The Adaptation Study Of Parental Authority Questionnaire (PAQ) To Turkish

Yıl 2012, Cilt: 14 Sayı: 2, 267 - 288, 01.12.2012

Müge Yurtsever Kılıçgün Ayla Oktay

Öz

In this study, “Parental Authority Questionnaire (PAQ)” was adapted into

Turkish. 330 mothers and 330 fathers with children from 6-14 years for a total of 660 parents took part in sample. First, the permission of PAQ was taken to be used within the scope of the research and under the views and suggestions of experts the Turkish form of scale was established. After that, the validity and reliability of the scale were analyzed. In the final stage, descriptive statistics of the PAQ for mothers and fathers were calculated and the percent of the raw scores, z and T scores conver- sions were calculated. The internal consistency coefficients of the scale was found to be .85 in the dimension of “permissive authority”, “authoritarian authority” .87, and “authoritative authority” .85. In practice the reliability of the scale for different in- tervals were .96 for “permissive authority”, .97 “authoritarian authority” and .93 “authoritative authority” respectively.

Anahtar Kelimeler

Types of parental authority: permissive, authoritarian and authoritative.

Ebeveyn Otorite Ölçeği’ni (EOÖ) Türkçeye Uyarlama Çalışması

Öz

Bu araştırmada, “Ebeveyn Otorite Ölçeği”ni (EOÖ) Türkçeye uyarlama çalışması yapılmıştır. Araştırmanın örnekleminde 6-14 yaş arası çocuğu olan 330 anne ve 330 baba olmak üzere toplam 660 ebeveyn yer almıştır. İlk olarak EOÖ’nin araştırma kapsamında kullanılabilmesine ilişkin izin alınmış ve alan uzmanlarının görüş ve önerileri çerçevesinde ölçeğin Türkçe formu oluşturulmuştur. Daha sonra geçerlik ve güvenirlik analizleri yapılmıştır. En son aşamada ise EOÖ’nin anne ve babalar için tanımlayıcı istatistik değerleri hesaplanmış ve ham puanlara ilişkin yüzde, z ve T puan dönüşümleri yapılmıştır. Ölçeğin iç tutarlılık katsayıları “serbest otorite” boyutunda .85, “yetkeci otorite” boyutunda .87, “yetkili otorite” boyutunda ise .85 olarak bulunmuştur. Ölçeğin farklı zamanlardaki uygulama güvenirliği ise; “serbest otorite” boyutunda .96, “yetkeci otorite” boyutunda .97 ve “yetkili otorite” boyutunda .93 olarak belirlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

Ebeveyn otorite türü: serbest, yetkeci, yetkili.

