HAYTAP’ın Hayvan Hakları Mücadelesinde Çatışma Yönetimi: Hayvan Hakları Savunucularının Kendi Aralarında Uzlaşması Mümkün Mü?

Yıl 2017, Cilt: 10 Sayı: 2, 181 - 204, 27.07.2017

Sırma Oya Tekvar

Öz

Türkiye, özellikle 2004 yılında 5199 sayılı Hayvanları Koruma Yasası yürürlüğe girdikten sonra hayvan haklarının gelişimi ve hayvan hakları farkındalığı konusunda önemli adımlar atmıştır. Yasanın çıkmasıyla beraber pek çok hayvan hakları derneği kurulmuş, hayvan haklarına yönelik eylemler artmış, medyada ve kamusal alanda hayvan hakları daha görünür hale gelmiştir. Bu süreçte sadece sokak hayvanları ve hayvan bakımevleri değil, hayvanat bahçelerinden yunus parklarına, kürk hayvanlarından deney hayvanlarına, sirklerden avcılığa, hayvan satan dükkanlardan (petshop) kesimhanelere kadar, hayvan haklarını göz ardı eden pek çok konu üzerine farkındalık artırıcı çalışmalar yapılmaya başlamıştır. Ne var ki hayvan hakları savunucuları, hayvan hakları ihlalleriyle mücadele ederken bir yandan da hem yerel yönetimler ve diğer kurumların yetkilileriyle hem de kendi aralarında büyük çatışmalar ve yıkıcı kavgalar yaşamaktadır. Bu çalışmada, hayvan hakları savunucuları arasındaki çatışmaları ve bu çatışmalarla nasıl mücadele ettiklerini anlamak amacıyla HAYTAP Hayvan Hakları Federasyonu’ndan ve Safranbolu’da bağımsız olarak bu alanda çalışmalar yapan gönüllülerle görüşülmüş, bulgular çerçevesinde uzlaşım önerileri getirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Hayvan hakları, çatışma yönetimi, hayvan hakları savunucuları, HAYTAP

