Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Existential Meaning of Inaction in George Perec's A Man Asleep

Yıl 2024, Sayı: Edebiyat Kuramları ve Eleştiri Özel Sayısı, 134 - 152, 31.10.2024
https://doi.org/10.29110/soylemdergi.1543267

Öz

Existentialism is a philosophical movement that took shape in the 20th century based on the work of philosophers such as Søren Kierkegaard and Friedrich Nietzsche in the 19th century. This movement was developed especially after World War II by philosophers such as Jean-Paul Sartre, Albert Camus and Martin Heidegger. Existentialism argues that man first exists and then must create his own meaning, values and identity. This philosophy emphasises the freedom of the individual and the responsibilities that this freedom brings, as well as the search for meaning, alienation and the concept of absurdity. Existentialism in literature deals with the individual's existential questioning and reactions to the meaninglessness of life. In this study, which does not aim to examine how the theme of inaction in Georges Perec's novel A Man Asleep is handled in the context of existentialism philosophy, qualitative analysis method is used, and text analysis is carried out in the context of existentialist literary criticism. The content of the novel is analysed within the framework of the theme of inaction in the context of the basic concepts of existentialism such as freedom and responsibility, meaning emptiness and absurdity, loneliness and alienation. As a result of the analysis, inaction emerged as a defence mechanism developed by the character against the vainness of his efforts to make sense of his existence in the universe. The findings show that the character tries to escape from his existential problems through inaction, but this escape leads him into a deeper loneliness and alienation. Instead of facing the responsibilities of his freedom, the character chooses inaction as a way of escape. Inaction emerges as a defence mechanism developed by the character in the face of the futility of his efforts to make sense of his existence in the universe. These findings brought an existentialist perspective to literature and revealed important inferences about the existential meaning of inaction.

Kaynakça

  • Arendt, Hannah (1958). The Human Condition. Chicago: University of Chicago Press.
  • Baudelaire, Charles (1993). Le Peintre de la Vie Moderne. Paris: Gallimard.
  • Bauman, Zygmunt (2000). Liquid Modernity. Cambridge: Polity Press.
  • Beauvoir, Simone de (1947). Pour une morale de l'ambiguïté. Paris: Gallimard.
  • Beckett, Samuel (1953). En attendant Godot. Paris: Les Éditions de Minuit.
  • Benjamin, Walter (1999). The Arcades Project. Translated by Howard Eiland and Kevin McLaughlin, Belknap Press of Harvard University Press.
  • Bergson, Henri (1889). Essai sur les données immédiates de la conscience. Paris: Presses Universitaires de France.
  • Camus, Albert (1942). Le Mythe de Sisyphe. Paris: Gallimard.
  • Camus, Albert (1942). L'Étranger. Paris: Gallimard.
  • Durkheim, Emile (1897). Le Suicide: Étude de sociologie. Paris: Félix Alcan.
  • Heidegger, Martin (1927). Being and time. (Translated by J. Macquarrie and E. Robinson, 1962). Oxford: Blackwell.
  • Kafka, Franz (1925). Der Prozess. Berlin: Verlag Die Schmiede.

George Perec’in Uyuyan Adam Adlı Yapıtında Eylemsizliğin Varoluşsal Anlamı

Yıl 2024, Sayı: Edebiyat Kuramları ve Eleştiri Özel Sayısı, 134 - 152, 31.10.2024
https://doi.org/10.29110/soylemdergi.1543267

