Development of Teachers’ Curriculum Literacy Scale: Validity and Reliability Study

Yıl 2020, Cilt: 21 Sayı: 1, 208 - 224, 30.04.2020

Veda Yar Yıldırım

https://doi.org/10.17679/inuefd.590695

Cited By: 4

Öz

The aim of this study is to develop the “Teachers' Curriculum Literacy Scale (TCLS), which will be able to determine teachers' curriculum literacy levels, to make its validity and reliability studies. Convenience sampling method was used to determine the study group of the research in order to develop the Teachers' Curriculum Literacy Scale (TCLS). For this purpose, the teachers study in Tokat and Kahramanmaraş provinces in 2018- 2019 academic year constitute the study group. 320 teachers for EFA and 541 teachers for CFA constitute the study groups and data collected from two different groups were analyzed. The results of EFA showed that the scale has three factors and 29 items. This construct was verified by CFA. Fit index values of the model was χ²/df= 2.40 <4; CFI=0.93; TLI=0.92; RMSEA=0.05; SRMR=0.04. The Cronbach's alpha reliability coefficients were calculated as ,94 for the first factor (skill); .93 for the second factor (knowledge) and .92 for the third factor (attitude). When all the factors included in the scale were evaluated together, the Cronbach’s Alpha reliability coefficient was calculated as .96. The findings obtained from the validity and reliability studies made for 29-item and 3-factor TCLS to reveal teachers' curriculum literacy levels indicate that a measurement tool has been developed to obtain valid and reliable results. With this developed measurement tool, teachers' curriculum literacy can be examined, and comparisons can be made in terms of different variables.  

Anahtar Kelimeler

Curriculum literacy, reliability, validity, scale

Öğretmenlerin Program Okuryazarlıkları Ölçeğinin Geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Öz

 Bu çalışmanın amacı, öğretmenlerin program okuryazarlık düzeylerini belirleyebilecek “Öğretmenlerin Program Okuryazarlıkları Ölçeği”ni (ÖPOÖ) ortaya çıkarmak; geçerlik ve güvenirlik çalışmalarını yapmaktır. Öğretmenlerin Program Okuryazarlıkları Ölçeği’ni (ÖPOÖ) geliştirmek amacıyla araştırmanın çalışma grubunu belirlemek için uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Bu amaçla 2018- 2019 eğitim öğretim yılında Tokat ve Kahramanmaraş illerinde görev yapan öğretmenler çalışma grubunu oluşturmuştur. Çalışmada iki ayrı grup üzerinden toplanan veriler analiz edilmiştir. AFA için 320 öğretmen ve DFA için 541 öğretmen çalışma gruplarını oluşturmuştur. AFA sonucu, ölçeğin üç faktörlü ve 29 maddeden oluştuğu sonucuna ulaşılmıştır. Bu yapı DFA yoluyla doğrulanmıştır. Ortaya çıkan modelin uyum indeksleri incelendiğinde χ²/df= 2.40 <4; CFI=0.93; TLI=0.92; RMSEA=0.05; SRMR=0.04 ‘tür. Cronbach Alpha güvenirlik katsayıları birinci faktör (beceri) için .94, ikinci faktör (bilgi) için .93 ve üçüncü faktör (tutum) için .92. olarak hesaplanmıştır. Ölçekte yer alan tüm faktörler bir arada değerlendirildiğinde hesaplanan Cronbach’s Alpha güvenirlik katsayısı ise .96 olarak bulunmuştur. Öğretmenlerin program okuryazarlık düzeylerini ortaya koymak için 29 maddeli ve 3 faktörlü ÖPOÖ için yapılan geçerlik ve güvenirlik çalışmalarından elde edilen bulgular, geçerli ve güvenilir sonuçlara ulaşılabilecek bir ölçme aracı geliştirildiğini göstermektedir. Geliştirilen bu ölçme aracı ile öğretmenlerin program okuryazarlıkları incelenebilir, farklı değişkenler açısından karşılaştırmalar yapılabilir.

