BibTex RIS Kaynak Göster

Sayma İlkeleri Testi'nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2017, Cilt: 16 Sayı: 2, 765 - 781, 01.04.2017
https://doi.org/10.17051/ilkonline.2017.304733

Öz

Bu araştırma, Sayma İlkeleri Testi’nin geçerlik güvenirlik çalışmasını yapmak amacıyla planlanmıştır. Araştırma, genel tarama modellerinden ilişkisel tarama modelinde tasarlanmıştır. Smith (2010) tarafından güncelleştirilerek bir araya getirilen Erken Çocukluk Matematik Becerileri, Sayı Kavramı ve Sayı Hissi Testi’nin alt testlerinden olan Sayma İlkeleri Testi’nin Türkçeye uyarlama çalışması gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın uygulaması, Kırklareli Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı resmi bir bağımsız anaokulunda eğitim alan 54-72 aylık 133 çocuğun katılımıyla gerçekleşmiştir. Çocukların ortalama olarak testte yer alan soruların yaklaşık %71’ini doğru cevaplandırdıkları tespit edilmiştir. Teste ilişkin hesaplanan ortalama güçlük (p) indeksi (0,71) ile de ortalamadan daha kolay olduğu belirlenmiştir. Ayrıca tüm alt testlerinin sayma kavramını açıklamak üzere oluşturulan yollara ilişkin hesaplanan t değerlerinin tamamının anlamlı olduğu tespit edilmiştir. Sayma İlkeleri Testi’nin regresyon katsayıları incelendiğinde; testi en çok açıklayan alt testin birebir eşleme ilkesi testi (R2=0,53); daha sonra sabit sıra ilkesi testi (R2=0,47); kardinal sayı ilkesi testi  (R2=0,33) ve sıranın önemsizliği-soyutlama ilkesi testi  (R2=0,28) olduğu görülmektedir. Sayma İlkeleri Testi'nin güvenirlik düzeyini saptamak amacıyla iki kategorili verilerde hesaplanan ve testteki maddelerin iç tutarlılığının ölçüsünü veren KR-20 katsayısı hesaplanmıştır. Testin uyarlama sürecinde çocuklardan elde edilen cevaplar sonucunda hesaplanan KR-20 katsayısı 0,63 olarak bulunduğundan, Sayma İlkeleri Testi’nin geçerli ve güvenilir bir test olduğu görülmüştür.

