In this study, it was tried to utilize pectin in the manufacture of “Long-Life Ayran” at different concentrations, and some quality characteristics of the final products were compared with that of the sample made by traditional method. Concentrations of pectin were selected upon the basis of the references on the use of pectin. Ayran samples were made from yoghurt by (i), traditionally, and by using the pectin at concentrations of (ii) 0.2%, (iii) 0.4%, (iv) 0.6% and (v) 0.8%. For the traditional method of manufacture, salt and water were only added to yoghurt the other samples were made by using the mixture of pectin, salt and water. Samples with added pectin were homogenized (150-200 kg/cm2/50 oC) and heat treated (60-65ıC/5-10 min). All the samples were packaged under aseptic conditions. Titratable acidity, pH, lactic acid content, acetaldehyde, tyrosine, viscosity, whey separation and, counts of total and coliform bacteria and yeast and mould were determined in the samples on days. 1, 15, 30, 45 and 60. Organoleptic evolution was also carried out. The differences in pH and lactic acid content were not significant (p>0.05), whereas the differences in titratable acidity, tyrosine, acetaldehyde and viscosity were significant (p<0.05) between the samples made in by traditionally and by the addition of pectin. The traditional sample of ayran showed a weak body and texture characteristics with pronounced wheyed-off at all the storage periods. In two of the replicates, possibly due to low level of calcium ions in the milk, whey separation was observed in the sample made by adding the pectin at the concentration of 0.2%, but the amount of whey was not at a measurable level as in the sample made by traditionally. Ayran samples made by adding the pectin at concentrations of 0.4%, 0.6% and 0.8% had a smooth body and texture with no wheyed-off during the whole period of storage. Due to their low scores for appearance and body, the samples made by traditionally and by addition of the pectin at 0.2% were preferred less than the others, however the scores for taste and aroma were close to those of the samples with added pectin at 0.4%, 0.6% and 0.8%. The sample made by adding the pectin at 0.6% was the most preferred one. After this sample, preference was given to those samples with pectin added at 0.8% and 0.4, respectively.
Bu çalışmada, “Dayanıklı Ayran” üretiminde pektin’in farklı kullanım oranları denenmiş ve elde edilen ayranların bazı kalite kriterleri, geleneksel yöntemle üretilen ayranla karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Pektin kullanım oranlarının belirlenmesinde literatürlerde verilen değerler esas alınmıştır. Ayran örnekleri, yoğurttan (i) geleneksel yöntemle ve (ii) %0.2 (iii) %0.4, (iv) %0.6 ve (v) %0.8 oranlarında pektin ilavesiyle üretilmiştir. Geleneksel yöntemle üretim, yoğurda yalnızca tuz ve su ilavesiyle gerçekleştirilmiş, diğer örneklerin üretiminde ise yukarıda oranları belirtilen pektinle birlikte tuz ve suyun karışımından yararlanılmıştır. İzleyen aşamada, pektin katkılı örneklere homojenizasyon (150-200 kg/cm2/50 oC) ve ısıl işlem (60-65oC/5-10 dakika) uygulanmış, daha sonra, bütün örnekler aseptik koşullarda ambalajlanmıştır. Ayran örneklerinde, depolamanın 1., 15., 30., 45. ve 60. günlerinde, titrasyon asitliği, pH, laktik asit, asetaldehit, tirozin, viskozite ve serum ayrılması tayinleri yapılmış, ayrıca toplam koliform grubu mikroorganizmalarla maya-küf sayısı saptanmış ve duyusal değerlendirme yapılmıştır. Dayanıklı Ayran üretiminde, pektin kullanım oranlarının örneklerin pH ve laktik asit içerikleri üzerine etkisinin önemsiz (p<0.05) olduğu, ancak depolamanın farklı dönemlerinde titrasyon asitliği, tirozin, asetaldehit ve viskozite değerleri üzerinde önemli (p<0.05) bir etki yarattığı bulunmuştur. Geleneksel yöntemle üretilen örnekte, depolamanın tüm dönemlerinde belirgin bir serum ayrılması ve homojen olmayan, kıvamı az bir yapı tespit edilmiştir. Pektinin %0.2 oranında katıldığı örnekte, muhtemelen sütün düşük Ca++ iyon içeriğine bağlı olarak denemelerin bazılarında geleneksel örneğinki kadar berrak olmayan ve ölçülemeyen bir serum ayrılması belirlenmiştir. Pektinin %0.4, %0.6 ve %0.8 oranlarında kullanıldığı örneklerde ise 60 günlük depolama süresince serum ayrılması gözlenmemiş ve yapılarının diğer örneklere göre daha düzgün olduğu bulunmuştur. Örneklerin tat-aroma puanlarının birbirine yakın olmasına karşı, geleneksel ayranla %0.2 pektin katkılı örneğin yapı ve görünüş açısından düşük puan alması, anılan örneklerin en az beğeniyi toplamasına neden olmuştur. En çok, %0.6 oranında pektin farklı örnek beğenilmiştir. Bunu sırasıyla %0.8 ve %0.4 pektin katkılı örnekler izlemiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Nisan 1999 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1999 Cilt: 24 Sayı: 2 |