Örgütsel Erdemlilik Ölçeği Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2019, , 407 - 419, 09.12.2019

Müslüme Akyüz , İsmail Alici

https://doi.org/10.21733/ibad.627989

Cited By: 1

Öz

“Sosyal ve kişisel iyilik
üreten alışkanlıkların, arzuların ve işlerin sonucu” olarak ifade edilen
örgütsel erdemlilik kavramı diğer disiplinler kadar, artık pozitif örgütsel
davranışın da çalışma konusu haline gelmiş ve son dönemlerde araştırmacıların
üzerinde çalıştığı bir konu olmuştur. Bu çalışmanın amacı Cameron, Bright ve Cazza (2004) tarafından geliştirilen
Örgütsel Erdemlilik Ölçeği’nin geçerlik ve güvenirlik analizinin yapılmasıdır.
Aynı zamanda çalışmada, Erkmen ve Esen (2012) tarafından ülkemizde daha önce
farklı bir örneklem grubu ile yapılan ölçeğin geçerlik ve güvenirlilik
bulguları ile bu çalışmadan elde edilen bulguların karşılaştırmalı olarak
analizinin yapılması da hedeflenmektedir. Araştırmanın amacına yönelik olarak
ihtiyaç duyulan veriler Malatya ilinde kamu hastanelerinde hizmet veren 232
hemşire yardımıyla toplanmış ve elde edilen verilerin analizi yapılmıştır.
Yapılan bu çalışmanın sonucuna göre Örgütsel Erdemlilik Ölçeğinin geçerli ve
güvenilir bir ölçek olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Örgüt, Örgütsel Erdemlilik, Geçerlik, Güvenirlik, Ölçek

Validity and Reliability Study of Organizational Virtuousness Scale

Öz

The
concept of organizational virtuousness, which is expressed as son the result of
habits, desires and jobs that produce social and personal well-being miş, has
become the subject of study of positive organizational behavior as well as
other disciplines and has recently become a topic that researchers have been
working on. In this study, the validity and reliability analysis of the
Organizational Virtuousness Scale developed by Cameron, Bright and Cazza (2004)
is the aim.  At the same time, it is
aimed to make a comparative analysis of the validity and reliability findings
of the scale which was previously performed with a different sample group in
our country and the findings obtained from this study. For the aim of the
research in order to obtain the data, 232 nurses serving the public hospital
have created the sample mass and analyses have been made with the data
obtained. According to the results of this study, it can be said that the
Organizational Virtuousness Scale is valid and reliable.