Kaynakça

  • Aktaş-Arnas, Y. (2006). Okul Öncesi Dönemde Matematik Eğitim,. Nobel Kitabevi. 169 s., Adana.
  • Aktaş-Arnas, Y., Deretarla-Gül, E., & Sığırtmaç, A. (2003). 48-86 ay çocuklar için sayı ve işlem kavramları testinin geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12(12), 147-157.
  • Aunio, P., Hautamäk, J., Van Luit, J. E. (2005). Mathematical Thinking Intervention Programmes for Preschool Children with Normal and Low Number Sense. European Journal of Special Needs Education 20(2), 131-146.
  • Ayhan, A. B. (2005). Anaokuluna devam eden altı yaş grubundaki çocukların kavram gelişiminde bilgisayar destekli öğretimin etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Baroody, A. (1987). Children's mathematical thinking; A developmental framework for preschoolprimary, and special education teachers. New York: Teachers College, Columbia University.
  • Baroody, A. J., Benson, A. (2001). Early Number Instruction. Teaching Children Mathematics 8(3), 154-158.
  • Briars, D., & Siegler, R. S. (1984). A featural analysis of preschoolers’ counting knowledge. Developmental Psychology, 20, 607 – 618.
  • Bryant, P. (1996). Children and Arithmetic. In: Leslie Smith (Ed.) Critical Readings On Piaget p. 312–346. Routledge. London.
  • Bulut, S., Tarım, K. (2006). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Matematik ve Matematik Öğretimine İlişkin Algı ve Tutumları. Çukurova Üniversitesi, Eğitim Fakültesi Dergisi 2, 32-65.
  • Butterworth, B. (2005). The Development of Arithmetical Abilities. Journal of Child Psychology and Psychiatry 46(1), 3-18.
  • Bütün-Ayhan, A., & Aral, N. (2007). Bracken temel kavram ölçeği gözden geçirilmiş formunun altı yaş çocukları için uyarlama çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 32, 42-51.
  • Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün , Ö. E., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2012). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem A.
  • Charlesworth, R., & Lind , K. K. (2003). Math and science for young children. New York: Delmar.
  • Curtis, R., Okamoto, Y., Marie Weckbacker, L. (2009). Preschoolers’ Use of CountInformation to Judge Relative Quantity. Early Childhood Research Quarterly, 32, 325-336.
  • Çakır, K. (2013). The role of knowledge of counting principles in acquiring counting skill in preschool children. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(2), 235-244.
  • Çelik, M., & Kandır, A. (2011). Matematik gelişimi 6 testi (Progress in maths) nin 60-77 aylar arasında olan çocuklar için geçerlik ve güvenirlik çalışması. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 4(1), 146-153.
  • Çerezci, E. T. (2010). Yapısal eşitlik modelleri ve kullanılan uyum iyiliği indekslerinin karşılaştırılması. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Dere, H., Ömeroğlu, E. (2001). Okulöncesi Eğitimde Fen- Doğa ve Matematik Çalışmaları. Anı Yayıncılık. 178 s., Ankara.
  • Develi, M., & Orbay, K. (2002, Eylül). İşlem öncesi dönem çocuklarında sayı kavramının gelişimi üzerine. V. Ulusal Fen ve Matematik Eğitimi Kongresi’ nde sunulmuş bildiri, ODTÜ, Ankara.
  • Erdoğan, S. (2006). Altı yaş grubu çocuklarına drama yöntemi ile verilen matematik eğitiminin matematik yeteneğine etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Frye, D., Braisby, N., Lowe, J., Maroudas, C., & Nicholls , J. (1989). Young children's understanding of counting and cardinality. Child Development, 60, 1158-1171.
  • Geary, D. C., Bow-Thomas, C. C., & Yao, Y. (1992). Counting knowledge and skill in cognitive addition: A comparison of normal and mathematically disabled children. Journal of Experimental Child Psychology, 54(3), 372-391.
  • Geary, D. C., Hamson, C. O., & Hoard, M. K. (2000). Numerical and arithmetical cognition: A longitudinal study of process and concept deficits in children with learning disability. Journal of experimental child psychology, 77(3), 236-263.
  • Geary, D. C., Hoard, M. K., Byrd-Craven, J., & DeSoto, M. C. (2004). Strategy choice in simple and complex addition: Contributions of working memory and counting knowledge for children with mathematical disability. Journal of Experimental Child Psychology, 88, 121–151.
  • Gelman, R., Gallistel, R. (1986). The Child’s Understanding of Number. MA: Harvard University Press. 278 pp., Cambridge.
  • Gelman, R., & Meck , E. (1983). Preschoolers’ counting: Principles before skill. Cognition, 13, 343-359.
  • Gelman, R., & Meck, E. (1986). The notion of principle: The case of counting. Conceptual and procedural knowledge: The case of mathematics, 1, 29-57.
  • Gersten, R., Jordan, N. C., Flojo, J. R. (2005). Early Identification and Interventions for Students with Mathematics Difficulties. Journal of Learning Disabilities 38, 293– 304.
  • Ginsburg, H. P. (2009). Early Mathematics Education and How to Do It. Handbook of Child Development and Early Education: Research to Practice. In: O. A. Barbarin, & B. H. Wasik (Ed.) Handbook of Child Development and Early Education. Chapter 18, p. 403- 427, The Guilford Press. New York.
  • Griffin, S. (2004a). Building number sense with number worlds: a mathematics program for young children. Early childhood research quarterly, 19(1), 173-180.
  • Griffin, S. (2004b). Teaching number sense. Educational Leadership, 61(5), 39.
