Gastronomic Value of Halva and Helva-İ Gazi from Ottoman to Present

Year 2019, Volume: 3 Issue: 3, 462 - 469, 31.10.2019

Gül Yılmaz , Sinem Akman

https://doi.org/10.32958/gastoria.638638

Cited By: 5

Abstract

Halva derived
from Hulv, which means Arabic dessert, is a food that has always attracted
attention in the Turkish society. Physiologically, people need sweets to
increase their energy as well as the need to eat. They meet this requirement
with fruit, but they satisfy this requirement with sweets made with flour or
pastries. Halva has a special importance in the Ottoman Empire as a floury
dessert.

When looking at
Evliya Çelebi travel sourcing and sources of Ottoman cuisine, the word halva is
used for floury/ starchy, oily, honeyed or sugary desserts. Halva; It is a
simple and nutritious sweet variety made with sugar, oil, flour or semolina.
Halva made in the Middle East and Balkan countries in the world is seen after
the acceptance of Islam in Turks. Halva, which has an important place in the
Turkish cuisine culture, was accepted in the Ottoman palace kitchen and gave
its name to the place where it was built. In the palace, the place called as
Helvahane, formerly known as Matbah-ı Amire, is known as the place where the
desserts are made, as well as the halvah. In helvahâne; made of halva, paste,
jam, compote and syrup.

 In the journey from birth to death, human
beings have a holy meaning,  made and
served. Helvales can be examined in four groups. There are documents that the
Helva-i veterans, which were in the group of halva containing flour, starch or
semolina, were made in the 16th and 17th centuries. It is also known that this
halva was made in the army in the 19th century. In this study, halva, which is
included in the culinary culture which is considered as intangible cultural
heritage, is being investigated. The importance of the Helva of “Helva-i
Gaziler” among the halva varieties, the place in the society and the difference
from the other halves will be transferred.

Keywords

Halva, Helva-i Gaziler, Intangible Cultural Heritage

Osmanlıdan Günümüze Helvalar ve Helva-i Gazi’nin Gastronomik Değeri

Abstract

Arapça tatlı
anlamına gelen Hulv’den türetilen helva Türk toplumunda her zaman ilgi gören
bir yiyecektir. Fizyolojik olarak insanların yeme ihtiyacı olduğu gibi enerjilerini
arttırmak için tatlıya da gereksinimi bulunmaktadır. Bu gereksinimi meyve ile
karşılamakla birlikte unlu ya da hamur işleri ile yapılan tatlılar ile
gidermektedirler. Unlu tatlı olarak Osmanlı’da helvanın ayrı bir önemi
bulunmaktadır.

Evliya Çelebi
Seyahatnamelerine ve Osmanlı mutfağına ilişkin kaynaklara bakıldığında unlu/
nişastalı, yağlı, ballı ya da şekerli tatlılar için helva kelimesi
kullanılmaktadır. Helva; şeker, yağ, un veya irmikle yapılan basit kolay ve
besleyici bir tatlı çeşididir. Dünyada Ortadoğu ve Balkan ülkelerinde yapılan
helva, Türklerde İslamiyet’in kabul edilmesinden sonra görülmektedir. Türk
mutfak kültüründe önemli bir yere sahip olan helva Osmanlı saray mutfağında da
kabul görmüş ve yapıldığı yere ismini vermiştir. Sarayda Helvahane olarak adı
geçen eski adıyla Matbah-ı Amire, helvanın yanı sıra tatlıların yapıldığı yer
olarak bilinmektedir. Helvahanede; helva, macun, reçel, hoşaf ve şurup
yapılmıştır.

İnsanoğlunun
doğumdan ölüme kadar uzanan yolculuğunda helvaya kutsal bir anlam da
yüklenmiştir ve yapılıp ikram edilmiştir. Helvalar dört grupta
incelenebilmektedir. Un, nişasta veya irmik içeren helva grubuna giren Helva-i
Gazilerin “Gaziler Helvası” 16. ve 17. yüzyılda yapıldığına ilişkin belgeler
bulunmaktadır. Ayrıca bu helva 19. yüzyılda da orduda yapıldığı bilinmektedir.
Gaziler Helvasının un helvasından farkı tel tel dökülmesi olarak ifade edildiğinden
un yerine irmik kullanılmış olabileceği düşünülmektedir. Bu çalışmada,
geçmişten günümüze somut olmayan kültürel miras olarak nitelendirilen mutfak
kültürü içinde yer alan helva araştırılmaktadır. Helva çeşitleri arasında
bulunan Gaziler Helvasının önemi, toplumdaki yeri ve diğer helvalardan farkı
aktarılacaktır.  

