Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÖĞRENCİLERİN SOMUT OLMAYAN KÜLTÜREL MİRASA İLİŞKİN FARKINDALIKLARININ BELİRLENMESİ

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 4, 1550 - 1560, 31.12.2019
https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019..-519901

Öz

Bu
araştırma, Safranbolu’da bir devlet okulunda öğrenim gören 4. sınıf
öğrencilerinin, somut olmayan kültürel mirasa ilişkin farkındalık düzeylerinin
belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden
durum çalışması kullanılmıştır. Kolay ulaşılabilir örneklem ile Karabük ilinin
Safranbolu ilçesinde bir devlet okulunda öğrenim görmekte olan 4.sınıf
öğrencilerinden belirlenen toplam 11 katılımcı ile araştırmanın amacı
doğrultusunda görüşme yapılmıştır. Araştırmada nitel verilerin analizinde
betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin somut
olmayan kültürel mirasa ilişkin farkındalık düzeylerinin sınırlı olduğu,
geleneksel çocuk oyunları dışında öğrencilerin neredeyse tamamının somut
olmayan kültürel mirasa ilişkin farkındalıklarının bulunmadığı tespit
edilmiştir.

Kaynakça

  • Altunsabak, E. (2016). Somut olmayan kültürel mirasın kuşaktan kuşağa aktarımı ve gençlik: Kars ili örneği. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Avcı, M. (2014). Sosyal bilgiler dersinde kültürel miras eğitimine ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bolu.
  • Bölücek, B. (2008). Sosyal bilgiler öğretiminde türkülerden yararlanmanın öğrencilerin akademik başarısına etkisi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E.K., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. & Demirel, F.(2016).Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu (UNESCO). (2017). Somut olmayan kültürel mirasın korunması sözleşmesi. http://www.unesco.org.tr/dokumanlar/somut_olmayan_km/SOKM_KORUNMASI.pdf sitesinden alınmıştır.
  • Can, M. (2009). Kültürel miras ve müzecilik. //teftis.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/1279,muserrefcanpdf.pdf?0 sitesinden alınmıştır.
  • Çelepi, M. S. (2016). Somut olmayan kültürel miras ve üniversite gençliği. Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3 (3), 5-35.Çengelci, T. (2012). Sosyal bilgiler öğretim programında somut olmayan kültürel mirasın yeri. Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (1), 185-203.
  • Çiçekoğlu, N. (2014).Somut olmayan kültürel miras taşıyıcıları: Rize el sanatları ustaları üzerine bir inceleme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Deniz,T.,Diker, O. & Çetinkaya, A.(2017).Somut olmayan kültür öğesi olarak yerel iklim bilgisi ve halk takvimi: Safranbolu’da (Karabük) bir saha araştırması. Doğu Coğrafya Dergisi, 22(38), 205-226.
  • Gökalp, Z. (2012). Türkçülüğün Esasları. İstanbul: Anonim Yayınları.
  • Gürkan, B. (2015). Sosyal bilgiler ders kitaplarının somut olmayan kültürel miras açısından incelenmesi.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Adana.
  • Haviland, W.A. (2002). Kültürel antropoloji.(H. İnanç & S. Çiftçi,Çev), İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Karabaşa, S. (2014). Uygulamaları açısından somut olmayan kültürel miras ve folklor. Folklor/Edebiyat Dergisi, 20(80), 99-105.
  • Kutlu, M. M. (2009). Somut olmayan kültürel mirasın korunmasında eğitime yönelik ilk adım: halk kültürü dersi. Milli Folklor Dergisi, 21 (82), 13-18.
  • Pehlivan, A. (2015). Açık ve örgün eğitim sosyal bilgiler ders kitapları ve öğretim programında somut olmayan kültürel miras ögelerinin incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Eskişehir Anadolu Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
  • Okuyucu, A. (2011). Osmaneli ilçe merkezinde kültürel mirasın korunması ve turizm amaçlı kullanımına yönelik bir araştırma.Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Özbek, Ö. & Çevik, S. (2018). Somut olmayan kültürel mirasın taşıyıcısı olarak geleneksel el sanatları: Gönen ilçesinin yaşayan mirası. Journal of Tourism and Gastronomy Studies,6(4),588-603.
  • Safran, M. (2011). Sosyal bilgiler öğretimine bakış. B. Tay & A. Öcal (Ed.)Özel öğretim yöntemleriyle sosyal bilgiler öğretimi (s. 1-19). Ankara: Pegem Akademi Yayınları.
  • Silverman, H. & Ruggles, D. F. (2007). CulturalHeritageand Human Rights. H. Silverman & D.F. Ruggles (Eds.).CulturalHeritageand Human Rights in (pp.3-22). USA:Springer.
  • Şahin, S. & Özdemir, Ö.(2018). İl kültür ve turizm müdürlükleri internet sitelerinde Türkiye’nin somut olmayan kültürel miras ürünlerinin tanıtılması. MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi,7(2),563-583.
  • Türkdoğan,A.(2014).Nicel, nitel ve karma araştırma. S.B.Demir (Ed.) Eğitim araştırmaları(s.48).Ankara:Eğiten Kitap Yayınları.
  • Türk Dil Kurumu. (2017). Kültür. http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TDK.GTS.592eb85ee37d70.74513294 sitesinden alınmıştır.
  • Ünal, F. Sağ, Ç. & Güneş, S.(2018,Mayıs).Yetişkinlerin yerel tarihe ilişkin görüşlerinin incelenmesi: Safranbolu örneği. Uluslararası Tarih Eğitimi Sempozyumu,5.
  • Ünal, F. (2013). Sosyal bilgiler ders kitaplarında yer alan halk kültürü ögelerinin değerlendirilmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Sosyal Bilgiler Öğretimi Özel Sayısı, 6 (14), 611-644.
  • Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2016). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri.Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Yolcu, M.A.(2014).Nevşehir’de yaşayan geleneksel mesleklerin değişim ve dönüşümü.International PeriodicalForTheLanguages, LiteratureandHistory of TurkishorTurkic,9(2),1719-1738.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Çağrınur Sağ 0000-0003-3420-9294

Fatma Ünal 0000-0003-1829-2999

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2019
Gönderilme Tarihi 30 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Sağ, Ç., & Ünal, F. (2019). ÖĞRENCİLERİN SOMUT OLMAYAN KÜLTÜREL MİRASA İLİŞKİN FARKINDALIKLARININ BELİRLENMESİ. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(4), 1550-1560. https://doi.org/10.17240/aibuefd.2019..-519901