  • Güven, Y. (1999). Okul Öncesi Eğitimde Matematik. In: Rembat Zengin (Ed.) Marmara Üniversitesi Anaokulu/ Anasınıfı Öğretmeni El Kitabı. p. 72-87. Ya-Pa Yayınları. İstanbul.
  • Haylock, D., Cockburn, A. (2014). Küçük Çocuklar için Matematiği Anlama. (Z. Yılmaz, Çev.). Nobel Akademik. 326 s., Ankara
  • İnal, G. (2010). Bilişsel yetenekler testi form-6’nın geçerlik ve güvenirlik çalışması ve altı yaş çocuklarının bilişsel yeteneklerine muhakeme eğitim programının etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
  • Jordan, N. C., Kaplan, D., Locuniak, M. N., Ramineni, C. (2007). Predicting First-grade Math Achievement from Developmental Number Sense Trajectories. Learning Disabilities Research and Practice, 22, 36–46.
  • Kalaycı, Ş. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik uygulamaları. Ankara: Asil.
  • Kamawar, D., LeFevre, J. A., Bisanz, J., Fast, L., Skwarchuk, S. L., Smith-Chant, B., & Penner-Wilge, M. (2010). Knowledge of counting principles: How relevant is order irrelevance? Journal of Experimental Child Psychology, 105(1), 138-145.
  • LeFevre, J., Fast, L., Skwarchuk, S., Smith-Chant , B., Bisanz, J., Kamawar, D. (2010). Pathways to Mathematics: Longitudinal Predictors of Performance. Child Development 81(6), 1753–1767.
  • LeFevre, J. A., Smith-Chant, B. L., Fast, L., Skwarchuk, S. L., Sargla, E., & Arnup, J. S. (2006). What counts as knowing? The development of conceptual and procedural knowledge of counting from kindergarten through Grade 2. Journal of Experimental Child Psychology, 93(4), 285-303.
  • National Council of Teachers of Mathematics (NCTM). (2000). Principles and standards for school mathematics. Reston, VA: National.
  • Olkun, S., Altun, A., Sahin, S. G., & Denizli, Z. A. (2015). Deficits in basic number competencies may cause low numeracy in primary school children.Egitim ve Bilim, 40(177).
  • Olkun, S., Çelik, E., Sönmez, M., & Can, D. (2014). İlköğretim birinci sınıf Türk öğrencilerinde sayma ilkelerinin gelişimi. Başkent University Journal Of Education, 1(2), 115-125.
  • Olkun, S., Fidan, E., Babacan Özer, A. (2013). 5-7 Yaş Aralığındaki Çocuklarda Sayı Kavramının Gelişimi ve Saymanın Problem Çözmede Kullanımı. Eğitim ve Bilim, 38(169), 236- 248.
  • Olkun, S., Yeşilpınar, M., & Kışla, S. (2014). Birinci sınıf öğrencilerinde kardinalite ve ilişkili kavramların problem durumlarında kullanımı. İlköğretim Online, 13(1), 146-154.
  • Orçan, M. (2009). Anasınıfına devam eden 60–72 aylık çocukların erken öğrenme becerilerine destekleyici eğitim programlarının etkisinin incelenmesi. Doktora Tezi, Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya.
  • Orton, A., & Frobisher, L. (1996). Insights into teaching mathematics. London: Cassell
  • Ömercikoğlu, H. (2006). 4-7 yaş arası çocukların sayı kavramlarının Piaget' nin birebir eşleme deneyleri ile incelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Önkol, F. L. (2012). Erken Sayı Testinin Uyarlanması ve Erken Sayı Gelişim Programının Altı Yaş Çocuklarının Sayı Gelişimlerine Etkisinin İncelenmesi. Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü. İstanbul.
  • Rodríguez, P., Lago, M. O., Enesco, I., & Guerrero, S. (2013). Children’s understanding of counting: Kindergarten and primary school children’s detection of errors and pseudoerrors. Journal of Experimental Child Psychology, 114, 35-46.
  • Sarnecka, B. W., Carey, S. (2008). How Counting Represents Number: What Children Must Learn and When They Learn It. Cognition 108(3), 662-674.
  • Saxe, G. B., Becker, J., Sadeghpour, M., & Sicilian, S. (1989). Developmental differences in children's understanding of number word conventions. Journal for Research in Mathematics Education, 20, 468-488.
  • Smith, C. (2010). Mathematics in early childhood: An investigation of mathematics skills in preschool and kindergarten students. New York: PhD Thesis, Psychology in School Alfred Universtiy.
  • Stock, P., Desoete, A., Roeyers , H. (2009). Mastery of the Counting Principles in Toddlers: A Crucial Step in the Development of Budding Arithmetic Abilities? Learning and Individual Differences 19(4), 419-422.
  • Sunturlu, V. N. (2014). Matematik gelişimi 7 testinde (Progress in maths) 72-101 aylar arasında olan çocuklar için geçerlik güvenirlik çalışması. Yüksek Lisans Tezi, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Afyon.
  • Syrett, K., Musolino, J., & Gelman, R. (2012). How can syntax support number word acquisition? Language Learning and Development, 8(2), 146-176.
  • Taşkın, N. (2012). Küçük Çocuklarda Sayı Kavramı. In: Berrin Akman (Ed.) Okul Öncesi Matematik Eğitimi. Chapter 5, p. 68- 89. Pegem Akademi. Ankara.
  • Treacy, K., Willis, S. (2003). A Model of Early Number Development. Mathematics Education Research: Innovation, Networking, Opportunity Proceedings of the 26th Annual Conference of the Mathematics Education Research Group of Australasia. MERGA. Sydney. p. 674- 681.
  • Uyanık, Ö., & Kandır, A. (2014). Kaufman Erken Akademik ve Dil Becerileri Araştırma Testi’nin 61-72 aylık Türk çocuklarına uyarlanması. Educational Sciences: Theory and Practice, 14(2), 669-692.
  • Young-Loveridge, J. M. (2004). Effects on Early Numeracy of a Program Using Number Books and Games. Early Childhood Research Quarterly 19(1), 82-98.
Toplam 59 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Pelin Pekince Bu kişi benim