Kaynakça

• Ayyıldız T. (2005). Zonguldak il merkezinde 0-6 yaş çocuğu olan annelerin çocuk yetiştirme tutumları. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Zonguldak Karael- mas Üniversitesi, Zonguldak.
• Baumrind, D. (1966). Effects of authoritative parental control on child behavior.
• Journal of Child Development, 37 (4): 887-907.
• Baumrind, D. (1978a). Parental disciplinary patterns and social competence in child- ren. Journal of Youth and Society, 9 (3): 239-276.
• Baumrind, D. (1978b). Reciprocal rights and responsibilities in parent-child relati- ons. Journal of Social Issues, 34 (2): 179-196.
• Baumrind, D. (1991). Parenting styles and adolescent development. J. Brooks-Gunn,
• R. Lerner, & A. C. Petersen (Eds.). Encyclopedia of Adolescence (Vol. 2). New York: Garland.
• Baumrind, D. (1996). The discipline controversy revisited. National Council on Family Relations, 10: 405-411.
• Baumrind, D., & Black, A. (1967). A socialization practice associated with dimensi- ons of competence in preschool boys and girls. Child Development, 38 (2): 291-327.
• Becker, W. C. (1964). Consequences of different kinds of parental discipline. M. L.
• Hoffman & L. W. Hoffman (Eds.), Review of child development research
• (Vol. 1). New York: Russell Sage Foundation.
• Buri, J. R. (1989). Self-esteem and appraisals of parental behavior. Journal of Ado- lescent Research, 4 (1): 33-49.
• Buri, J. R. (1991). Parental authority questionnaire. Journal of Personality Assess- ment, 57 (1): 110-119.
• Buri, J. R., Louiselle, P. A., Misuikanis, T. M., & Mueller, R. A. (1988). Effects of parental authoritarianism and authoritativeness on self-esteem. Personality and Social Psychology Bulletin, 14 (2): 271-282.
• Dilek, A. D. ve Demiriz, S. (2007). Alt ve üst sosyo-ekonomik düzeydeki 10 yaş çocuklarının anne tutumlarının incelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 15
• (1): 105-122.
• Dumas, J. E., & LaFreniere, P. J. (1993). Mother–child relationships as sources of support or stress: A comparison of competent, average, aggressive, and anxi- ous dyads. Child Development, 64: 1732-1754.
• Durmuş, R. (2006). 3-6 yaş arası çocuğu olan ebeveynlerin kişilik özellikleri ile anne-baba tutumlarının bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Faber, A. J. (2002). The role of hierarchy in parental nurturance. The American Jo- urnal of Family Therapy, 30: 73-84.
• Güler, M. (2007). Kuşaklararası annelik bilişleri, kişilik özelliği, yaşam doyumu ve çocuk yetiştirme hedefleri. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Mersin üniver- sitesi, Mersin.
• Gülterler, D. (2007). Anne-babaların uyguladıkları disiplin, yöntemlerinin çocukların, disiplin, içselleştirme, sosyal yeterlik ve bilişsel, olgunlaşma so- runları ile ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Hacettepe Üniversitesi, Ankara.
• Günalp, A. (2007). Farklı anne baba tutumlarının okul öncesi eğitim çağındaki çocukların özgüven duygusunun gelişimine etkisi. Yayınlanmamış yüksek
• lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Hortaçsu, N. (2003). Çocuklukta ilişkiler, ana baba, kardeş ve arkadaşlar. Ankara: İmge Kitabevi.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1981). Çocuğun Değeri, İstanbul: Boğaziçi Üniversitesi İdari Bilim- ler Fakültesi Yayınları.
• Kağıtçıbaşı, Ç. (1990). İnsan Aile Kültür. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Mızrakçı, Ş. (1994). Annelerin çocuk yetiştirme tutumlarına etki eden faktörler: de- mografik özellikleri, kendi yetiştiriliş tarzları, çocuk gelişimine ilişkin bilgi düzeyleri ve çocuğun mizacına ilişkin algıları. Yayınlanmamış yüksel lisans tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
• Putallaz, M., & Heflin, A. H. (1990). Parent-child interaction. S. R. Asher & J. D. Coie (Eds.), Peer rejection in childhood (pp.189-216). New York: Cambrid- ge University Press.
• Sarı, E. (2007). Anasınıfına devam eden 5-6 yaş grubu çocukların, annelerinin çocuk yetiştirme tutumlarının, çocuğun sosyal uyum ve becerilerine etkisinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Schaefer E. S., & Bell R. Q. (1958). Development of a parental attitude research instrument. Child Development, 29: 339-361.
• Sertelin, Ç. (2003). Ebeveyn tutumlarının sosyo-kültürel yapı ve aile fonksiyonları ile ilişkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Şanlı, D. (2007). Annelerin çocuk yetiştirme tutumlarını etkileyen etmenlerin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi,
• İzmir.
• Şentürk, S. (2007). 5–6 yaş çocukların çalışan ve çalışmayan annelerinin çocuk yetiştirme tutumları ile bu çocukların sosyal-duygusal uyum düzeylerinin karşılaştırılması. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Şimşek, B. (2007). Erken çocukluk döneminde uygulanan anne destek programının annelerin çocuk yetiştirme tutumları üzerindeki etkilerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Ucur, Z. E. (2005). Farklı aile tutumlarının okulöncesi dönem 5 yaş çocuklarının bilişsel performans düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Vapur, R. (2006). 4-6 yaş grubu çocuklarının anne-babaları ile büyük anne- büyükbabalarının çocuk yetiştirme tutumlarının sosyo ekonomik düzeylere
• göre incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, An- kara.
• Yavuzer, H. (1995). Ana-baba okulu. H. Yavuzer (Ed.) Yaygın anne baba tutumları
• (s.111-127). İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Yavuzer, H. (1999). Ana-baba ve çocuk. İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Yavuzer, H. (2010). Çocuk ve ergen eğitiminde anne baba tutumları. N. T. Catic (Ed.), Yaygın anne baba tutumları (s.13-39). İstanbul: Timaş Yayınları.
• Yörükoğlu, A. (1994). Çocuk ruh sağlığı. İstanbul: Özgür Yayıncılık.
• Yurtsever, M. (2009). Ebeveyn çocuk hakları tutum ölçeğinin geliştirilmesi ve anne babaların çocuk haklarına yönelik tutumlarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul.