Humor Styles and Life Satisfaction amongst School Administrators: An Investigation in Atasehir

Yıl 2014, Cilt: 39 Sayı: 39, 145 - 157, 06.01.2015

Mustafa Otrar Evrim Fındıklı

Öz

The purpose of this study is to investigate the relationship between humor styles (affiliative humor, self-enhancing humor, aggressive humor and self-defeating humor) and life satisfaction of school administrators. The effects of gender, school size and school levels on school administrators’ humor styles and life satisfaction have been explored. The sample consists of 250 school administrators who work in Atasehir, Istanbul within the academic year 2012-2013. The data are collected using the Humor Styles Scale and Life Satisfaction Scale. Apart from that data collection included a personal information form to obtain demographic information of the participants.The independent samples t-test is performed and one way analysis of variance (ANOVA) is calculated on participants’ ratings of human tyles and life satisfaction. Scheffe test is performed to interpret where the significant differences lie. Also, Pearson correlation is used to determine the correlation between humor styles and life satisfaction. The results of the study show that there is a positive correlation between life satisfaction and affiliative, self-enhancing humor styles, aggresive and self-defeating humor styles vary based upon gender while school type affected the ratings of life satisfaction and self-enhancing humor style scores. According to the study, ratings of life satisfaction and ratings of affiliative and self-enhancing humor styles vary based upon school level,

Keywords: School administrators, humor style, life satisfaction

Anahtar Kelimeler

School administrators, humor style, life satisfaction

Okul Yöneticilerinin Mizah Tarzları ile Yaşam Doyumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi (Ataşehir Örneği)

Öz

Araştırmanın amacı okul yöneticilerinin mizah tarzları (katılımcı, kendini geliştirici, saldırgan,
kendini yıkıcı mizah) ve yaşam doyumları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Bu amaç doğrultusunda,
okul yöneticilerinin mizah tarzları ve yaşam doyumları cinsiyet, okul türü ve okul kademesi olmak
üzere üç bağımsız değişken açısından incelenmiştir. İlişkisel tarama modeli niteliğindeki bu
araştırmanın örneklemini 2012-2013 eğitim-öğretim yılında İstanbul ili Ataşehir ilçesinde görev
yapan 250 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırmanın örnekleminde yer alan okul yöneticileri
üzerinde Mizah Tarzları Ölçeği ve Yaşam Doyumu Ölçeği uygulanarak veri toplanmıştır.
Demografik değişkenlere ait verilerinin toplanması için ise kişisel bilgi formu kullanılmıştır.
Verilerin analizinde, mizah tarzları ve yaşam doyumları puanlarının cinsiyet, okul türü ve okul
kademesi değişkenine göre anlamlı düzeyde farklılık gösterip göstermediğini belirlemek amacıyla
Bağımsız Grup t-testi ve tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır. Farkın kaynağını
belirlemek için Scheffe testi kullanılmıştır. Mizah tarzları ve yaşam doyumları arasında ilişkinin
olup olmadığını incelemek amacıyla Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Araştırma
sonucunda, mizah tarzları alt boyutlarından katılımcı, kendini geliştirici ve saldırgan mizah
tarzları ile yaşam doyumu arasında anlamlı bir ilişki saptanmıştır. Demografik değişkenlerden
cinsiyet ile saldırgan ve kendini yıkıcı mizah tarzı arasında, okul türü ile yaşam doyumu ve kendini
geliştirici mizah tarzı arasında, okul kademesi ile yaşam doyumu, katılımcı ve kendini geliştirici
mizah tarzı arasında anlamlı düzeyde farklılaşma bulunmuştur.

Anahtar Kelimeler

Okul yöneticiliği, mizah tarzı, yaşam doyumu

Kaynakça

• Açıkalın, A. (1998). Toplumsal, kurumsal teknik yönleriyle okul yöneticiliği. Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Aslan, H. (2006). Ortaöğretim kurumlarında görev yapan öğretmenlerin öğrenilmiş güçlülük düzeyi ile cinsiyetlerine göre mizah tarzlarının incelenmesi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çukurova Üniversitesi, Adana.
• Avşar, V. (2008). Öğretmen adaylarının mizah tarzları ile cinsiyet rolleri ilişkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Aydın, A. (2008). Eğitim psikolojisi. Ankara: Pegem Akademi.
• Diener, E., Emmons, R.A., Laresen, R.J. & Griffin, S. (1985). The satisfaction with life scale. Journal of personality Assessment, 49, 71-75.
• Fenoglio, I. & Georgeon, F. (2000). Doğu’da mizah. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
• Fogle, L.M., Hueber, E.S. & Laughlin, J.E.(2002). The relationship between temperament and life satisfaction in early adolescence: cognitive and behavioral mediation models. Journal of Happiness Studies, 3, 373-392.
• Freud, S. (1998). Espriler ve bilinçdışı ile ilişkileri. (Çev. E Kapkın.) 3.Basım. İstanbul: Payel Yayınları.
• İsmailova, G. (1996). Kırgız mizah tipleri ve Nasreddin hoca. Uluslararası Nasreddin Hoca Bilgi Şöleni (Sempozyumu) Bildirileri (s. 215–225). İzmir: Atatürk Kültür Merkezi.
• Karip, E. & Köksal, K. (1999). Okul yöneticilerinin yetiştirilmesi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi Dergisi, 18, 193-207
• Kazarian, S. S. & Martin, R. A. (2004). Humor styles, personality, and well-being among Lebanese University students. European Journal of Personality, 18, 209 219.
• Köker, S. (1991). Normal ve sorunlu ergenlerin yaşam doyumu düzeyinin karşılaştırılması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Martin, R. A., Puhlik-Doris P., Larsen G., Gray J., & Weir K. (2003). Individual differences in uses of humor and their relation to psychological well-being: development of the humor styles questionnaire. Journal of Research in Personality, (37), 48-75.
• Myers, D. G., & Diener, E. (1995). Who is happy?, Psychological Sciense , 6, 10-19.
• Nesin, A., Küçük, Y., İnam, A. (2002). Gülme’nin kitabı. İstanbul: YGS.
• Oral, T. (1980). Mizah ve evren. İstanbul: Vardiya Yayınları.
• Ruch, W. (1998). The Sense of Humor: A new look at an old concept. (Ed) Ruch, W: The Sense of Humor. New York: Mouton de Gruyter.
• Soyaldın, S. (2007). Ortaöğretim öğrencilerinin öfke ifade tarzları ile mizah tarzları arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Mersin Üniversitesi, Mersin.
• Türk Dil Kurumu Sözlüğü. (1969). Gözden Geçirilmiş 5. Baskı. Ankara: Türk Dil Kurumu Basımevi.
• Tümkaya, S. (2006). Öğretim elemanlarının mizah tarzları ve mizahı yordayıcı değişkenleri. Eğitim Araştırmaları, 23, 200-208.
• Yerlikaya, E. (2003). Mizah tarzları ölçeğinin uyarlama çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi), Çukurova Üniversitesi, Adana.