Öz

Varoluşçuluk, 19. yüzyılda Søren Kierkegaard ve Friedrich Nietzsche gibi filozofların çalışmalarına dayanarak 20. yüzyılda şekillenen bir felsefi akımdır. Bu akım, özellikle II. Dünya Savaşı sonrasında Jean-Paul Sartre, Albert Camus ve Martin Heidegger gibi düşünürler tarafından geliştirilmiştir. Varoluşçuluk, insanın önce var olduğunu ve ardından kendi anlamını, değerlerini ve kimliğini yaratması gerektiğini savunur. Bu felsefe, bireyin özgürlüğünü ve bu özgürlüğün getirdiği sorumlulukları, aynı zamanda anlam arayışını, yabancılaşmayı ve saçma kavramını ön plana çıkarır. Edebiyatta varoluşçuluk ise bireyin varoluşsal sorgulamalarını ve hayatın anlamsızlığı karşısındaki tepkilerini ele alır. Georges Perec'in Uyuyan Adam adlı romanında eylemsizlik temasının varoluşçuluk felsefesi bağlamında nasıl ele alındığını incelemeyi amaçlamayan bu çalışmada nitel çözümleme yöntemi kullanılmış ve varoluşçu edebiyat eleştirisi bağlamında metin incelemesi yapılmıştır. Romanın içeriği, özgürlük ve sorumluluk, anlam boşluğu ve saçma, yalnızlık ve yabancılaşma gibi varoluşçuluğun temel kavramları bağlamında eylemsizlik teması çerçevesinde incelenmiştir. İnceleme sonucunda eylemsizlik, karakterin evrendeki varoluşunu anlamlandırma çabalarının boşunalığı karşısında geliştirdiği bir savunma mekanizması olarak ortaya çıkmıştır. Bulgular, karakterin eylemsizlik yoluyla kendi varoluşsal sorunlarından kaçmaya çalıştığını, ancak bu kaçışın onu daha derin bir yalnızlık ve yabancılaşma içine sürüklediğini göstermektedir. Karakter, kendi özgürlüğünün getirdiği sorumluluklarla yüzleşmektense, eylemsizliği bir kaçış yolu olarak seçmiştir. Bu bulgular, edebiyata varoluşçu bir bakış açısı getirmiş, eylemsizliğin varoluşsal anlamına dair önemli çıkarımlar ortaya koymuştur.

Kaynakça

  • Arendt, Hannah (1958). The Human Condition. Chicago: University of Chicago Press.
  • Baudelaire, Charles (1993). Le Peintre de la Vie Moderne. Paris: Gallimard.
  • Bauman, Zygmunt (2000). Liquid Modernity. Cambridge: Polity Press.
  • Beauvoir, Simone de (1947). Pour une morale de l'ambiguïté. Paris: Gallimard.
  • Beckett, Samuel (1953). En attendant Godot. Paris: Les Éditions de Minuit.
  • Benjamin, Walter (1999). The Arcades Project. Translated by Howard Eiland and Kevin McLaughlin, Belknap Press of Harvard University Press.
  • Bergson, Henri (1889). Essai sur les données immédiates de la conscience. Paris: Presses Universitaires de France.
  • Camus, Albert (1942). Le Mythe de Sisyphe. Paris: Gallimard.
  • Camus, Albert (1942). L'Étranger. Paris: Gallimard.
  • Durkheim, Emile (1897). Le Suicide: Étude de sociologie. Paris: Félix Alcan.
  • Heidegger, Martin (1927). Being and time. (Translated by J. Macquarrie and E. Robinson, 1962). Oxford: Blackwell.
  • Kafka, Franz (1925). Der Prozess. Berlin: Verlag Die Schmiede.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Dünya Dilleri, Edebiyatı ve Kültürü (Diğer)
Bölüm EDEBİYAT / ARAŞTIRMA MAKALELERİ
Yazarlar

Gülden Pamukcu 0000-0002-1627-8889

Yayımlanma Tarihi 31 Ekim 2024
Gönderilme Tarihi 4 Eylül 2024
Kabul Tarihi 3 Ekim 2024
Yayımlandığı Sayı Yıl 2024 Sayı: Edebiyat Kuramları ve Eleştiri Özel Sayısı

Kaynak Göster

APA Pamukcu, G. (2024). George Perec’in Uyuyan Adam Adlı Yapıtında Eylemsizliğin Varoluşsal Anlamı. Söylem Filoloji Dergisi(Edebiyat Kuramları ve Eleştiri Özel Sayısı), 134-152. https://doi.org/10.29110/soylemdergi.1543267