Bu makale Althusser’in “Devletin İdeolojik Aygıtları” (“DİA”) olarak adlandırdığı ve toplumu şekillendirmeye yarayan oluşumların Saatleri Ayarlama Enstitüsü ve Madde 22 romanlarında nasıl işlediğini karşılaştırmalı edebiyat yöntemiyle irdelemeyi amaçlamaktadır. Oldukça farklı iki kültürel iklimde geçmesine ve ideolojik baskının toplum üzerindeki etkisi ayrı olmasına karşın iki romanın ortak yönü DİA’nın işleyişinin, bürokrasinin ve propagandanın ironik bir dille hicvedilmesidir. Bu analiz, kurumsal iktidara yönelik Türk ve Amerikan edebiyatı eleştirilerini ortakbir Althusser’ci çerçeve içinde ele alarak bu alana katkı sağlamaktadır. Her iki romanda da katı bürokrasi, sistemik baskılar ve propaganda toplum için olumsuz öğeler olarak kendini göstermektedir. Bu durum alaycı bir dille hicvedilerek aslında sistem tarafından çok anlamlı gibi gösterilmeye çalışılan bu durumun anlamsızlığı gözler önüne serilmektedir. Bu çalışma, romanların kurumsal iktidar temsillerini analiz ederek, DİA’nın hegemonyayı sürdürme ve sistemi devam ettirmedeki rolünü vurgulamaktadır. Bu çalışma Tanpınar ve Heller’in DİA’nın meşruiyetini sorgulamak ve gereksizliğini ortaya çıkarmak için onları ironik bir dille hicvettiğini savunur. Böylece çalışma, ideolojinin işlevsizlik boyutunu ironi yoluyla görünür kılan anlatı stratejilerinin ortak ve ayrışan yönlerini ortaya koyar.
Devletin İdeolojik Aygıtları Saatleri Ayarlama Enstitüsü Madde-22 Bürokrasi Althusser
Çalışmamı her türlü akademik etiğe uyularak hazırladığımı beyan ederim. Çalışmam için özel bir etik kurul belgesi gerekmemektedir.
This article aims to analyze how the institutions that Althusser termed “Ideological State Apparatuses” (“ISA”), which serve to shape society, function in the novels The Time Regulation Institute and Catch-22 with a comparative literature approach. Although set in two very different cultural climates, and the impact of ideological oppression on society is different, the common part of the novels is the ironic satirization of the way the ISA functions, as well as bureaucracy and propaganda. This analysis contributes to the field by situating Turkish and American literary critiques of institutional power within a shared Althusserian framework. In both novels, rigid bureaucracy, systemic pressures and propaganda manifest themselves as negative elements for society. This situation is satirized through irony, and the meaninglessness of this situation, presented as very meaningful by the system, is revealed. By analyzing the novels’ representations of institutional power, this study highlights the role of the ISA’s in maintaining hegemony and perpetuating the system. This study argues that Tanpınar and Heller satirized the ISA’s irony to question their legitimacy and expose their redundancy. Thus, the study reveals the common and divergent aspects of narrative strategies that make the dysfunctional dimension of ideology visible through irony.
Ideological State Aparatuses Althusser The Time Regulation Institute Catch-22 Bureaucracy
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Karşılaştırmalı ve Ulusötesi Edebiyat |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 28 Eylül 2025 |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2025 |
Gönderilme Tarihi | 16 Haziran 2025 |
Kabul Tarihi | 20 Eylül 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 8 Sayı: 3 |
* Hakemlerimizin uzmanlık alanlarını detaylı olarak girmesi süreçte hakem ataması açısından önem arz etmektedir.
* Dergimize gönderilen makaleler sadece ön değerlendirme sürecinde gerekçe gösterilerek geri çekilebilir. Değerlendirme sürecine geçen makalelerin geri çekilmesi mümkün değildir. Anlayışınız için teşekkür eder iyi çalışmalar dileriz.