Keywords

Helva, Helva-i Gaziler, Somut Olmayan Kültürel Miras

References

• Akbaba, A., & Çetinkaya, N. (2018). Gastronomi ve Yiyecek Tarihi . Ankara : Detay Yayıncılık.
• Bahçe, A. S. (2009). Kırsal Gelişimde Kültür (Mirası) Turizmi Modeli. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 1-12.
• Bakanlığı, T. v. (2019, Mayıs 29). Edirne İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü. T.C.Kültür ve Turizm Bakanlığı: http://www.edirnekulturturizm.gov.tr/TR-90096/gaziler-helvasi.html adresinden alınmıştır
• Çakır, A., Çiftçi, G., & Çakır, G. (2017). Trakya Turizm Rotası Projesi: Lezzet Rotası Üzerine Bir Değerlendirme . Journal of Tourism and Gastronomy Studies, 194-205.
• Çapar, G., & Yenidemir, U. (2016). Somut Olmayan Kültürel Miras Kaynağı Olarak Yöresel Yiyeceklerin Turizm Endüstrisinde Kullanılması . Journal of Tourism and Gastronomy Studies , 100-115.
• Gültekin, N. T., & Uysal, M. (2018). Kültürel Miras Bilinci, Farkındalık ve Katılım: Taşkale Köyü Örneği. OPUS Uluslararası Toplum Araştırmaları Dergisi, 2030-2065.
• Hacıoğlu, N., & Avcıkurt, C. (2011). Turistik Ürün Kavramı ve Turistik Ürünü Oluşturan Unsurlar. N. Hacıoğlu, & C. Avcıkurt içinde, Turistik Ürün Çeşitlendirilmesi (s. 5-15). Ankara : Nobel Akademik Yayıncılık .
• Hacıoğlu, N., Bozkurt, M., & Şahin, B. (2016). Genel Turizm. İstanbul: Paradigma Akademi.
• Işın, P. M. (2009). Gülbeşeker Türk Tatlıları Tarihi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları .
• Işın, P. M. (2009). Gülbeşeker Türk Tatlıları Tarihi. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Işın, P. M. (2010). Osmanlı Mutfak Sözlüğü. İstanbul: Kitap Yayınevi.
• Özbay, G. (2017). Dünden Bugüne Gastronomi . M. Sarıışık içinde, Tüm Yönleriyle Gastronomi Bilimi (s. 1-35). Ankara : Detay Yayıncılık.
• Özbil, A. (2011). Edirne'nin Gaziler Helvası ve Helva Sohbetleri. Acta Turcica Online Thematic Journal of Turkic Studies(1), 57-62.
• Portalı, T. K. (2018, Eylül 7). Geleneksel Mutfak. Türkiye Kültür Portalı: https://www.kulturportali.gov.tr/turkiye/edirne/neyenir/gaziler-helvasi adresinden alınmıştır
• Samancı, Ö. (2018, 6 8). Has Aşçıbaşı Ahmet Özdemir. hasacibasiahmetozdemir.com: http://hasascibasiahmetozdemir.com/Sayfalar/107/HELVA-GELENEGI.html adresinden alınmıştır
• Sevimli, Y., & Sönmezdağ, A. S. (2017). Özel Gün Tatlıları: Kültür Turizmi Açısından Önemi. International Rural Tourism and Development Journal, 18-28.
• T.C.KültürVeTurizmBakanlığı. (2018, Mayıs 27). T.C.Kültür Ve Turizm Bakanlığı Kültür Varlıkları Ve Müzeler Genel Müdürlüğü. Kültür Varlıkları: http://www.kulturvarliklari.gov.tr/TR,132353/somut-olmayan-kulturel-miras-ne-demektir.html adresinden alınmıştır
• TDK. (2018, Mayıs 2). T.C. Başbakanlık Atatürk Kültür, Dil Ve Tarih Yüksek Kurumu. Türk Dil Kurumu: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5aea00df410a44.77368627 adresinden alınmıştır
• Terzioğlu, A. (1993). Helvahane Defteri ve Topkapı Sarayında Eczacılık. İstanbul: Arkeoloji ve Sanat Yayınları .
• Yerasimos, M. (2011). Evliya Çelebi Seyahatnamesi'nde Yemek Kültürü. İstanbul : Kitap Yayınevi .
• Zengin, B., Uyar, H., & Erkol, G. (2015). Gastronomi Turizmi Üzerine Kavramsal Bir İnceleme. 15. Ulusal Turizm Kongresi Ankara , 1-16.