Ortaokul Öğrencileri İçin Yaşam Boyu Öğrenme Becerileri Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2020, , 211 - 226, 30.04.2020

Funda Çiftcibaşı Özgen Korkmaz , Sevilay Karamustafaoğlu

https://doi.org/10.17556/erziefd.618167

Cited By: 4

Öz

Bu çalışmanın amacı, ortaokul
öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme becerilerini ölçmeye yönelik bir ölçek
geliştirmektir. Araştırmanın çalışma grubunu Amasya ili Milli Eğitim
Müdürlüğü’ne bağlı farklı ortaokullarda farklı sınıf seviyelerinden 420 öğrenci
oluşturmaktadır. Ölçek madde havuzu oluşturulurken öncelikle literatür taraması
yapılmıştır. Benzer ölçekler incelenmiş ve yapılan incelemeler sonrasında 42
maddelik ölçek deneme formu oluşturulmuştur. Ölçek madde havuzu, bir alan
eğitimi uzmanı ve bir ölçek geliştirme uzmanı görüşüne sunulmuştur. Düzeltmeler
yapıldıktan sonra ölçek deneme formu öğrencilere cevaplamaları için
verilmiştir. Ölçeğin yapı geçerliğini belirlemek amacıyla açımlayıcı faktör
analizi yapılmıştır. Faktör analizleri sonucunda ölçekten 12 madde
çıkartılmıştır. Açımlayıcı faktör analizi sonucunda ölçeğin dört faktörden
oluştuğu belirlenmiştir. Doğrulayıcı faktör analizi yapılarak faktörler
içerisindeki ilişkiyi, değişkenlerin faktörler ile ilişkisini, faktörlerin
birbiri ile ilişkisini ve faktörlerin modeli açıklama düzeyi ortaya
konulmuştur. İç tutarlılık kat sayıları için Cronbach Alfa, Sperman Brown, Eş
yarılar korelasyonu ve Guttman eş yarılar değerlerine bakılmıştır. Bu değerlere
bakıldığında ölçeğin geçerli ve güvenilir olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

Anahtar Kelimeler

Yaşam boyu öğrenme, Ortaokul, Ölçek geliştirm

Lifelong Learning Skills Scale for Secondary School Students: Validity and Reliability Study

Öz

This study aims to develop a scale to measure the lifelong learning skills of secondary school students. The universe of the study consists of students attending different grade levels in different secondary schools in Amasya, and the sampling contains 420 students chosen depending on being a volunteer. When the scale items were developed, firstly literature review was performed. Similar scales were examined, and after the investigations, a 42-item scale trial form was developed. The views of expert science education and an expert on scale development were taken for the developed scale. After the corrections, the scale was given to the students to answer the items in it. In order to determine the validity of the scale, exploratory factor analysis was performed. As a result of factor analysis, 12 items were eliminated from the scale. As a result of the exploratory factor analysis, the scale was determined to have four factors. The first factor contains 12 items named as communication and productivity. The second factor named as cooperative and learning consists of 9 items. The third factor involves four items and called communication in a foreign language. The last factor, called self-confidence, has five items, and their contents are negative. Then, confirmatory factor analysis is done to determine the relationship between the factors, the relationship of the variables with the factors, the relationship of the factors with each other and the level of explaining the model of the factors., Cronbach’s Alpha value of the scale was .871. When this value is analyzed, it can be said that the scale is reliable. It is recommended that when a scale is developed, negative statements should not be involved in the items for young children groups.

