Bu makalenin amacı Covid-19 salgınında ortaya çıkan bilgi kirliliğine dikkat çekmek ve dezenformasyona neden olan üç önemli aktörü (medya, siyaset, halk sağlığı uzmanları) açıklayarak, bunların yaşanan halk sağlığı krizine olan etkilerini ortaya koymaktır. Ayrıca yaşanan küresel sağlık krizinin – bilinen adıyla Covid-19’un – iletişim yöntemlerimizi nasıl etkilediğini, hangi yollarla iletişim kurduğumuzu ortaya koymak ve iletişimin merkeziyetini vurgulamaktır. Bu amaçla kriz iletişimi, halk sağlığı iletişimi, siyasal iletişim ve medya iletişimi olmak üzere dört ana başlık ele alınmış, medya iletişimi ise geleneksel medya ve dijital medya olarak iki alt başlığa bölünmüştür. Bu makale sonucunda ortaya çıkan baskın görüş, iletişimin her zamankinden daha merkezi olması gerektiği, veriden çok duyguya, empatik tavra, şefkate ve anlayışa ihtiyaç duyulduğudur. Ayrıca siyasilerin tıp uzmanları ile ortak hareket etmesi, yeni çıkan, güncel bilimsel bilgileri ağız birliği ederek açıklaması, belirsizlik ve güvensizliğe neden olacak açıklamalardan kaçınmaları gerektiğidir. Medyanın da pandemiyi politize etmeden, siyasi çıkarların üstünde toplumsal çıkarı önceleyerek iletişim kurmasının hayati önemi vurgulanmaktadır. Dijital medya araçlarından sosyal medyanın dikkatlice yönetilmesi, yanlış bilgilerin dolaşımının engellenmesi ve Endüstri 4.0 araçlarından da bu dönemde sosyal mesafenin sürdürülebilirliği için yararlanılması gerektiğinin altı çizilmektedir. Nihai olarak söylenebilecek sonuç, kriz olarak değerlendirilen bu olayın önlenebilmesi için önceden planlamanın yapılması, medya-siyaset ve halk sağlığı uzmanlarının ortak hareket ederek aşı görevi görecek rahatlatıcı uygulamaların zaman kaybetmeden hayata geçirilmesidir.
The aim of this article is to draw attention to the information pollution in the Covid-19 epidemic and to explain the three important actors (media, politics, public health experts) that cause disinformation and to reveal their effects on the public healthcrisis. In addition itis to reveal how the global health crisis –known as Covid-19 –affects our communication methods, to reveal the ways we communicate and to emphasize the centrality of communication. For this purpose, four main headings are discussed, namely crisis communication, public health communication, political communication and media communication, and media communication is divided into two subheadings as traditional media and digital media. The dominant view that emerged as a result of this article is that communication should be more central than ever, that emotion, empathic attitude, compassion and understanding are needed more than data. In addition, politicians should act jointly with medical experts, unanimously disclose new and up-to-date scientific information, and avoid statements that will cause uncertainty and distrust. It is also emphasized that it is vital for the media to communicate without politicizing the pandemic, prioritizing social interests over political interests. It is underlined that the digital media tools should be managed carefully, the circulation of false information should be prevented, and Industry 4.0 tools should be used for the sustainability of social distance in this period. The final result is to plan ahead in order to prevent this event, which is considered as a crisis, and to implement relaxing practices that will act as a vaccine until a vaccine is found, without wasting time.
Crisis communication Political communication Public health Media Digitalization
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Ekim 2022 |
Gönderilme Tarihi | 11 Mayıs 2022 |
Kabul Tarihi | 13 Eylül 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 |