YAZIM KURALLARI
1. Başlık
Her yazının Türkçe ve İngilizce başlığı bulunmalıdır. Yazının içeriğini kısa, açık ve yeterli ölçüde yansıtacak nitelikte olmalı, büyük harflerle ve koyu yazılmalı, Cambria yazı tipiyle 14 punto olmalıdır.
2. Yazar Ad(lar)ı ve Adres(ler)i
Gönderilen yazılarda yazarı belirten hiçbir ifade yer almamalıdır. Hakem süreci bittikten sonra;
Makale yazarının adı ve soyadı (soyadın tamımı büyük harfle) yazı başlığının sağ altında olmalı, yazarın görev yaptığı kurum, elektronik posta adresi, akademik unvanı, ORCID numarası ile birlikte dipnotta Cambria yazı tipinde 9 punto yazılarak belirtilmelidir.
3. Özet ve Anahtar Kelimeler
Çalışmanın amacını, kapsamını ve sonuçlarını yansıtması gereken özet, en az 150, en fazla 200 sözcükten oluşmalıdır. Özet içinde kaynak, şekil ve çizelgeler yer almamalıdır. Özetin hemen altına en az üç, en fazla beş kelimeden oluşan anahtar kelimeler yazılmalıdır. Ayrıca özetin, başlığın ve anahtar kelimelerin İngilizceleri de bulunmalıdır. Yabancı dilde yazılan makalelerde de Türkçe ve yazılan dilde başlık, özet ve anahtar kelimeler yer almalıdır. Özet ve anahtar kelimeler, Cambria yazı tipi ile, 9 punto büyüklüğünde yazılmalıdır. Ayrıca makalelerin sonunda 500-750 kelimeden oluşan geniş İngilizce özet yer alacaktır. Geniş İngilizce özet bölümüne kaynaklar kısmından sonra yer verilmelidir. Bu özet makalenin temel fikirlerinin tümünü kapsayacak biçimde, paragraflar hâlinde olmalıdır.
4. Ana Metin
Çalışmada, sayfa yapısı A4 ebatında, kenar boşlukları sağdan, soldan, üstten ve alttan 3 cm olmak üzere, paragraf aralığı önce ve sonra 6 nk aralığıyla ve tek satır aralıkla yazılmalıdır. 11 punto Cambria yazı karakterleri kullanılmalı, satır sonunda heceleme yapılmamalıdır. Paragraf başlarında 1 cm girinti yer almalı, noktalama işaretleri kendilerinden önceki sözcüklere bitişik olmalıdır. Çalışma dil bilgisi kurallarına uygun olmalı, noktalama işaretlerinin kullanımı ve diğer yazım kuralları için TDK Yazım Kılavuzu esas alınmalıdır. Ana metin içinde hiçbir şekilde otomatik numaralandırma kullanılmamalıdır. Makalenin konusu, amacı, kapsamı, gerekçesi, sonucu vb. bilgiler bilimsel yeterliliği sağlayacak ölçüde ve bir düzen içinde verilmelidir.
Başlıklar: Tamamı koyu olmalı, her sözcüğün ilk harfi büyük yazılmalıdır.
Şekil, tablo ve fotoğraflar: Şekil ve tablolar numaralandırılmalı, Tablo 1, Grafik 3 ve Şekil 7 vb. biçiminde adlandırılmalıdır. Numara ve başlıklar, şekillerin ve tabloların altına yazılmalıdır. Tablolar için paragraf aralığı önce ve sonra 0 nk, satır aralığı tek olacak şekilde düzenlenmelidir.
Diğer ekler (Tablo, Şekil ve Grafik) normal yazı dışındaki göstergelerin çok olması durumunda tablo, şekil ve grafikler; EKLER bölümünde KAYNAKÇA’dan sonra verilmelidir.
Kaynak Gösterme (Atıflar): Makalede yapılacak atıflarda APA yöntemi esas alınır ve aşağıdaki yöntem kullanılır.
Atıflar, parantez içinde yazarın soyadı, eserin yayın yılı ve sayfa numarası sırasıyla verilmelidir: (Ercilasun, 2015, s. 157).
Birden fazla kaynağa başvurulduğu durumlarda yazar isimleri aynı parantez içinde, eski tarihli olandan yeni olana doğru, birbirinden noktalı virgülle ayrılarak sıralanır: (Arat, 1979, s. 54; Ercilasun, 2015, s. 157).
İki ve daha fazla yazarlı kaynaklarda sadece ilk yazarın soyadı ve ‘vd.’ kısaltması yazılmalıdır: (Yalçın vd. 2002, s. 56).
