The Effectiveness of the Self Assessment in Primary School Mathematics Lesson

Yıl 2019, , 88 - 106, 30.08.2019

Mehmet Gültekin , Zülfiye Melis Demir

https://doi.org/10.17556/erziefd.442780

Cited By: 1

Öz

The purpose of this research is to determine the
effectiveness of self-assessment in assessment and evaluation in primary school
fourth grade mathematics lesson. The research was designed with mixed method
and carried out in the 4th grade of a primary school in the middle
socioeconomic level in Eskişehir. Participants of the reseach were determined
by sampling from the purposeful sampling methods. Self-assessment attitude
scale was used to collect the quantitative data in the research and
semi-structured interview forms for students and teachers were used in
collecting qualitative data. Descriptive statistical methods were used in the
analysis of quantitative data and content analysis was used in the analysis of
qualitative data. According to the research findings, a significant difference
was found in favor of the post-test between the pre-test and post-test scores
of self-assessment attitude scale. Primary school teacher stated that self
assessment is useful in terms of "providing feedback for students"
and "providing awareness in students" and that there are limitations
in terms of "individual differences of students", "time"
and "reliability of student answers". Students stated that using
self-assessment forms in mathematics lessons is a positive contribution to
"increasing interest and success in the classroom", "creating
self-awareness" and "providing self-confidence".

Anahtar Kelimeler

Elementary school, assessment and evaluation, self-assessment, mathematics course

İlkokul Matematik Dersinde Öz Değerlendirmenin Etkililiği

Öz

Bu araştırmanın amacı, ilkokul dördüncü sınıf matematik dersinde ölçme
ve değerlendirmede öz değerlendirmenin etkililiğini belirlemektir. Karma desen
benimsenerek gerçekleştirilen araştırma, Eskişehir ilinde orta sosyoekonomik
düzeydeki bir ilkokulun 4. sınıfında gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın
katılımcıları, amaçlı örnekleme yöntemlerinden ölçüt örnekleme ile
belirlenmiştir. Araştırmada nicel verilerin toplanmasında Öz Değerlendirme
Tutum ölçeği, nitel verilerin toplanmasında ise öğrenciler ve öğretmen için
ayrı ayrı oluşturulmuş yarı yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır.  Nicel verilerin analizinde betimsel
istatistik yöntemleri, nitel verilerin analizinde ise içerik analizi
kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre öz değerlendirme tutum ölçeği ön
test ve son test puanları arasında son test lehine anlamlı bir farklılık
bulunmuştur. Sınıf öğretmeni, öz değerlendirmenin “öğrenciye dönüt sağlama” ve
“öğrencilerde farkındalık sağlama” açısından yararlı olduğunu, “öğrencilerin
bireysel farklılıkları”, “zaman” ve “öğrenci cevaplarının güvenirliği”
açısından ise sınırlıklarının olduğunu belirtmiştir. Öğrenciler ise öz değerlendirme formlarının matematik
dersinde kullanılmasının “derse ilgi ve başarıyı arttırma”, “kendine ilişkin
farkındalık oluşturma” ve “öz güven sağlama” gibi olumlu katkılarının olduğunu
belirtmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

