Çoğunlukla
tam zamanlı olarak yapılan kaynaştırma eğitimi ülkemizde 1983 yılından beri
uygulanmaktadır. O tarihten günümüze kaynaştırma eğitimi uygulamalarının arttığı
ancak kaynaştırma eğitimi modeli girişimlerinin sınırlı kaldığı dikkat
çekmektedir. Bu araştırmanın genel amacı Türkiye’de ilk defa Serebral Palsili
öğrencilerin devam ettiği bir okulda pilot proje olarak geliştirilen
kaynaştırma eğitimi modelinin uygulanmasına ilişkin öğretmenler, özel
gereksinimli olan ve olmayan öğrenciler, özel gereksinimli olan ve olmayan
öğrencilerin aileleri gibi tüm paydaşların görüşlerini belirlemektir. Bu amaç
doğrultusunda kaynaştırma eğitimi modeli uygulayan okulda görev yapan
öğretmenlerin, okulda öğrenim gören öğrencilerin ve bu öğrencilerin ailelerinin
görüşleri alınmıştır. Nitel araştırma yöntemlerinden betimsel yöntemin
kullanıldığı araştırmada veriler görüşmeye dayalı tümevarım analiz tekniği ile
analiz edilmiştir. Uygulanan kaynaştırma eğitimi modelinin sorunlarını
çözebilmek ve modeli daha etkili hale getirebilmek için öğretmen, öğrenci ve
ailelerin önerilerinin dikkate alınması gerekmektedir.
kaynaştırma eğitimi modeli serebral palsi özel gereksinimli öğrenci aileleri sosyal kabul
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 19 Sayı: 4 |
The content of the Journal of Special Education is licensed under Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International Licence.