Metin içinde, gönderme yapılan yazarın adı veriliyorsa kaynağın sadece yayın tarihi yazılmalıdır: Taştan (2011, s. 42), bu konuda…
Bir yazarın aynı yıl yayımlanmış çalışmalarına atıf yapılacak ise eserin yayın yılına bir harf eklenmelidir: (Gökdağ, 2012a, s. 69), (Gökdağ, 2012b, s. 163).
Soyadları aynı olan iki yazarın aynı yılda yayımlanmış olan eserleri, ad ve soyadları açık yazılması yoluyla belirtilir: (Yılmaz Çetin, 2014, s. 325), (Yılmaz Yağmur, 2014, s. 127).
Atıf yapılan kaynak görülmeden başka bir kaynak üzerinden atıf yapılması gerektiğinde bu kaynakla birlikte alıntının yapıldığı eser şu şekilde gösterilmelidir: (Köprülü, 1911, s. 75’ten aktaran; Kartal, 2008, s. 60).
Arşiv belgeleri kaynak gösterilirken metin içindeki kısaltma örnekteki gibi olmalı, açılımı kaynakçada verilmelidir. Örnek: (BCA, Mühimme 15, s. 25).
İnternet kaynaklarına atıf yapıldığında haber siteleri için; haber sitesinin adına ve haber tarihine yer verilmeli; kaynakçada URL kodu ile belirtilmelidir (Habertürk 2018). Yazarı belli internet kaynaklarına atıf yaparken yazar soyadı ve haber yayın tarihi esas alınmalı, kaynakçada URL kodu belirtilmelidir (Kireçci, 2018). Aynı site/gazetenin aynı yıl içinde yayınlanmış birden fazla kaynağı kullanılmışsa harflendirilerek gösterilmelidir.
Dipnotlar: Dipnot kullanımından mümkün olduğunca kaçınılmalı, yalnızca açıklamalar için başvurulmalı ve otomatik numaralandırma yoluna gidilmelidir.
Alıntılar: Alıntılar tırnak içinde verilmeli; beş satırdan az alıntılar satır arasında, beş satırdan uzun alıntılar ise satırın sağından ve solundan 2 cm içeride, blok halinde ve tek satır aralığıyla 10 punto yazı boyutunda yazılmalıdır. Birebir olmayan alıntılarda APA yöntemi tercih edilmelidir.
Otomatik Numaralandırma: Makalede dipnotlar haricinde otomatik numaralandırma yoluna gidilmemelidir.
5. Kaynakça
Makalede kullanılan tüm kaynaklar “Kaynakça”ya dâhil edilmeli, çalışmanın konusu ile alakalı olsa da faydalanılmayan eserler kaynakçaya alınmamalıdır. Kaynaklar, “KAYNAKÇA” başlığı altında yazar soyadlarına göre alfabetik olarak verilmelidir. Kitap ve dergi adları italik yazılmalıdır.
a) Kitap ve Kitap Niteliğindeki Eserler
SOYAD, A. (basım yılı). Kitabın Adı. Basıldığı Şehir: Yayınevi.
ÖZTÜRK, R. (1997). Uygur ve Özbek Türkçelerinde Fiil. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Eserin hazırlayıcısı, editörü, çevireni varsa, kitap adından sonra parantez içinde aşağıdaki gibi verilir: SOYAD, A. (basım yılı). Eserin Adı. [hazırlayanın (hzl.), editörün (ed.) veya çevirenin (çev.) Adı Soyadı]. Basıldığı Şehir: Yayınevi.
KARPAT, K. H. (2001). Ortadoğu’da Osmanlı Mirası ve Ulusçuluk. (çev. Recep Boztemur). Ankara: İmge Kitabevi.
İki yazarlı eserlerde her iki yazar da verilir. Ancak ikinci yazarın adı ve soyadı normal sırada olmalıdır.
ANHEGGER, R. – H. İNALCIK (1956). Kânûnnâme-i Sultânî Ber Mûcebi ‘Örf-i Osmanî. Ankara: Türk Tarih Kurumu Yayınları.
İkiden fazla yazarlı eserlerde yalnızca ilk yazar belirtilir, diğerleri için “vd.” kısaltması kullanılır.
YALÇIN, D. vd. (2012). Türkiye Cumhuriyeti Tarihi I. Ankara: Atatürk Araştırma Merkezi.
Aynı yazara ait birden çok eser kronolojik olarak sıralanır.
TEKİN, T. (2003). Orhon Türkçesi Grameri. İstanbul: Sanat Kitabevi.
TEKİN, T. (2013). Irk Bitig. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Bir yazarın aynı yıl yayınlanan eserlerini ayırt etmek için yayın tarihinden sonra harfler kullanılır.