: İlkokul, Ölçme ve değerlendirme, Öz değerlendirme, Matematik dersi

Kaynakça

• Absolum, M. (2006). Clarity in the classroom: Using formative assessment. Auckland, New Zealand: Hachette Livre.
• Aliegro, C.J. (2006). The effect of self-assessment on the self-effıcacy of students studying spanish as a foreıgn language, University of Pittsburgh.
• Bal, P. (2009). İlköğretim beşinci sınıf matematik öğretiminde uygulanan ölçme ve değerlendirme yaklaşımlarının öğretmen ve öğrenci görüşleri doğrultusunda değerlendirilmesi, Yayımlanmamış doktora tezi. Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Black, P., Harrison, C., Lee, C., Marshall, B., & Wiliam, D. (2003). Assessment for learning: Putting it into practice. Maidenhead, UK: Open University Press.
• Boud, D. J. (1986) Implementing Student Self-Assessment (Sydney, Higher Education Research and Development Society of Australia).
• Boud, D. J. (1991) Implementing Student Self-Assessment, HERDSA Green Guide, 2nd edn (Sydney, Higher Education Research and Development Society of Australia).
• Boud, D. J. (1995) Enhancing Learning through Self-assessment, London: Kogan Page.
• Butgel Tunalı, S., Gözü, Ö. & Özen, G. (2016). Ni̇tel ve ni̇cel araştırma yöntemleri̇ni̇n bi̇r arada kullanılması “karma araştırma yöntemi. Anadolu Üniversitesi İletişim Bilimleri Fakültesi Uluslararası Hakemli Dergisi, 24 (2), 106-112.
• Cram, B. (1995) Self-assessment: From theory to practice. Developing a workshop guide for teachers. (Edit.), G. Brindley, Language assessment in action. Sydney: National Centre for English Language Teaching and Research, Macquerie University. pp. 271-350.
• Creswell, J. W. (2009). Research design: qualitative, quantitative, and mixed methods approaches. (3rd edition). United States of America: Sage Publications.
• Dearing, S. R. (1997). The national committee of inquiry into higher education higher education in the learning society: Report of the national committee (Chairman: Sir Ron Dearing) London: HMSO, 1997. Ref. NCIHE/97/850. ISBN 1 85838 254 8.
• Dikici, A. (2009). An application of digital portfolio with the peer, self and instructor assessments in art education. Egitim Arastirmalari-Eurasian Journal of Educational Research, 36, 91-108.
• Dochy, F. Segers, M. & Sluijsmans, D. (1999). The use of self-, peer and co- assessment i̇n higher education: a review. Studies in Higher Education, 24, 331-350.
• Earl, K. (2013). Self-assessment: Questioning my classroom practice. New Zealand Journal of Teachers’ Work, 10(2), 209-219.
• Fontana, D. & Fernandes, M. (1994). Improvements in math performance as a consequence of self-assessment in Portuguese primary school pupils. British Journal of Educational Psychology, 64, 407-417.
• Gelbal, S. & Kelecioğlu, H. (2007). Öğretmenlerı̇n ölçme ve değerlendı̇rme yöntemlerı̇ hakkındakı̇ yeterlı̇k algıları ve karşılaştıkları sorunlar. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education,) 33, 135-145.
• Güven, B. & Eskitürk, M. (2007). Sınıf öğretmenlerinin ölçme ve değerlendirmede kullandıkları yöntem ve teknikleri. XVI. Eğitim Bilimleri Kongresi Bildiri Kitabı (504-509), Cilt 3, Ankara: Detay Yayıncılık.
• Harris, M. (1997). Self-assessment of language learning in formal settings. ELT Journal, 51 (1), 12-20.
• Klenowski, V. (1995). Student self-evaluation processes in student-centred teaching and learning contexts of Australia and England. Assessment in Education, 2(2), 145-163.
• Leech, N. L. & Onwuegbuzie, A. J. (2009). A typology of mixed methods research designs. Qual Quant. 43, 265–275
• Mace, F. C. & Kratochwill, T. R. (1985). Theories of reactivity in self-monitoring: A comparison of cognitive behavioral and operant models. Behavior Modificaiton, 9, 323-343.
• McMillan, J. H. & Hearn, J. (2009). Student self-assessment. The key to stronger student motivation and higher achievement. Educational Horizons, 87(1), 40-49
• MEB (2005). Fen ve teknoloji dersi öğretim programı ve kılavuzu. Devlet Kitapları Müdürlüğü, Ankara.
• Pierce, L. V. & O’Malley M. J. (1992). Performance and portfolio assessment for language minority students. Washington DC. National Clearinghouse for Bilingual Education (NBCE Program Information Guide Series.
• Sırkıntı, A. (2007). İlköğretimde öğretmenlerin matematik dersinde alternatif değerlendirme tekniği olan “ürün seçki dosyası (portfolyo)” hakkındaki görüşleri, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Sluijsmans, D. M. A. (2002). Student involvement in assessment. Open Universitiet Nederland, Heerlen.
• Uysal, K. (2008). Öğrenci̇leri̇n ölçme değerlendi̇rme süreci̇ne katilmasi: akran değerlendi̇rme ve öz değerlendi̇rme, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Abant İzzet Baysal Üni̇versi̇tesi̇, Bolu.
• Uzun, A. (2010). İlköğreti̇m 4 ve 7. sınıf öğrenci̇leri̇ni̇n öz değerlendi̇rme uygulamalarina yöneli̇k tutumları, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. Yaşar, Ş. (1998). Yapısalcı kuram ve öğrenme-öğretme süreci. Anadolu Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 8, (1-2), 68-75.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yurdabakan, İ. & Uzun, A. (2011). İlköğretim öğrencilerine yönelik öz-değerledirme tutum ölçeğinin güvenirlik ve geçerliği. Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 145-155.