Anahtar Kelimeler

Lifelong Learning Knowledge and Skill, Scale Development, Secondary School

Kaynakça

• Adams, D. N. (2007). Lifelong learning skills and attributes: The perceptions of Australian secondary school teachers. Issues in Educational Research, 17, 1-12.
• Aksoy, M., (2008). Hayat Boyu Öğrenme ve Kariyer Rehberliği İlkelerinin İstihdam Edilebilirliğe Etkileri: Otel İşletmeleri Üzerine Bir Uygulama. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Avrupa Komisyonu. (2005). Türkiye İlerleme Raporu. https://www.ab.gov.tr/files/AB_Iliskileri/AdaylikSureci/IlerlemeRaporlari/Turkiye_Ilerleme_Rap_2005.pdf
• Balaman, F., & Bolat, Y. (2017). Yaşam becerileri ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi. 6 (4), 22-39.
• Balcı, A. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma: Yöntem, Teknik ve İlkeler. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Bryce, J. (2006). Schools and lifelong learners. In J. Chapman, P. Cartwright & E.J. Mcgilp (Eds.), Lifelong learning, participation and equity. (pp. 243-263), Dordrecht: Springer.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı, Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Cronford, I. R. (2002). Learning to learn strategies as a basis for effective lifelong learning. International Journal of Lifelong Education, 21 (4), 357-368.
• Crowther, J. (2004). “In and against” lifelong learning: Flexibility and the corrosion of character. International Journal of Lifelong Education, 23 (2), 125-136.
• Diker Coşkun, Y., & Demirel, M. (2012). Üniversite öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme eğilimleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 108-120.
• Erdamar, G. (2011). Yaşam boyu öğrenme. Bulunduğu eser: Demirel, Ö. (Ed.) Eğitimde Yeni Yönelimler (syf. 219-237). Ankara: Pegem Akademi
• Erden, M. (2015). Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Arkadaş Yayınları.
• Erkuş, A. (2003). Psikometri Üzerine Yazılar, Ankara: Türk Psikologlar Derneği Yayınları.
• Günüç, S., Odabaşı, H.F., & Kuzu, A., (2012). Yaşam boyu öğrenmeyi etkileyen faktörler, Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi. 11 (2), 309-325.
• Karakuş, C. (2013). Meslek yüksek okulu öğrencilerinin yaşam boyu öğrenme yeterlikleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergis, 2(3), 26-35.
• Karasar, N. (2007). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım.
• Knapper, C., & Cropley, A. J. (2000). Lifelong Learning in Higher Education, London: Kogan Page.
• Knapper, C. (2006). Lifelong learning means effective and sustainable learning reasons, ideas, concrete measures, CIEA 2006-25. International Course on Vocational Training And Education in Agriculture.
• Koç, G. (2007). Yaşam boyu öğrenme. Ö. Demirel (Ed.), Eğitimde yeni yönelimler (209-222). Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Köymen, Ü. (2002). Güdüleyici öğrenme. Bulunduğu eser: Şimşek, A. (Ed). Sınıfa demokrasi, (ss. 111-145).
• Ozan, E.C., Korkmaz, Ö., & Karamustafaoğlu, S. (2016). Ortaokul öğrencilerinin araştırma sorgulamaya dönük öz-yeterlilik algı ölçeği. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi. 20(3):679-695.
• Özdamar, K. (2004). Tabloların Oluşturulması, Güvenirlik ve Soru Analizi. Paket Programlarla İstatistiksel Veri Analizi-1. 5th ed. Eskişehir: Kaan Kitabevi. p.201-50, 621.
• Schermelleh-Engel, K., Moosbrugger, H., & Müler, H. (2003). Evaluating the fit of structural equation models: Tests of significance and descriptive Goodness-of-Fit Measures. Methods of Psychological Research Online, (8), 2, 23-74.
• Schunk, D. H., & Pintrich, P. R. (2002). Motivation in education: Theory, research, and applications. NJ: Merrill Prentice Hall.
• Slavin, R. (1994). Educational psychology. USA: Paramount Publishing.
• Şahin, C., & Korkmaz, Ö. (2011). İnternet bağımlılığı ölçeğinin Türkçeye uyarlanması. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi. 32, 101-115.
• Şahin, Ç., & Arcagök, S. (2014). Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme yeterlik düzeyinin çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi. 7 (16), 394-417.
• Uzunboylu, H., & Hürsen, Ç. (2011). Lifelong learning competence scale(LLLCS): The study of validity and reliability. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 41, 449-460.