Anahtar Kelimeler

Program okuryazarlığı, geçerlik, güvenirlik, ölçek

Kaynakça

• Arı, A. (2010). Öğretmen adaylarının ilköğretim programıyla ilgili eğitim fakültelerinde kazandıkları bilgi ve beceri düzeylerine ilişkin görüşleri. Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, (29), 251-274.
• Ariav, T. (1991). Growth in teachers' curriculum knowledge through the process of curriculum analysis. Journal of Curriculum and Supervision, 6(3), 183-200.
• Aslan, S., ve Gürlen, E. (2019) Ortaokul öğretmenlerinin program okuryazarlık düzeyleri. Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 20(1), 171-186.
• Association of College and Research Libraries. (2011). Information Literacy Standards for Teacher Education. Erişim adresi http://www.ala.org/acrl/sites/ala.org.acrl/files/content/standards/ilstandards_te.pdf
• Aşıcı, M. (2009). Kişisel ve sosyal bir değer olarak okuryazarlık. Değerler Eğitimi Dergisi, 7(17), 9-25.
• Balcı, A. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma (4. Baskı). Ankara: Pegem.
• Bolat, Y. (2017). Eğitim programı okuryazarlığı kavramı ve eğitim programı okuryazarlığı ölçeği. Turkish Studies, 12(18), 121-138.
• Büyüköztürk, Ş. (2019). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı (25.Baskı). Ankara: Pegem.
• Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2010). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik. Ankara: Pegem
• Disessa, A. A. (2000). Changing minds; computers, learning and literacy. Cambridge: MIT Press.
• Erdem, C. ve Eğmir, E. (2018). Öğretmen adaylarının eğitim programı okuryazarlığı düzeyleri. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(2), 123-138.Fer, S. (2015). Öğretim tasarımı. Ankara: Anı.
• Field, A. P. (2005). Discovering statistics using SPSS (2nd Edition). London: Sage.
• Gregory, A. E. ve Cahill, M. A. (2009). Constructing critical literacy: Self-reflexive ways for curriculum and pedagogy. Critical Literacy: Theories and Practices, 3(2), 6-16.
• Ho, R. (2006). Handbook of univariate and multivariate data analysis and interpretation with SPSS. CRC Press.
• İnceoğlu, M. (2004). Tutum, algı, iletişim. Ankara: Elips.
• Keskin, A. ve Korkmaz, H. (2017). Öğretmenlerin “Program Okuryazarlığı” Kavramına Yükledikleri Anlam. 5. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Kongresi. 26-28 Ekim 2017, Muğla, Türkiye.
• Kline, R. B. (2015). Principles and practice of structural equation modeling. Guilford publications.
• Korkmaz, Ö. (2009). Öğretmenlerin eleştirel düşünme eğilim ve düzeyleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi (KEFAD), 10(1), (1-13).
• Kurbanoğlu, S. (2010). Bilgi okuryazarlığı: Kavramsal bir analiz. Türk Kütüphaneciliği, 24(4), 723-747.
• Kurudayıoğlu, M. ve Tüzel, S. (2010). 21. yüzyıl okuryazarlık türleri, değişen metin algısı ve Türkçe eğitimi. TÜBAR, 28, 283-298.
• Lewis, J. ve Jhally, S. (1998). The struggle over media literacy. Journal of Communication, 48, 109-120.
• MEB (2012). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri. www.otmg.meb.gov.tr/YetGenel.html adresinden 25.05.2019 tarihinde alınmıştır.
• Miller, J. D. (1983). Scientific literacy: A conceptual and emperial review. Daedalus, 112(2), 29-48.
• Millî Eğitim Bakanlığı Okul Öncesi Eğitim ve İlköğretim Kurumları Yönetmeliği (2014). Resmî Gazete. Sayı: 29072.
• Millî Eğitim Bakanlığı Ortaöğretim Kurumları Yönetmeliği (2013). Resmî Gazete Sayı: 28758.
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2017). 2017 Program değişikliği talim terbiye kurulu basın bülteni. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
• Milli Eğitim Temel Kanunu (1973). 24/6/1973 Sayı : 14574.
• Önal, İ. (2010). Tarihsel değişim surecinde yaşam boyu öğrenme ve okuryazarlık: Türkiye deneyimi. Bilgi Dünyası, 11(1), 101-121.
• Özer, Y. ve Acar, M. (2011). Öğretmenlik mesleği genel yeterlikleri üzerine ikili karşılaştırma yöntemiyle bir ölçekleme çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(40), 89-101.
• Passos, J. F. A. (2009). A comparative analysis of teacher competence and its effect on pupil performance in upper primary schools in Mozambıque and other SACMEQ countries. Ph.D. Thesis. University of Pretoria.
• Potter, J. (2005). Media Literacy (3rd Edition). CA: Sage.
• Pugalee, D. K. (1999). Constructing a model of mathematical literacy. Academic Research Library, 73, 19.
• Slocum-Gori, S. L., ve Zumbo, B. D. (2011). Assessing the unidimensionality of psychological scales: using multiple criteria from factor analysis. Social Indicators Research, 102(3), 443-461. https://doi.org/10.1007/s11205-010-9682-8
• Snavely, L. ve Cooper, N. (1997). The information literacy debate. The Journal of Academic Librarianship, 23(1), 9-13.
• Stabback, P. (2016). What makes a quality curriculum? Current and Critical Issues in Curriculum And Learning, (2), 1-41.
• Sünbül, A. M. (1996). Öğretmen niteliği ve öğretimdeki rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, (8), 597-607. Şahin, C. T. ve Say, Ö. (2010). İlköğretim öğrencilerinin bilimsel okuryazarlık düzeylerinin incelenmesi. KÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 6(11), 223–240.
• Tabachnick, B. G. ve Fidell, L. S. (2001). Using multivariate statistics (4th Edition). USA: Allynand Bacon.
• Yar Yıldırım, V. (2018). Okul yöneticilerinin program okuryazarlıklarına yönelik bir hizmet içi eğitim programının geliştirilmesi ve değerlendirilmesi (Yayımlanmamış doktora tezi). Gaziosmanpaşa Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü,Tokat.
• Yore, L. D., Pimm, D. ve Tuan, H.L. (2007). The literacy component of mathematical and scientific literacy. International Journal of Science and Mathematics Education, 5, 559-589.