Edmonds Öğrenme Stilleri Belirleme Ölçeğinin Türkçeye Uyarlama Çalışması

Yıl 2017, Cilt: 16 Sayı: 2, 848 - 859, 01.04.2017

Mustafa Polat Meral Güven

https://doi.org/10.17051/ilkonline.2017.304739

Cited By: 1

Öz

Bu araştırmanın amacı, Reinert (1976) tarafından geliştirilen Edmonds Öğrenme Stilleri Belirleme Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanarak geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılmasıdır. Tarama modeli kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırmanın örneklem grubu, Karabük Üniversitesi Yabancı Diller Yüksekokulu’nda A2 düzeyinde öğrenim gören 356 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Geçerlik çalışmaları kapsamında öncelikle bir uzman grubu tarafından ölçeğin Türkçe’ye çevirisi gerçekleştirilmiş, bu çeviri ile orijinal ölçek maddeleri karşılaştırılarak dilsel eşdeğerlik sağlanmıştır. Uzman görüşleri doğrultusunda gerçekleştirilen kapsam geçerliği çalışmalarının sonucuna göre ölçekte yer alan tüm maddeler için elde edilen kapsam geçerliği indeks (KGİ) değerlerinin ≥ 0.80 olduğu hesaplanmış ve ölçeğin kapsam geçerliğini sağlandığı görülmüştür. Geçerlik çalışmalarının tamamlanmasının ardından ölçeğin iç tutarlık güvenirlik katsayıları incelenmiştir. Dilsel eşdeğerliği sağlanan nihai formun uygulanmasının ardından elde edilen verilere göre ölçeğin iç tutarlık güvenirlik katsayısı 0.81 olduğu görülmüştür. Sonuç olarak, Türkçe’ye uyarlanan 50 maddeden oluşan Edmonds Öğrenme Stilleri Belirleme Ölçeğinin Türkiye’de yükseköğretim kurumlarında uygulanabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğu kanıtlanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Öğrenme Stilleri Ölçeği, ELSIE, Ölçek Uyarlama, yabancı dil eğitimi

