Derginin amacı Akdeniz Havzası ve Afrika medeniyetleri konularına ilişkin sosyal ve insani bilimler sahasında üretilen nitelikli bilgi birikimini ulusal ve uluslararası alana interdisipliner çalışma yöntemleriyle aktarmak ve literatüre katkı sağlamaktır.
Akdeniz Havzası ve Afrika medeniyetleri konularına ilişkin sosyal ve insani bilimler bağlamında değerlendirilebilecek bütün disiplinlerden gelen araştırma ve incelemeye dayalı çalışmalar değerlendirmeye alınmakla birlikte; dil, edebiyat, çeviribilim, tarih, halkbilimi, sosyoloji, psikoloji, felsefe, antropoloji, arkeoloji, sanat tarihi vb. alanlardan ve bu alanların diğer insani bilimlerle kurdukları ilişkilerden hareket eden Türkçe, İngilizce, Fransızca ve Arapça makale, çeviri, derleme ve kitap tanıtımlarına yer verilmektedir.
YAZIM KURALLARI
1. Çalışmalar Microsoft Office Word (2010 ve üzeri) programında, .doc veya .docx formatında hazırlanmalı, Times New Roman karakteri ile yazılmalıdır. Sayfa yapısı ve biçimsel özelliklerde programın varsayılan ayarları kullanılmalı ve bunlar değiştirilmemelidir. Yazıda herhangi bir otomatik biçimlendirme veya formülasyon varsa (otomatik içindekiler, otomatik kaynakça, otomatik bölüm başlığı / alt başlık ve numaralandırma, dizin) bunlar mutlaka temizlenmelidir.
2. Başlık: Yazının içeriğini yansıtır nitelikte olmalı, büyük harflerle ve koyu karakterlerle 12 punto ile yazılmalıdır. Yazı başlığı 12 kelimeyi geçmemelidir.
3. Yazar ad(lar)ı ve adres(ler)i: Başlıktan sonra sola hizalanmış olarak, soyadın tamamı büyük harfle olmak üzere unvanıyla (11 punto) birlikte yazılmalıdır. Yazar adına bir dipnot verilerek unvan, çalışılan kurum, e-posta adresi ve ORCID üyelik numarası yazılmalıdır.
4. Öz: 10 punto ile yazının başında, konuyu kısa ve öz bir biçimde ifade eden en az 100, en fazla
200 kelimelik bir özet bulunmalı; özetin bir satır altına, 3-5 kelimeden oluşan “anahtar kelimeler” yazılmalıdır. Türkçe başlık, öz ve anahtar kelimelerin altına İngilizce başlık (title), öz
(abstract) ve anahtar kelimeler (key words) eklenmelidir.
5. Yazı metni 11 punto ve Times New Roman karakteriyle yazılmalı, paragraflar soldan içeri hizalanmamalıdır.
6. Yazı hacmi 5000 kelime ile sınırlıdır.
7. Metin içinde vurgulanması gereken kısımlar “tırnak içinde”, metin içi alıntılar ise eğik harflerle yazılmalıdır. Alıntılarda hem eğik harf hem tırnak işareti kullanılmamalıdır. 40 kelimeyi geçen alıntılar paragraftan ayrılarak soldan 1 cm içeriden verilmelidir. Zorunluluk olmadıkça koyu karakter kullanılmamalıdır.
8. C. Kaynak Gösterme (Atıf): Sadece zorunlu açıklamalarda dipnot kullanılmalı, diğer atıflar metin içinde gösterilmelidir. Metin içinde kaynak gösterirken parantez işareti içinde olacak şekilde
(Yazarın soyadı, Yayın yılı: sayfa numarası) yazılmalıdır.
Örnek: (Orta, 1959: 76)
9. Yazar eserini Soyadı Kanunu’ndan önce vermişse yazar adı yazılmalıdır.
Örnek: (Ziya Gökalp, 2018: 195)
10. Aynı konuda birden fazla kaynağa atıf yapılacaksa, aralara noktalı virgül (;) konulmalıdır
Örnek: (Polat, 2007: 194; Köksal, 2005: 87)
11. İki yazarlı çalışmalara değinilirken araya tire (-) işareti konularak gösterilmelidir
Örnek: (Koraş-Baykoca, 2000: 211)
12. İkiden fazla yazarlı kaynaklarda ise ikinci yazarın soyadından sonra (vd.) kısaltması konulmalıdır.
13. Örnek: (Kutlar vd., 2012: 99)
14. Aynı yazara ait, aynı yıl içinde birden fazla esere atıf yapılacaksa “1949/1:, 1949/2:” biçiminde gösterilmelidir, kaynakçada da aynı şekilde belirtilmelidir.
Örnek: (Bilgegil, 1981/1), (Bilgegil, 1981/2)
15. Atıf yapılan eser -ansiklopedi vb.- birden fazla ciltten oluşuyorsa (:) işaretinden sonra, kaçıncı cilt olduğu belirtilmelidir.
Örnek: (Köprülü, 1967: 5/213)
16. El yazması bir eser kaynak gösterilecekse yazar adından sonra (yz.) kısaltması verilmeli, iki noktadan sonra gerekiyorsa varak / sayfa numarası belirtilmeli; tam künye kaynakçada gösterilmelidir.
