip Okullarında görev yapan okul yöneticilerinin değişimi yönetme
yeterliklerini belirlemektir.
İmam-Hatip Okulları ile ilgili son yıllarda
meydana gelen hızlı değişim birtakım yöneltilmesi gereken sorunları da
beraberinde getirmiştir. Bir taraftan kurumsal temeldeki nicel
değişiklikler,  diğer taraftan da
toplumsal alanda meydana gelen bilgi ve teknolojik gelişmeler, bu okullara
yansımıştır. Okullara yansıyan bu değişimin yönetilmesi gerekmektedir.
İmam-Hatip Okullarının yöneticilerinin bu değişimi yönetme yeterliğine sahip
olmaları gerekmektedir. Araştırmada,
imam-hatip okullarında görev yapan okul yöneticilerinin değişimi yönetme
yeterlikleri ölçülmüştür. Yapılan ölçüm ile ortaya çıkan sonuçlar, imam-hatip
okullarının değişim yönetimi hakkında bilgi vermektedir. Araştırmada elde edilen
bulguların analizlerinden, İmam-Hatip Okulu yöneticilerinin değişimi yönetme ve
uygulama konusunda yeterli oldukları anlaşılmıştır. Araştırmaya katılarak görüş
bildiren müdürler, mesleki ve yöneticilik kıdemine göre değişimi yönetme
yeterlikleri konusunda doğrudan bir ilişkinin olduğu görülmüştür. Müdürler,
değişimin bir süreç olduğunu, bu sürecin yönetilmesinde ortaya çıkan sorunların
zamanında fark edilememesinden doğan sorunların, bir yönetim sorununa yol
açtığını söylemişlerdir. Değişim yönetimi süreçlerinde yeterli olmak aynı
zamanda “yönetim krizini” de çözmede de yeterli olmayı gerektirmektedir. İmam-Hatip
Okullarında ortaya çıkan değişimin somut olarak algılanması ve yönetilmesi
konusundaki idari mekanizmanın işletilmesi görevi müdürlere verilmiştir.
Araştırmada bu görevi yerine getirecek olan imam-hatip okulu müdürlerinin
yeterlikleri değerlendirilmiştir. Değerlendirme yapılırken, yöneticilerin
uygulamaları ile sahip oldukları bağımsız değişkenlerin ilişkileri de
belirlenmeye çalışılmıştır. 

Kaynakça

  • Ak, M. (2006). İlköğretimokulu Yöneticilerinin Değişimi Yönetme Yeterlikleri. (Yayımlanmış yüksek lisans tezi). Afyonkarahisar: Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Aksoy, E., & Işık, H. (2008). İlkokul müdürlerinin öğretim liderliği rolleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 235-249.
  • Akşit, B., & Çoşkun, M. K. (2004). Türkiye'nin modernleşmesi bağlamında imam-hatip okulları. Y. Aktay (ed.), Modern Türkiye'de Siyasi Düşünce içinde, 394-410., İstanbul: İletişim.
  • Argon, T., & Özçelik, N. (2007). İlköğretim okulu yöneticilerinin değişimi yönetme yeterliği. Mehmet Akif Ünüversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8(16), 70-89.
  • Aytaç, T. (2000). Eğitim yönetiminde yeni paradigmalar, okul merkezli yönetim. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Balcı , A. (2000). Örgütsel gelişme kuram ve uygulama. Ankara: Pegem A Yayıncılık.
  • Bursalıoğlu, Z. (1982). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
  • Bursalıoğlu, Z. (2000). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: Pegem Yayıncılık.
  • Çalık , T. (1997). Türk Milli Eğitiminin örgütsel değişime ihtiyacı. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(2), 51-62.
  • Dinçer, Ö. (1992). Örgüt geliştirme teori, uygulam ve teknikler. İstanbul: Timaş.
  • DOGM. (2019, 3 8). Din Öğretimi Genel Müdürlüğü. http://dogm.meb.gov.tr/pdf/Proje_Kitap.pdf. 23.06.2019.
  • Hazır, K. (2003). Değişim yönetimi etkinliğinde vizyon belirlemenin önemi. Kara Harp Okulu Bilim Dergisi, 1.
  • Karasar, N. (1977). Bilimsel araştırma yöntemi. İstanbul: Araştırma Eğitim Danışmanlık Hizmeti Yayınları.
  • Kavrakoğlu, İ. (1994). Sinerjik yönetim. İstanbul: Kalder Yayınları.
  • Korkmaz, M. (2013). İmam Hatip lisesi öğrencilerinin bu okulu tercih süreçleri. Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 16, 7-40.
  • Köse, M. R. (1999). Üniversiteye giriş ve liselerimiz. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 28(28), 51-60.
  • Kuş, E. (2012). Nicel-nitel araştırma teknikleri. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Morrison, K. (1998). Managament theories for educational change. London: Paul Chapman Puplishing.
  • Özdemir, Ş., & Karateke, T. (2018). Öğrencilerin İmam-Hatip liselerini tercih etme nedenleri. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 45, 5-33.
  • Peker, Ö. (1995). Yönetimi geliştirmenin sürekliliği. Ankara: Toda Yayınları.
  • TDK. (2019, Mart 01.03.2019). Büyük Türkçe Sözlük. www.tdk.gov.t: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.5c791a8b5d4661.93368831.
  • Tokat, B. (1998). Örgütlerde değişim ve değişimin yönetimi. Kütahya: Dumlupınar Üniversitesi Yayınları.
  • Töremen, F. (2002). Eğitim örgütlerinde değişimin engel ve nedenleri . Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1). 185-202.
  • Yıldız , K. (2012). Yöneticilerin değişimi yönetme yeterlikleri. AİBÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(2), 177-192.
Toplam 24 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Din Araştırmaları
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Şükrü Keyifli 0000-0002-4605-5205

Yayımlanma Tarihi 27 Haziran 2019
Gönderilme Tarihi 13 Nisan 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Sayı: 7

Kaynak Göster

APA Keyifli, Ş. (2019). İMAM-HATİP OKULU MÜDÜRLERİNİN DEĞİŞİMİ YÖNETME YETERLİĞİ. Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi(7), 167-187.

Türkiye Din Eğitimi Araştırmaları Dergisi Creative Commons Atıf 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY-NC 4.0) ile lisanslanmıştır.