Teknoloji ile Birlikte Dönüşen Afişin İncelenmesi ve Kamusal Ekranlarda Etkileşimli Afiş Uygulamaları

Yıl 2020, Sayı: 47, 157 - 186, 31.03.2020

Begüm Eken

Öz

Sanat ve tasarımın bilim ve teknolojiyle birleşmesi ve çok-disiplinli olmaya başlamasıyla beraber afiş mecrası da bir değişim ve dönüşüm geçirmiştir. Yeni teknolojilerin sebep olduğu çeşitlilik, disiplinlerin birleşmesine önayak olmuş, bir yerde sınırları kaldırarak çalışma alanlarını özgürleştirmiştir. Ekran da gelişen teknolojisi ile, güncellenebilir ve dinamik içerik imkânı sunması sayesinde birçok etkinlik için tercih edilir bir mecra haline gelmiştir. Görsel verinin çok olduğu kentsel alanlarda dijital ekranlar için dikkat çekicilik unsuru önemli bir yer tutmaktadır. Dijital ekranlar, afişe teknolojik bir özgürlük tanımış, yeni bir boyut katarak kavramını derinleştirmesine olanak sağlamıştır. Bu çalışma, afişin yeni mecralarda kullanımının kullanıcılar tarafından deneyimlenmesi ve aynı zamanda kültür-sanat etkinliklerine olan ilgiyi arttırmak amacıyla bilgilendirmek/duyurmak ve katılımı teşvik etmek için dijital ekranlarda etkileşimli afiş uygulamaları oluşturulması ve bu dijital ekranlar ile eş zamanlı uyumlu çalışacak bir mobil uygulama tasarımını kapsamaktadır. Görülmüştür ki afişin temel prensipleri değişmemiş, sadece bu ilkeler ve beğeni unsurlarının hangi araçlar üzerinden iletileceği olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Görsel kültür, etkileşimli afiş, dijital ekran, etkileşim tasarımı

Kaynakça

• Altman, I. (1975). The Environment and Social Behavior: Privacy, Personal Space, Territory, and Crowding. Monterey, CA: Brooks/Cole Pub. Co.
• Brandtzæg, P. B., Følstad, A., ve Heim, J. (2003). Enjoyment: lessons from Karasek. Funology, Dordrecht: Springer, 331-341.
• Boring, S. ve Baur, D. (2013). Making public displays interactive everywhere. IEEE computer graphics and applications, 33 (2), 28-36.
• Eken, B. (2018). Teknoloji ile Birlikte Dönüşen Afişin İncelenmesi Ve Kamusal Ekranlarda Etkileşimli Afiş Uygulamaları. (Yayımlanmamış Sanatta Yeterlik Tezi). Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Garrett, J. J. (2010). The elements of user experience: user-centered design for the web and beyond. Pearson Education.
• Goffman, E. (1959). The presentation of self in everyday life. New York: Anchor.
• Gong, J. ve Tarasewich, P. (2004). Guidelines for handheld mobile device interface design. DSI 2004 Annual Meeting, 3751-3756.
• Holland, S. ve Morse, D. R. (2001). Audio GPS: Spatial Audio in a Minimal Attention Interface. Proceedings of Mobile HCI 01.
• Huang, E., Koster, A. ve Borchers, J. (2008). Overcoming assumptions and uncovering practices: When does the public really look at public displays? International Conference on Pervasive Computing (s. 228–243), Springer, Berlin.
• İKSV. (2017). Kültür Sanatta Katılımcı Yaklaşımlar. İstanbul: İKSV.
• Ju, W. ve Sirkin, D. (2010). Animate objects: How physical motion encourages public interaction. In International Conference on Persuasive Technology (s.40-51), Springer, Berlin.
• Kristoffersen, S. ve Ljungberg, F. (1999). Making Place to Make IT Work: Empirical Explorations of HCI for Mobile CSCW. International ACM SIGGROUP Conference on Supporting Group Work, 276-285.
• Michelis, D. ve Send, H. (2009). Engaging Passers-by with Interactive Screens – A Marketing Perspective. 2nd Workshop on Pervasive Advertising, 9-15.
• Müller, J., Walter, R., Bailly, G., Nischt, M. ve Alt, F. (2012). Looking glass: a field study on noticing interactivity of a shop window. In Proceedings of the SIGCHI Conference on Human Factors in Computing Systems (s. 297-306), ACM.
• Müller, J., Alt, F., Michelis, D. ve Schmidt, A. (2010). Requirements and design space for interactive public displays. 18th ACM international conference on Multimedia (s.1285-1294), Berlin: ACM.
• Sarıkavak, N. K. (2015). Görsel İletişim ve Grafik Tasarımda Airbrush Teknolojisi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi Yayınları.
• Tepecik, A. (1994). Grafik Tasarlama İlkelerine Dayalı Tasarım Yöntem Teknikleri. Gazi Üniversitesi, Resim-İş Eğitimi Bölümü. Ankara: Gazi Üniversitesi.