Kaynakça

• ALPERSON, M. (2001). ‚Animal Advocacy: More Bark, More Bite‛ Business & Society Review. Summer 88, Issue 66, 26-30. ATKINS-SAYRE, W. (2010). ‚Articulating Identity: People for the Ethical Treatment of Animals and the Animal / Human Divide‛ Western Journal of Communication. Vol. 74, No. 3, May-June 2010, 309-328. BANDEOĞLU, Z. (2017). ‚Sivil Toplum Kuruluşlarının Uluslararası Çatışma ve Krizlerdeki Rolü‛ TURAN-SAM Uluslararası Bilimsel Hakemli Dergisi. Cilt: 9/KIŞ, Sayı: 33, 136-147. BAYKAL, K. ve KOVANCI, A. (2008). ‚Yönetici ve Astlar Arasındaki Anlaşmazlıkların Çözümüne Yönel�k Bir Araştırma‛ Havacılık ve Uzay Teknolojileri Dergisi. Cilt 1, Sayı 3, 21-38. BRONSTEIN, C. (2006). Responsible Advocacy For Nonprofit Organizations, (Editörler: K. Fitzpatrick & C. Bronstein), Ethics in Public Relations: Responsible Advocacy (71-88), California: Sage Publications, Inc. DEGRAZIA, D. (2006). Hayvan Hakları, (Çeviri: H. Gür), Ankara: Dost Kitabevi Yayınları (Orijinal baskı, 2002). DERVILLE, T. (2005). ‚Radical Activist Tactics: Overturning Public Relations Conceptualizations‛ Public Relations Review. 31 (2005), 527-533. DOĞAN, A. (2011). ‚A Defense of Animal Rights‛ Journal of Agricultural & Environmental Ethics, 24: 473-491. ERTÜRK, A. (2013). ‚Yıldırma Davranışları, Nedenleri ve Sonuçları‛ Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 2, Sayı 1, 146-169. HERZOG, H. A. ve GOLDEN, L. L. (2009). ‚Moral Emotions and Social Activism: The Case of Animal Rights‛ Journal of Social Issues. Vol. 65, No. 3, 485-498. HUGGET, B. (2008). ‚When Animal Rights Turns Ugly‛ Nature Biotechnology. June 2008, Vol. 26, Issue 6, 603-605. JACOBSSON, K. ve LINDBLOM, J. (2012). ‚Moral Reflexivity and Dramaturgical Action in Social Movement Activism: The Case of the Plowshares and Animal Rights Sweden‛ Social Movement Studies. Vol. 11, No. 1, January 2012, 41-60. KARACA, M. ve İNCE, F. (2016). ‚İşyerinde Saldırganlık ve Şiddet İşten Ayrılma Niyetini Etkiler (Mi?): Kamu Sektörü Örneği‛ İŞ, GÜÇ Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi. Cilt 18, Sayı 2, 41-62. KNEZEVIC, I. (2009). ‚Hunting and Environmentalism: Conflict or Misperceptions‛ Human Dimensions of Wildlife. 14: 12-20. KORUKLU, N., TOTAN, T. ve SAĞKAL, A. S. (2015). ‚Çatışma Çözme Becerilerine Yönelik İhtiyaçlar ve Çatışma Durumlarını Yönetme Becerileri Ölçeklerinin Geçerlik ve Güvenirliği‛ Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. Cilt 15, Sayı 2, 17-31. MCKIE, D. ve MUNSHI, D. (2007). Reconfiguring Public Relations: Ecology, Equity, and Enterprise, New York: Routledge. MITCHELL, G. E.; O’LEARY, R.; GERARD, C. (2015). ‚Collaboration and Performance: Perspectives From Public Managers and NGO Leaders‛ Public Performance & Management Review. 38, 684-716. MONAGHAN, R. (2013). ‚Not Quite Terrorism: Animal Rights Extremism in the United Kingdom‛ Studies in Conflict & Terrorism. 36: 933-951. MUNRO, L. (2012). ‚Teaching & Leaning Guide for: The Animal Rights Movement in Theory and Practice: A Review of the Sociological Literature‛ Sociology Compass. 6/6 (2012): 511-518, 10.1111/j.1751-9020.2012.00462.x NOTARO, S. J. (2004). ‚Disposition of Shelter Companion Animals from Nonhuman Animal Control Officers, Citizen Finders, and Relinquished by Caregivers‛ Journal of Applied Animal Welfare Science. 7 (3), 181-188. ÖZKUL, T., SARIBAŞ, T., UZABACI, E. ve YÜKSEL, E. (2013a). ‚Türk Toplumunun Hayvan Hakları Kavramına Yaklaşımının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: I. Demografik Özelliklere Göre Tutum Analizi‛ Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi. 19 (1), 167-171. ÖZKUL, T., SARIBAŞ, T., UZABACI, E. ve YÜKSEL, E. (2013b). ‚Türk Toplumunun Hayvan Hakları Kavramına Yaklaşımının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: II. Hayvan Sevgisi, Hayvanları Tanımlama, Hayvan Sahipliği ve Beslenme Alışkanlıklarına Yönelik Tutum Analizi‛ Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi. 19 (2), 199-202. ÖZKUL, T., SARIBAŞ, T., UZABACI, E. ve YÜKSEL, E. (2013c). ‚Türk Toplumunun Hayvan Hakları Kavramına Yaklaşımının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma: III. Hayvanları Korumaya, Hayvan Hakları Sorunlarına ve Bölgesel Farklılıklara Yönelik Tutum Analizi‛ Kafkas Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi. 19 (3), 366-369. SCUDDER, J. N. ve MILLS, C. B. (2009). ‚The Credibility of Shock Advocacy: Animal Rights Attack Messages‛ Public Relations Review. 35: 162-164. SOLMAZ, B. (2006). ‚Söylenti ve Dedikodu Yönetimi‛ Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. Sayı 16, 563-565. ŞENPOLAT, A. K. (2015). 99 Soruda Hayvan Hakları, İstanbul: OkyanUs. TAŞTAN BOZ, İ. ve DENİZ, N. (2016). ‚Yöneticilerin Çatışma Yönetim Tarzı ile Çalışanların Role Dayalı Performansı Arasındaki İlişki: Bankacılık Sektöründe Bir Araştırma‛ Kafkas Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Cilt 7, Sayı 14, 477-497. TEKVAR, S. O. (2011). ‚Bir Sivil Toplum Örgütünün Halkla İlişkiler Aracı Olarak Sosyal Paylaşım Ağlarına Yaklaşımı: HAYTAP Hayvan Hakları Federasyonu Örneği‛ İletişim : Araştırmaları. 9 (1-2), 173-204. WOLFENSOHN, S. ve MAGUIRE, M. (2010). ‚What has the Animal Rights Movement Done for Animal Welfare?‛ Biologist. Vol. 57, No. 1, February 2010, 22-27. YILDIRIM BECERİKLİ, S. ve ÖZKUL, D. (2009). Online Public Relations Campaigns of NGOs in Turkey: An Inquiry of HAYTAP. (Derleyen: E. Vartanova), Content, Channels and Audiences in the New Millennium: Interaction and Interrelations (369-379), Moscow: Faculty of Journalism, Lomonosov MSU – MediaMir.