Okul Yöneticilerinin Göreve Geliş Biçimlerinin Okul Kültürüne Yansımaları

Yıl 2015, Cilt: 11 Sayı: 2, 0 - , 04.07.2015

Gözde Türkmenoğlu , Tuncer Bülbül

https://doi.org/10.17860/efd.26254

Cited By: 10

Öz

Bu araştırma okul yöneticilerinin göreve geliş biçimlerinin okul kültürüne yansımalarını yönetici görüşlerine dayalı olarak incelemek amacıyla yapılmıştır. Bu araştırma nitel araştırma yöntemlerinden biri olan durum çalışması ile desenlenmiştir. Araştırmanın çalışma grubunu belirlemek üzere amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik örneklemesi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Tekirdağ ili Çorlu ilçesinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı bulunan lise, ortaokul ve ilkokullarda görev yapan 12 okul yöneticisi oluşturmaktadır. Araştırma ile ilgili veriler 2014-2015 eğitim-öğretim yılında toplanmıştır. Çalışma grubunda yer alan yöneticilerden veri toplanabilmesi için yarı yapılandırılmış görüşme formu geliştirilmiştir. Araştırmada elde edilen veriler içerik analizi tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma sonuçları şöyle özetlenebilir; yöneticilerin tamamı, okul yöneticilerinin sınavla göreve gelmeleri gerektiğini düşünmektedir. Okul yöneticilerinin çoğu yöneticilerin eğitim yönetimi alanında lisansüstü eğitim alarak göreve gelmeleri gerektiği görüşündedir. Araştırmaya katılan yöneticilerin çoğu, okul yöneticilerinin görevlendirilmesi uygulamasını olumsuz olarak değerlendirmiştir. Okul yöneticileri okul yöneticilerinin sınavla, yönetim alanında lisansüstü eğitimle ve görevlendirilme ile göreve gelmelerinin okul kültürüne birçok açıdan etkileri olduğunu düşünmektedirler.