ÜNLÜ, S. (2012a). Harezm Altınordu Türkçesi Sözlüğü. Konya: Eğitim Yayınevi.
ÜNLÜ, S. (2012b). Karahanlı Türkçesi Sözlüğü. Konya: Eğitim Yayınevi.
Yazarı belli olmayan eserlerde eser adı, yazar adı yerine yazılır ve eser alfabetik sıralamaya dâhil edilir.
Türkçe Sözlük (2011). Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
Kitap bölümleri için şu yöntem tercih edilmelidir: SOYAD, A. (Basım Yılı). “Bölüm Adı”. Kitap Adı. (ed. Adı Soyadı). Basıldığı Şehir: Yayınevi. Sayfa Aralığı.
TOGAN, İ. (2012). “Bugünü Anlamak İçin Orta Asya Tarihine Bir Bakış”. Bağımsızlıklarının Yirminci Yılında Orta Asya Cumhuriyetleri Türk Dilli Halklar – Türkiye İle İlişkiler I. Kitap. (ed. Ayşegül Aydıngün - Çiğdem Balım). Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Yayınları: 19-50.
b) Süreli Yayınlardaki Yazılar
• Dergiler: SOYAD, A. (yıl). “Makalenin Başlığı”. Derginin Adı. Cilt No (Roma rakamlarıyla)/Sayı: Sayfa Aralığı.
İLHAN, S. (1990). “Türk Çağdaşlaşması”. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi. VII/19: 7-19.
• Basılı gazeteler: SOYAD, A. (yıl. ay. gün). “Yazının Başlığı”. Gazetenin Adı: (varsa) sayfa numarası.
TALU, E. E. (1945.01.13). “Vah Velid”. Son Posta: 1-7.
c) Tezler
SOYAD, A. (tarih). Tezin Başlığı. Şehir: Üniversite ve Enstitü adı. (Yayımlanmamış Lisans/Yüksek Lisans/Doktora tezi).
MERT, O. (2002). Kutadgu Bilig’de Hal Kategorisi. Erzurum: Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. (Yayımlanmamış Doktora Tezi).
d) Bildiriler
SOYAD, A. (yıl). “Bildirinin Başlığı”. Sempozyum, Panel veya Kongrenin Adı (tarihi). Şehir: Yayın Evi: sayfa no.
ERDAL, M. (2011). “Kutadgu Bilig Metni”. Doğumunun 990. Yılında Yusuf Has Hacib ve Eseri Kutadgu Bilig Bildirileri (26-27 Ekim 2009). Türk Dil Kurumu Yayınları: 201-208.
e) İnternet Kaynakları
Sitenin/Gazetenin Adı (haber tarihi). “Haber Başlığı”. Erişim Tarihi: haberin bağlantısı
Yazarı belli olan internet kaynakları: SOYAD, A. (yazım tarihi). “Metin Başlığı”. Erişim Tarihi: yazının bağlantısı
f) Yazma Eserler
Eserin Müellifi. Eserin Adı. Yazma Eserin Muhafaza Edildiği Kütüphanenin Adı. Arşiv/Katalog Numarası.
Firdevsî-i Rumî. Süleymân-nâme-i Kebîr. Topkapı Sarayı Müzesi Kitaplığı. H. 1535.
Eserin müellifi bilinmiyorsa yazma eserin adı başa alınır ve italik yazılır.
g) Arşiv Belgeleri
Makalelerde kullanılan arşiv belgeleri, KAYNAKÇA bölümünün en sonunda “Arşiv Belgeleri” başlığı altında kullanılan kısaltmaların açıklamaları ile birlikte verilir.
Arşiv Belgeleri
Genelkurmay Başkanlığı ATASE Başkanlığı Arşivi Belgeleri, Klasör (K), Dosya (D), Fihrist (F).
K: 145, D: 103, F: 26-1.
K: 587, D: 43, F: 1-42.
h) Kısaltmalar
Metin içinde kullanılan kısaltmalar, KAYNAKÇA bölümünden hemen önce alfabetik bir şekilde yan yana sıralanır ve “Kısaltmalar” başlığı ile verilir.
Kısaltmalar
Ar. Arapça; Az. Azerbaycan Türkçesi; DLT Dîvânu Lugâti’t-Türk; DS Derleme Sözlüğü; EDPT An Etymological Dictionary of Pre-Thirteenth-Century Turkish.
ı) Latin Harfli Olmayan Kaynaklar
Latin harfli olmayan kaynaklar (Kiril, Arap vb.) KAYNAKÇA bölümünde Latin harflerine aktarılarak verilir.