Anahtar Kelimeler

Organization, Organizational Virtuousness, Validity, Reliability, Scale

Kaynakça

• Abedikooshki, S. & Zeinabadi, H. (2016). “Organizational Virtuousness in Schools: A Review of Factor Structure of a Tool in Secondary Schools”. Journal of Administrative Management, Education and Training, Volume, (12), Special Issue (2): 60-69.
• Akgül A. ve Çevik O. (2003). İstatistiksel Analiz Teknikleri, Ankara: Emek Ofset.
• Aristoteles (2005). Nikomakhos’a Etik. (Çeviren: Saffet Babür), Ankara: Kebikeç Yayınları.
• Aydın. İ. H. (2008). “İbn-Sina’da Erdemli Yaşam”. Atatürk Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, sayı: 29. Erzurum.
• Ayten, A. (2014). Psikoloji ve Mutluluk Yolu Erdeme Dönüş. İstanbul: İz Yayıncılık.
• Bolino, M. C. Turnley, W. H. & Bloodgood, J. M. (2002). “Citizenship behavior and the creation of social capital in organizations”. Academy of Management Review, (27):505–522.
• Burke, R, Eddy. N. & Fiksenbaum, L. (2009). “Virtues Work Satisfaction and Psychological Wellbeing Among Nurses”. International Journal of Workplace Health Management, 2(3): 202-219.
• Büyüköztürk, Ş. (2013). Bilimsel Araştırma Yöntemleri (Genişletilmiş 14. Baskı). Ankara: PegemA Yayıncılık Eğitim Klasikleri Dizisi. s: 346.
• Büyüköztürk, Ş. Akgün, Ö. Kahveci, Ö. & Demirel, F. (2004). “Güdülenme ve Öğrenme Stratejileri Ölçeği’nin Türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 4(2): 207-239.
• Cameron, K. Bright, D. & Cazza, A. (2004). “Exploring the Relationship Between Organizational Virtuousness and Performance”. The American Behavioral Scientist, 47(6): 766-790. Doi: 10.1177/0002764203260209.
• Durak, N. (2009). Platon ve Farabi Felsefesinde Erdem Kavramı, İstanbul: Fakülte Kitabevi.
• Erkmen, T. & Esen, E. (2012). “Örgütsel Erdemlilik Ölçeğinin Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması”. Business and Economics Research Journal, 3 (4): 107-121.
• Fayyazi, M. Simar - asl, N. & Kaveh. M. (2010). “Positive psychology in leadership and management of the organization”. National Conference leadership and management challenges in Iranian organizations, Iran, Isfahan, Azad University Research. in Persian.
• Fettahoğlu, S. (2004). “Konfüçyüs ve Öğretisi”. Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, Sayı: 16. 305-324.
• Gavin, J. & Mason, R. (2004). “The Virtuous Organization: The Value of Happiness in the Workplace”. Organizational Dynamics, 33(4): 379-392.
• Güler, B. K. (2009). “Pozitif Psikolojik Sermaye: Tanımı, Bileşenleri ve Yönetimi” (Ed. Aşkın Keser, Gözde Yılmaz, Şenay Yürür), Çalışma Yaşamında Davranış Güncel Yaklaşımlar, İzmit: Umuttepe Yayınları.
• Gürbüz, S. & Şahin, F. (2016), Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, 3. Baskı, Ankara.
• Hair, J. William C.B. Babin B.J. & Anderson R.E. (2006). Multivariate Data Analysis. 6. Baskı. Prentice Hall, New Jersey. 816 s.
• Hamrahi, M. Najafbagy, R. Musakhani, M. Daneshfard, K. & Delavar, A. (2015). “Factors Effecting on Promating Organizational Virtuousness in Iran State Agencies”.Indian Journal of Fundamental and Applied Life Sciences,Vol.5 (S1), pp. 4772-4779.
• Harter, S. (2002). “Authenticity.” In C.R. Snyder & Shane J. Lopez (Eds.) Handbook of Positive Psychology, New York: Oxford University Press. pp. 382-394.
• Hessel, I. (2013). “Developing A Virtuos Aspect of Leadership: A Case Study of the Virtuous Projects Approach to Leadership Development”. Master Thesis in Education, Department of Educational Research, University of Oslo.
• Kooshki, Abedi S. & , Zeinabadi, H. (2016). The Role of Organizational Virtıousness in Organizational Citizenship Behaviour of Teachers: The Test of Direct and Indirect Effect Through Job Satisfaction Mediating. Faculty of Business Economics and Entrepreneurship, International Review (2016): 1-2, ss: 7-21
• Lilius, J. Worline, M. Maitlis, S. Kanov, J. Dutton, J. & Frost, P. (2008). “The Contours and Consequences of Compassion at Work”. Journal of Organizational Behavior, 29:199-218.
• Masten, A. S. & Reed, M. G. J. (2002). Resilience in development. In C. R. Snyder & S. J. Lopez (Eds.), Handbook ofpositive psychology, (pp. 74-88). New York, NY: Oxford University Press.
• Özdamar, K. (2003). Paket programlar ile istatistiksel veri analizi. Eskişehir: Kaan Yayınları. 5. Baskı.
• Park, N.C. & Peterson, C. (2003). “Virtue and Organizations”. Positive Organizational Scholarship: Foundation of New Discipline,(Barrett-Koehler, San Francisco), 33-47.Peterson, C. & Seligman, M. E. P. (2004). Character strengths and virtues: A handbook and classification, Washington, DC: American Psychological Association.
• Platon. (2013). Menon, (Çeviren: Furkan Akderin), Say Yayınları, İstanbul.
• Provis, C. (2010). “Virtuous Decision Making for Business Ethics”. Journal of Business Ethics,(91): 3-16.
• Rego, A. Ribeiro, N. & Cunha, M. P. (2010). “Perceptions of organizational virtuousness and happiness as predictors of organizational citizenship behaviors”. Journal of Business Ethics,(93): 215 – 235.
• Shimazu, A. Schaufeli, W. B. Kosugi, S. Suzuki, A. Nashiwa, H. Kato, A. Sakamoto, M. Irimajiri, H. Amano, S. Hirohata,K. & Goto, R. (2008), “Work Engagement in Japan: Validation of the Japanese Version of the Utrecht Work Engagement Scale”. Applied Psychology: An International Review. 57 (3), 510–523 doi: 10.1111/j.1464-0597.2008.00333.x
• Sipahi, B. Yurtkoru, E.S. & Çinko, M. (2008). Sosyal Bilimlerde SPSS’le Veri Analizi. İstanbul: Beta Yayıncılık, 215 s.
• Stewart, G. L. & Brown, K. J. (2012). Human Resource Management: Strategy and action links. Translator: Aarabi ve Fayyazi. Tehran: Mahkameh. (in Persian).
• Uğurlu, C. T. (2014), “A Study of Reliability and Validity of Informal Communication Scale”, İnönü University Journal of the Faculty of Education, 15(3): 83-100. Witvliet, C V.O. Ludwig, T. E. & Vander Laan, K.L. (2002) “Granting forgiveness or harboring grudges: Implications for emotion, physiology, and health.” Psychological Sciences,(in press).