Anahtar Kelimeler

okul yöneticisi, okul kültürü

Kaynakça

• Aydın, M. (2007). Eğitim yönetimi. Ankara: Hatiboğlu Yayıncılık.
• Balay, R. (1999). İşgörenlerin örgütsel bağlılık etkenleri ve sonuçları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 32 (1), 237-246.
• Balcı, A. (2008). Türkiye'de eğitim yönetiminin bilimleşme düzeyi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 14 (54), 181-209.
• Balcı, A. (2007). Etkili okul. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Başaran, İ. E. (1996). Türkiye eğitim sistemi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
• Başaran, İ. E. (1994). Eğitim yönetimi. Ankara: Yargıcı Matbaası.
• Bursalıoğlu, Z. (2008). Okul yönetiminde yeni yapı ve davranış. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Can, N. ve Çelikten, M. (2000). Türkiye'de eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesi süreci. Milli Eğitim Dergisi, 148, http://dhgm.meb.gov.tr/yayimlar/dergiler/Milli_Egitim_Dergisi /148/11.htm adresinden 8 alınmıştır.
• Şubat 2014 tarihinde
• Celep, C. (2000). Eğitimde örgütsel adanma ve öğretmenler. Ankara: Anı Yayıncılık.
• Cemaloğlu, N. (2005). Türkiye'de okul yöneticisi yetiştirme ve istihdamı: var olan durum, gelecekteki olası gelişmeler ve sorunlar. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 25 (2), 249-274.
• Çamur, E. (2003). Türkiye'de Cumhuriyet döneminden 2001 yılına kadar olan eğitim yöneticisi yetiştirme politikalarının incelenmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yıldız Teknik Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Çelenk, S. (2002). Geleceğin eğitim yöneticilerinin yetiştirilmesinde bir model önerisi. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu (16-17 Mayıs 2002) Bildiriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, 191, 65-81.
• Çelik, V. (2009). Okul kültürü ve yönetimi. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Çelik, V. (2002). Eğitim yöneticisi yetiştirme politikasına yön veren temel eğilimler. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu (16-17 Mayıs 2002) Bildiriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları,191, 3-12.
• Çelik, V. (1995). Eğitim yöneticisinin vizyon ve misyonu. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1 (1), 47-53.
• Çelikten, M. (2003). Okul kültürünün şekillendirilmesinde müdürün rolleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 1 (4), 1-6.
• Çelikten, M. (2001). Okul yöneticilerinin problem çözme becerileri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 7 (27), 297-309.
• Demirci, O. (2011). İlköğretim okullarında çalışan sözleşmeli ve kadrolu öğretmenlerin özlük haklarındaki farklılıklar ve iş motivasyonu. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak.
• Doğan, S. Demir, S. B. ve Pınar, M. A. (2014). Yönetici görüşlerine göre MEB 2013 yılı yönetici atama ve yer değiştirme yönetmeliği. Kuramsal Eğitimbilim Dergisi, 7 (2), 224-245.
• Günay, E. (2004). Eğitim kurumlarına yönetici seçme, yetiştirme ve atamaya ilişkin yönetici ve öğretmen görüşlerinin değerlendirilmesi (Ankara İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Güney, S. (2007). Örgütsel bağlılık. (Edt. Güney, S.). Yönetim ve Organizasyon. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Gürsel, M. (2003). Okul yönetimi. Konya: Eğitim Kitabevi.
• Kaya, Y. K. (1996). Eğitim yönetimi: kuram ve Türkiye'deki uygulama. Ankara: Bilim Yayınları.
• Lunenburg, F. C., & Ornstein, A. C. (2013). Eğitim yönetimi: kavramlar ve uygulamaları. (Çev Edt. Arastaman, G.). Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Memduhoğlu, H. B. (2007). Türk eğitim sisteminde okulların yönetimi ve okul yöneticilerinin yetiştirilmesi sorunsalı. Milli Eğitim Dergisi, 176, 86-97.
• Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: an expanded sourcebook (2th Ed) California: Sage Publications.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2014). Milli Eğitim Bakanlığına bağlı eğitim kurumları yöneticilerinin görevlendirilmelerine ilişkin yönetmelik. Resmi Gazete, 10.06.2014/ 29026.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2013). "Milli Eğitim Bakanlığı eğitim kurumu yöneticileri atama ve yer değiştirme yönetmeliği". Resmi Gazete, 04.08.2013/ 28728.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2009). "Milli Eğitim Bakanlığı eğitim kurumları yöneticilerinin atama ve yer değiştirmelerine ilişkin yönetmelik". Resmi Gazete, 13.08.2009/27318.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2008). "Milli Eğitim Bakanlığı eğitim kurumları yöneticileri yönetmeliği". Resmi Gazete, 24.04.2008/26856.
• Milli Eğitim Bakanlığı (2007). "Milli Eğitim Bakanlığı eğitim kurumları yöneticilerinin atama yönetmeliği". Resmi Gazete, 13.04.2007/26492.
• Özdemir, A. (2006). Okul kültürünün oluşturulması ve çevreye tanıtılmasında okul müdürlerinden beklenen ve onlarda gözlenen davranışlar. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 4 (4), 411-433.
• Özmen, F. ve Kömürlü, F. (2010). Eğitim örgütlerine yönetici seçme ve atamada yaşanan sorunlar ve yönetici görüşleri temelinde çözüm önerileri. Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 2 (1), 25-33.
• Sönmez Çelik, H. (2005). Okul müdürlerinin okul kültürünün oluşturulması, sürdürülmesi ve değiştirilmesindeki rolü (Van İli Örneği). Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Van.
• Şimşek, Y. (2003). Okul müdürlerinin iletişim becerileri ile okul kültürü arasındaki ilişki (Eskişehir İli Örneği) Yayımlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
• Şimşek, H. (2002). Türkiye'de eğitim yöneticisi yetiştirilemez. 21. Yüzyıl Eğitim Yöneticilerinin Yetiştirilmesi Sempozyumu (16-17 Mayıs 2002) Bildiriler. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları, 191, 307-312.
• Şişman, M. Güleş, H. ve Dönmez, A. (2010). Demokratik bir okul kültürü için yeterlikler çerçevesi. Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3 (1), 167-182.
• Şişman, M. (2007). Örgütler ve kültürler. Ankara: PegemA Yayıncılık.
• Taş, A. ve Önder, E. (2010). 2004 yılı ve sonrasında yayınlanan eğitim kurumları yöneticilerinin atama ve yer değiştirmelerine ilişkin yönetmeliklerin karşılaştırması. Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 171-185.
• Terzi, A. R. (2000). Örgüt kültürü. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• Unutkan Ataman, G. (1995). İşletmelerin yönetimi ve örgüt kültürü. İstanbul: Türkmen Kitabevi.
• Vural Akıncı, Z. B. (2012). Kurum kültürü. İstanbul: İletişim Yayınları.
• Yeloğlu, D. (2008). Eğitim kurumlarına yönetici seçme ve atamaya ilişkin okul yöneticilerinin görüşlerinin değerlendirilmesi. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi. Yeditepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• Yıldım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık