İÇ DENETÇİNİN YENİ ROLÜ; ETİK LİDERLİK

Yıl 2010, Sayı: 5, 9 - 16, 13.07.2016

Adem Yaman

Öz

Yasal ve idari düzenlemeler, idari işleyiş sürecinde meydana gelen ahlaka mugayir bazı halleri tanımlamada yetersiz kalabilir. Sosyal yaşamda gri alanlar olarak da adlandırılan bu durumlar her zaman var olmuştur. O nedenle, kamu görevlilerinin gri alanlarda karşılaştıkları sorunların çözümünde kendilerine kolaylık sağlayacak etik kodların ve mesleki ahlak kurallarının oluşturulması büyük önem taşımaktadır. Mesleki ilke ve etik kültürün benimsenmesi ayrıca kamu kaynaklarının (kamu insan kaynağı, kamu malları, kamu mesaisi… vb.) israf edilmeden kullanımına yönelik önemli katkılar sağlayacaktır.
Kamuda etik kültürün oluşumu ve algı düzeyinin gelişmesi
bağlamında denetime yeni bir anlayış getiren
iç denetçiler, bu süreçte üstlenecekleri yeni roller ile
öne çıkmaktadır. Söz konusu bu roller bir anlamda denetim
hizmeti verilen kamu kurumu için “etik liderlik”
yönünde olacaktır. Bu anlamda, kurumsal işleyişin etik
liderleri olarak gördüğümüz iç denetçiler, kurum etik
değerlerinin yerleşmesi ve benimsenmesi boyutunda
gerekli çabayı göstermeli ve bu durumu kendilerinin
vazgeçilmez görevi olarak görmelidirler.

Anahtar Kelimeler

Etik, kamu yönetimi, etik kültür, etik lider ve iç denetçi

Kaynakça

• Billington, R. (1997). Felsefeyi Yaşamak: Ahlak Düşüncesine Gi- riş. (Çev. Abdullah Yılmaz). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bennis, W. (1995). “Lider Olmanın Temel İlkeleri.” Stratejik Yö- netim ve Liderlik. (Çev. Mustafa Özel), İstanbul: İz Yayıncılık.
• Covey, S.R. (1997). Etkili İnsanların Yedi Alışkanlığı. (Çev. Gönül Suveren-Osman Deniztekin), İstanbul: Varlık Yayınları.
• Çalışlar, A. (1983). Ansiklopedik Kültür Sözlüğü. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi,
• Çelik, V. (2000). Eğitimsel Liderlik. Ankara: Pegem A Yay.
• Eryılmaz, B. (2002), Kamu Yönetimi, İstanbul: Erkam Matbaası.
• IIA, (2008). Uluslararası İç Denetçiler Enstitüsü, (Çev: Türkiye İç Denetim Enstitüsü) Uluslararası İç Denetim Standartları Mesleki
• Uygulama Çerçevesi, İstanbul: Türkiye İç Denetim Enstitüsü Yay. Güçlü, A. Baki ve diğerleri (2002). Felsefe Sözlüğü. Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
• Karip, E. (1998). “Dönüşümcü Liderlik”. Kuram ve Uygulamada
• Eğitim Yönetimi Dergisi Sayı:16 ss.440-465. Ankara: Pegem A Yay. Pieper, A.(1999). Etiğe Giriş. (Çev. Veysel Atayman-Gönül Se- zer), İstanbul: Ayrıntı Yay.
• TÜSİAD (2005), Devlette Etikten Etik Devlete: Kamu Yönetimin- de Etik, İstanbul: Tüsiad Yay. http://www.tdkterim.gov.tr Er. Tar. 14/07/2010. http://www.idkk.gov.tr Er. Tar. 15/07/2010. http://www.theiia.org Er. Tar. 15/07/2010 http://www.intosai.org/en/portal/ Er. Tar. 15/07/2010 http://etik.meb.gov.tr/bilgi.html- Er. Tar. 14/07/2010. http://www.pergen.gov.tr/etik/index.html: Er Tar. 14/07/2010 http://www.tide.org.tr/page.aspx?nm=etik_kurallar Er. Tar. /07/2010 EK (16. Dipnot)