Kaynakça

• Anderson, T., & Elloumi, F. (Ed.). (2004). Theory and practice of online learning. Athabasca, CA: Athabasca University.
• Barsch, J. (1991) Learning style inventory. Novato, CA: Academic Therapy Publications.
• Biggs, J. (2001) “Enhancing learning: a matter of style or approach”. R.J. Sternberg, L.F. Zhang (Ed.), Perspectives on Thinking, Learning, and Cognitive Styles içinde Mahwah NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
• Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. (17. Baskı.) Ankara: Pegem Akademi.
• Can, Ş. (2011). Sınıf öğretmeni adaylarının öğrenme stilleri ile bazı değişkenler arasındaki ilişkinin araştırılması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 41, ss: 70-82.
• Cemaloğlu, N., Kalkan, F., Dağlı, E., & Çilek, A. (2014). Examining the relation between humor acts of school principals and teachers’ exposure level to mobbing and organizational cynicism based on the perceptions of teachers. International Journal of Teaching and Education, 2(1), 02–17.
• Csapo, N. & Hayen, R. The role of learning styles in the teaching / learning process. Issues in Information Systems, 7(1), 129-133.
• Davis, J. A. (1971). Elementary Survey Analysis. Englewood Cliffs, NJ: Prentice-Hall.
• Davis, L. L. (1992). Instrument review: getting the most from a panel of experts. Applied Nursing Research, 5 (4), 194-197.
• Dündar, S., Ekşi, H., & Yıldız, A. (2008). Aksiyonda değerler ölçeği dilsel eşdeğerlik geçerlik ve güvenirlik çalışması. Değerler Eğitimi Dergisi, 15 (6), 89-114.
• Dunn, R., Dunn, K., & Price, G. E. (1984). Learning style inventory. Lawrence, KS, USA: Price Systems.
• Durukan, E. (2013). Türkçe öğretmen adaylarının öğrenme stilleri ve stratejileri. Turkish Studies 8, (1), 1307-1319.
• Ghaedi, Z. & Jam, B. (2014). Relationship between learning styles and motivation for higher education in efl students. Theory and Practice in Language Studies, 4 (6), 1232-1237.
• Graf, S., Kinshuk, & Liu, T.-C. (2009). Supporting teachers in ıdentifying students' learning styles in learning management systems: an automatic student modelling approach. Educational Technology & Society, 12 (4), 3–14.
• Gregorc A. F. (1985) Gregorc Style Delineator: a self-assessment instrument for adults. Columbia, Conn.: Gregorc Associates, Inc.
• Grasha, A. F. & Riechmann, H. S., & (1982). The Grasha Riechmann student learning style scales: research findings and applications. Keefe, J (Ed.). Student Learning Styles and Brain Behavior içinde.Reston, VA: NASSP.
• Güven, M. (2004). Öğrenme stilleri ile öğrenme stratejileri arasındaki ilişki. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları.
• Güven, M., Çardak, Ç. S, Sever, D. and Vural, L. (2008). Türkiye’de öğrenme stillerine ilişkin yapılan araştırmaların kullanılan envanterler boyutunda incelenmesi. Uluslararası Eğitim Bilimleri Konferansında sunulan bildiri, Famagusta, Kuzey Kıbrıs.
• Güven, M., Polat, M., Yıldızer, G., Sönmez, T. & Yetim, N. (2016). An examination of the researches related to teaching styles measurement instruments. International Journal of Curriculum and Instructional Studies, 6 (11), 117-138.
• Hopkins, W. G: (1997). New view of Statistics. http://www.sportsci.org/resource/stats/effectmag.html adresinden 14.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
• Keefe, J. W. (1990). Learning style profile handbook: volume II, developing cognitive skills. Reston: National Association of Secondary School Principals.
• Keefe, J. W., & Monk, J. S. (1986). Learning styles profile examiner’s manual. Reston, VA: National Association of Secondary School Principals.
• Keirsey, D. & Bates, M. (1984). Please understand me: character & temperament types. Del Mar, CA: Prometheus Nemesis Book Company.
• Kılıç, E. & Karadeniz Ş. (2004). Cinsiyet ve öğrenme stilinin gezinme stratejisi ve başarıya etkisi. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24 (3), 129-146.
• Kirman-Çetinkaya, E., Laçin-Şimşek, C., & Çalışkan, H. (2012). Bilim ve sözde-bilim ayrımı için bir ölçek uyarlama çalışması. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 31-43.
• Kolb, D. (1984). Experiential learning- experience as the source of learning and development. New Jersey: Prentice Hall.
• Mahiroğlu, A. & Bayır, A. E. (2009). Öğrenme stillerine göre yapılandırılan öğrenen kontrolünün öğrenci başarısına ve öğrenmenin kalıcılığına etkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 10 (2), 169-183.
• McCann, M. B. (2006). The relationship between learning styles, learning environments and student success. Journal of Agricultural Education, 47(3), 14-23.
• McCarthy, B. (1997). A tale of four learners: 4MAT’s learning styles. Educational Leadership, 54 (6), 46–51.
• Myers, L. B. (1962). Manual: The Myers-Briggs type ındicator. Princeton, NJ: Educational Testing Services.
• Ozerem, A., & Akkoyunlu, B. (2015). Learning environments designed according to learning styles and its effects on mathematics achievement. Eurasian Journal of Educational Research, 61, 61-80.
• Özer, B. (1998). Öğrenmeyi öğretme. Hakan Ayhan (Ed.) Eğitim bilimlerinde yenilikler içinde Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi Yayınları.
• Raosoft. (2016). Sample size calculator. http://www.raosoft.com/samplesize.html adresinden 14.06.2016 tarihinde erişilmiştir.
• Reid, J. (1987). The learning style preferences of ESL students, TESOL Quarterly, 21, 87-111.
• Reinert, H. (1976). One picture is worth a thousand words: not necessarily. The Modern Language Journal, 60 (4), 160-168.
• Shindler, J. & Yang, H. (2004). About PLSI. Paragon learning style ınventory.http://www.calstatela.edu/faculty/jshindl/plsi/plsinfo.htm. adresinden 15.12.2016 tarihinde erişilmiştir.
• Schmeck, R. R. (Ed.) (2013). Learning Strategies and Learning Styles. New York: Springer.
• Soloman, B. A., & Felder, R. M. (2005). Index of learning styles questionnaire.http://www.engr.ncsu.edu/learningstyles/ilsweb adresinden 15.12.2016 tarihinde erişilmiştir.
• Riding, R. J. ve Rayner, S. G. (1998). Cognitive styles and learning strategies. London: David Fulton.
• Ülgen, G. (1995). Eğitim Psikolojisi - Birey ve Öğrenme . Ankara: Bilim Yayınları.
• Vural, L. (2013). Grasha-Riechmann öğrenme stili ölçeğinin yapı geçerliği çalışmaları. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9 (4), 481-496.
• Wong, L. L. C. & Nunan, D. (2011). The learning styles and strategies of effective language learners. System, 39(2), 144-163.