MEDENİYETİN BULUŞTUĞU YERDEN: İSMET YEDİKARDEŞ VE MARDİN TEMALI RESİMLERİ

Yıl 2023, Cilt: 8 Sayı: 1, 10 - 37, 16.07.2023

Kübra Yersel

https://doi.org/10.46628/itbhssj.1158846

Öz

Çok yönlü sanatçı kimliğine sahip İsmet Yedikardeş, ressam, heykel ustası, seramik ustası ve deri eserler ustasıdır. Sanatçının hayatı irdelendiğinde bazı dönemlerinde birçok farklı iş kolunda çalışmış olduğu görülmektedir. Farklı iş kollarında bulunduğu dönemlerde Yedikardeş, sanat ile olan bağını koparmamıştır. Tam aksine Yedikardeş’in söz konusu dönemlerde sanatla kuvvetli bir bağ içerisinde olduğu anlaşılmaktadır. Türk resim sanatı açısından önem taşıyan sanatçı ve icra ettiği sanat incelenmeye değerdir. Çeşitli sanat dallarına ilgi ve ustalığı olan Yedikardeş, resim dalında iki önemli seriye sahiptir. Bu serilerin ilki ‘Mardin Temalı Resimler’ iken ikinci önemli seri ‘Sultanlar Serisi’ olarak karşımıza çıkmaktadır. Yedikardeş’in doğduğu ve büyüdüğü şehir Mardin, sahip olduğu yapılarıyla, değerleriyle sanatçının ilk resim sergisine konu olmaktadır.
Bu çalışma, İsmet Yedikardeş’in hayatına kısaca değinmektedir. Öte yandan sanatçının bakış açısı da göz önünde bulundurularak ‘Mardin temalı resimler’ serisi, incelenmektedir. Mardinli olan Yedikardeş kendi değimiyle bu resimleri ile Mardin’e olan vefa borcunu ödemek istemektedir. Sanatçının, Mardin’in tahrip olmamış tarihi yapılarını ve güzelliğini tablolarına yansıtmayı amaçladığı görülmektedir. Yedikardeş’in hayatı ve Mardin temalı resimleri birbirinden bağımsız olarak düşünülmediğinden bütün olarak incelenmesi mümkündür. Çalışmada, sanatçının bazı eserlerinde verilmek istenen mesajlara dikkat çekilmeye çalışılmış ve tabloları kompozisyon, renk düzeni ve ikonografik bakımdan irdelenmiştir.

Anahtar Kelimeler

İsmet Yedikardeş, mardin, Mardin resimleri, seramik, resim

Kaynakça

• Anonim. (2015). Kardeşliğin Ressamı, Baymaklife, S.5, s.17.
• Anonim. (E.T: 02.01.2023). İçkin, “https://sozluk.gov.tr/”.
• Baysal, Abidin M. (2021). D Grubu’nun Türk Resim Sanatında Özgünlük Açısından Önemi. Ankara: Ankara Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Dergisi C.3, S.1, s.41.
• Berk, N. (1943). Türkiye’de Resim. İstanbul: Güzel Sanatlar Akademisi Neşriyatı.
• Çağlayan, M. (2021). Mardin’in Unesco Dünya Mirası Listesi’ne Alınma Süreci. Interntional Journal of Mardin Studies (JIMS), S.2, s.7-16.
• Çetin, T. (2020). Murathan Mungan’ın Hayatı ve Edebi Kişiliği Üzerine Bir İnceleme. Mersin Üniversitesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü, Final Ödevi,
• Çırak, B.- Yörük. A. (2015). Mekatronik Bilimin Öncüsü İsmail El- Cezeri. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi S.4, s.175-94.
• Dağlı, Şemsettin Z. (2021). Türk Resminde Bir Sanat Dehası: İbrahim Çallı, Atatürk Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Dergisi. C.27, S.47, s. 489-94.
• Diri, T. (2019). Geleneksel Sanatların Çağdaş Türk Resim Sanatına Yansımaları. İstanbul: Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Güzel Sanatlar Enstitüsü Resim Ana Sanat Dalı, Yüksek Lisans Eser Metni.
• Dizen, N. (2011). Türk Resim Sanatında Gerçekçi Anlayış (1960-1980 Dönemleri Arasındaki Sanatçıların Çalışmalarının Ana Tema, Form ve Anlam Bakımından İncelenmesi). Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı Resim-İş Eğitimi Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Ergün, E. (2015). 2015 Nobel Kimya Ödülü Sahibi Prof. Dr. Aziz Sancar. Türkiye Kimya Derneği Kimya& Sanayi C.1, S.5, s.1-5.
• Giray, K. (1988). Müstakil Ressamlar ve Heykeltraşlar Birliği. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat Tarihi Anabilim Dalı, Doktora Tezi.
• Hanay, A. (2009). 1930 Sonrası Türk Resminde Köylü Teması. Edirne: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı Resim-İş Eğitimi Bilim Dalı Resim Bölümü, Yüksek Lisans Tezi.
• Kazancı, N.- Alper, G. (2014). Jeolojik Miras Nitelikli Türkiye Doğal Taşları. Türkiye Jeoloji Bülteni, C.57. S.1, s.19-44.
• Kılıç, E. (2013). Çağdaş Türk Resminde Geleneksel Etkileşim. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi C.6, S.25, s.336-38.
• Kuzu, A. (2013). Dünyanın İlk Mühendisi El Cezeri. İstanbul: Paraf Yayınları.
• Öndin, N. (2000). Türk Manzara Resmi. Muğla Üniversitesi SBE Dergisi C.1, S.2. s.9.10.
• Özervarlı, K. (2020). Artuklularda İlim ve Ebu’l-İzz El- Cezeri. Ss. 9-27 içinde Artuklular. C. II, (Ed. İ. Özçoşar. Mardin Artuklu Üniversitesi Yayınları.
• Özsezgin, K. (2010). İsmet Yedikardeş. İstanbul: Mardin Valiliği Kültür ve Sanat Yayınları.
• Pehlivanoğlu, B. (2012). Devrim Erbil. İstanbul: Olcayart.
• Şimşek, S. (2010). 1928- 1938 Yılları Arasında Türk Resminde Modernizm Arayışları. Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Sanat Tarihi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi.
• Unat, Y. (2002). El Cezeri’nin Makine Yapımında Yararlı Bilgiler ve Uygulamalar Adlı Eseri. Türkler Ansiklopedisi C.7, s.569-75.
• Whitham, G.- Pooke, G. (2018). Sanatı Anlamak. İstanbul: Hayalperest Yayınevi.
• Yavuz, C. (E.T. 02.01.2023). Ebül’ula Mardin. TDV İslam Ansiklopedisi, https://islamansiklopedisi.org.tr/ebulula-mardin.
• Yedikardeş, İ. (03.01.2020) Sanatçıyla gerçekleştirilen röportaj, Mardin.
• Yedikardeş, İ. (03.06.2020) Sanatçıyla gerçekleştirilen röportaj, Mardin.
• Yedikardeş, İ. (21.12.2021) Sanatçıyla gerçekleştirilen röportaj, Mardin.