Hacer Elif Dağlıoğlu

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 16 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Pekince, P., & Dağlıoğlu, H. E. (2017). Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlköğretim Online, 16(2), 765-781. https://doi.org/10.17051/ilkonline.2017.304733
AMA Pekince P, Dağlıoğlu HE. Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İOO. Nisan 2017;16(2):765-781. doi:10.17051/ilkonline.2017.304733
Chicago Pekince, Pelin, ve Hacer Elif Dağlıoğlu. “Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. İlköğretim Online 16, sy. 2 (Nisan 2017): 765-81. https://doi.org/10.17051/ilkonline.2017.304733.
EndNote Pekince P, Dağlıoğlu HE (01 Nisan 2017) Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İlköğretim Online 16 2 765–781.
IEEE P. Pekince ve H. E. Dağlıoğlu, “Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”, İOO, c. 16, sy. 2, ss. 765–781, 2017, doi: 10.17051/ilkonline.2017.304733.
ISNAD Pekince, Pelin - Dağlıoğlu, Hacer Elif. “Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. İlköğretim Online 16/2 (Nisan 2017), 765-781. https://doi.org/10.17051/ilkonline.2017.304733.
JAMA Pekince P, Dağlıoğlu HE. Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İOO. 2017;16:765–781.
MLA Pekince, Pelin ve Hacer Elif Dağlıoğlu. “Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışması”. İlköğretim Online, c. 16, sy. 2, 2017, ss. 765-81, doi:10.17051/ilkonline.2017.304733.
Vancouver Pekince P, Dağlıoğlu HE. Sayma İlkeleri Testi’nin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. İOO. 2017;16(2):765-81.