Örnek: (Nef’î yz.: 45b)
17. Arşiv belgeleri kaynak gösterilirken metin içinde kısaltma yapılarak verilmeli, açılımı kaynakçada gösterilmelidir.
Örnek: (BOA Mühimme 15: 25)
18. Dipnot açıklamalarında atıf yapılacaksa orada da aynı usul takip edilmelidir.
19. Örnek: Bu konuda geniş bilgi için bkz. Levend, 1984: 189-207; Dilçin, 1983: 296; Kut, 2000: 87-
93.
20. Metin içinde, gönderme yapılan yazarın adı veriliyorsa kaynağın sadece yayın tarihi yazılmalıdır:
Örnek: Aktaş (2013: 69), bu hususu…
21. İkinci kaynaktan yapılan alıntılarda, asıl kaynak da belirtilmelidir:
Örnek: Süleyman Nazif (1925: 40, Bilgegil 1979: 27’den).
22. Kişisel görüşmeler, metin içinde soyadı ve tarih belirtilerek gösterilmeli, ayrıca kaynaklarda da belirtilmelidir.
23. İnternet adreslerinde ise mutlaka kaynağa ulaşma tarihi belirtilmeli ve bu adresler kaynaklar arasında da verilmelidir.
Örnek: http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts (Erişim tarihi: 20.06.2017)
24. Kaynakça (Bibliyografya) Düzenleme: Metnin sonunda, yazarların soyadına göre sıralanmalıdır.
Soyadı Kanunu’ndan önceki eserlerde yazarın adı esas alınmalıdır. (Hizalama: İki Yana Yaslı –
10 punto, Asılı: 1 cm)
Bir yazarın birden fazla eserine yer verilecekse yayım tarihi eski olandan yeni olana doğru sıralanmalıdır.
Kitap kaynakçası örneği:
TİMURTAŞ, Faruk K. (1977), Eski Türkiye Türkçesi (XV. Yüzyıl, Gramer-Metin-Sözlük), İÜEF Yay.,
İstanbul.
Makaleler, bildiriler ve ansiklopedi maddeleri için: Yazar soyadı, adı, kaynağın yayın tarihi - yazar adıyla tarih arasına virgül konulmaksızın- tarih (parantez içinde), makale / bildiri / madde başlığı (“tırnak içinde”), süreli yayın / bildiri kitabı / ansiklopedi adı (italik), belliyse cilt (C), sayı
(S), sayfa(lar) (s.). Yayımlanmış bildirilerde de bildiri kitabının basım tarihi (yıl) ile birlikte sempozyum kongre vb. toplantının düzenleniş tarihi de bulunmalıdır. Yayımlanmamış bildirilerde bildirinin sunum tarihi, toplantıyı düzenleyen kurum, toplantının düzenleniş günleri belirtilmelidir.
Makale kaynakçası örneği:
LEVEND, Agâh Sırrı (1965), “Lâmiî’nin Ferhad u Şirin’i”, Türk Dili Araştırmaları Yıllığı Belleten
1964, s. 85-126.
Bildiri kaynakçası örneği:
KOZ, M. Sabri (2004), “Belli Mahlaslar Üzerinden Şiir Söyleme Geleneği ve Türkiye’de Yazılan
Alevi-Bektaşi Cönk ve Mecmualarındaki Hatâî Mahlaslı Şiirler”, I. Uluslararası Şah İsmail Hatâyî
Sempozyumu Bildirileri, 9-10-11 Ekim 2003, Haz.: Gülağ Öz, ATO Yayını, Ankara, s. 184-217.
Ansiklopedi maddesi örneği:
KÖYMEN, M. Altay (1983), “Turan, Osman”, Türk Ansiklopedisi, C. 32, MEB Yayını, Ankara, s. 2.
El yazması eserler için eserin yazarı belliyse önce yazar adı, parantez içinde “yazma” kısaltması olarak yz.) ibaresi, sonra sırasıyla eserin adı (italik), bulunduğu kütüphane, koleksiyon ve numarası ve -gerekiyorsa- sayfa numaraları yazılmalıdır.
El yazması eser örneği:
a) Mecmua-i Eş’âr (yz), Süleymaniye Kütüphanesi, Fatih, Nu. 5335.
b) Âlî b. Mustafa (yz), Nasîhatü’s-selâtîn, Ali Emiri Millet Kütüphanesi, Şer’iyye, Nu. 611.
Yazıların Gönderilmesi ve Takibi:
Yazıların gönderimi ve süreçlerinin değerlendirilmesi dergipark sistemi üzerinden gerçekleştirilecektir.
Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi Akdeniz Havzası ve Afrika Medeniyetleri Dergisi’nin benimsemiş olduğu etik görev ve sorumluluklarda Yükseköğretim Kurumları Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Yönergesi ve Committee on Publication Ethics (COPE) tarafından yayınlanan ilkeler dikkate alınarak yürütülmektedir.
Akdeniz Havzası ve Afrika Medeniyetleri dergisi ücretsiz bir dergidir. Yayınlanmak üzere gönderilen çalışmalardan hiçbir koşulda ücret talep edilmemektedir.
Article acceptance continues forupcoming 2024 issues.