Evli Kadınların Aile İçi Şiddete Maruz Kalma Durumu ve Etkileyen Faktörler

Yıl 2019, Ekim 2019 Özel Sayısı, 256 - 264, 30.10.2019

Havva Tel , Semra Kocataş Nuran Güler , Hatice Tel Aydın , Nurcan Akgül Gündoğdu

https://doi.org/10.21733/ibad.611511

Cited By: 13

Öz

Bu çalışma evli kadınların aile içi şiddete maruz kalma durumunu ve etkileyen
faktörleri belirlemek amacı ile yapılmıştır. Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan
araştırmanın örneklemine, araştırmanın evrenini oluşturan 330 kursiyer kadından
18 yaş ve üzeri, evli ve araştırmaya katılmayı kabul eden 220 kadın alınmıştır.
Araştırma verileri “kişisel bilgi formu” “kadına yönelik aile içi şiddeti
belirleme ölçeği” ile toplanmıştır.
Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzdelik dağılım ki-kare testi, t
testi ve varyans analizi kullanılmıştır. Araştırmaya katılan kadınların %69.5’i
görücü usulü ile evlendiğini, %30.5’i eşinden şiddet gördüğünü
belirtmiştir.  Tanışarak evlenen,
fiziksel hastalığı veya ruhsal hastalığı olan ve eşinden şiddet gördüğünü ifade
eden kadınların kadına yönelik ev içi şiddeti belirleme ölçeği puan
ortalamasının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda;  kadınların aile içi eş şiddet türleri ve aile
içi eş şiddetinin tedavi edilmesi gereken bir sorun olduğu konusunda
bilgilendirilmesi,  şiddet yaşantısında
yardım ve destek alacakları kaynaklarının tanıtılması, şiddetin sonuçlarına
yönelik farkındalıklarının artırılması önerilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kadın, aile içi şiddet, eş şiddeti, hemşirelik

Status of Domestic Violence Exposure among Married Women and the Affecting Factors

Öz

This study was conducted with the aim to determine the
status of married women exposed to domestic violence and related factors. The
population of this descriptive study consisted of 330 trainee women who are 18
years old and over and married, and the sample consisted of 220 women. The
research data were collected with “personal information form”, “domestic
violence against women scale”. Number, percentage distribution chi-square test,
t test and variance analysis were used in the evaluation of the data. 69.5% of
the women who participated in the study stated that they were married by
arranged procedures and 30.5% stated that they were subjected to violence from
their spouses. Women who met and married, who had physical or mental illness
and who stated that they had been subjected to violence from their husbands
were found to have a higher mean score for determining domestic violence
against women.

Anahtar Kelimeler

Woman, domestic violence, related factors, nursing

Kaynakça

• Akpınar, O. (2013). Aile içi şiddete maruz kalan kadınlarda aile içi şiddetle başa çıkma özyeterliği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (39), 24-36.
• Altınay, A.G. ve Arat, Y. (2007). Türkiye’de Kadına Yönelik Şiddet. İstanbul, Punto Baskı Çözümleri.
• Ayrancı, Ü., Günay Y. ve Ünlüoğlu İ. (2002). Hamilelikte aile içi eş şiddeti: birinci basamak sağlık kurumuna başvuran kadınlar arasında bir araştırma. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 2 (3) 75-87.
• Coker, A.L., Bethea, L., Fadden, M.K., King, M.R. and Smith, P.H. (2002). Missed opportunities: Intimate Partner Violence (IPV) in family practice settings. Preventive Medicine, 34 (4) 445-454. doi:10.1006/pmed.2001.1005.
• Demir, Ü. (2000). Kadına yönelik aile içi şiddet. Atatürk Üniv. Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi; 3 (1) 57-61.
• Efe, Ş.Y. ve Ayaz, S. (2010). Kadına yönelik aile içi şiddet ve kadınların aile içi şiddete bakışı. Anadolu Psikiyatri Dergisi, 11 (1) 23-29.
• Efe, Ş.Y.(2012). Acil servis hemşirelerinin kadına yönelik aile içi şiddete ilişkin rol ve sorumlulukları. F.Ü. Sağ. Bil. Tıp Derg., 26 (1) 49-54.
• Devries, K.M., Mak, J.Y.T., García-Moreno. C., Petzold. M., Child, J.C., Falder, G, Lim, S., Bacchus, L.J., Engell, R.E., Rosenfeld, L., Pallitto, C., Vos, T., Abrahams, N. and Watts, C.H. (2013). The global prevalence of intimate partner violence against women. Science, 340 (6140) 1527-8.
• Garcia-Moreno, C., Heise, L., Jansen, HAFM., Ellsberg, M. and Watts, C. (2005). Violence against women. Science, 310 (5752) 1282-3.
• Günay, T., Giray, H., Harç, B., Köksal, B. ve Sarı, S. (2006). İzmir’de bir gecekondu bölgesinde kadına yönelik aile içi şiddet. Sağlık ve Toplum, 16 (3) 31-7.
• Kaplan, S., Akalın, A., Pınar, G. ve Yılmazer, T. (2014). Hemşirelik öğrencilerinin kadına yönelik aile içi şiddet ve aile içi şiddette mesleki rollerine ilişkin tutumları. Yıldırım Beyazıt Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik e-Dergisi, 2 (1) 26-35.
• Kothari, C.L. ve Rhodes, K.V. (2006). Missed opportunities: emergency department visits by police-identified victims of intimate partner violence. Ann Emerg Med, 47 (2) 190-199.
• McCloskey, L.A., Lichter, E., Ganz, M.L., Williams, C.M., Gerber, M.R., Sege, R., Stair, T. and Herbert, B. (2005). Intimate partner violence and patient screening across medical specialties. Acad Emerg Med, 12 (8) 712-722.
• Miller, E., Decker, M.R., Raj, A., Reed, E., Marable, D. and Silverman, J.G. (2010). İntimate partner violence and health care-seeking patterns among female users of urban adolescent clinics. Matern Child Health J, 14 (6) 910-917.
• Ortabağ, T., Özdemir, S., Bebiş, H. ve Ceylan, S. (2014). Perspectives of young adultmen regarding violence against women: a cross-sectional study from Turkey. J Fam Viol, 29 (6) 665-674.
• Özyurt, S.C. ve Deveci, A. (2010). Manisa’da kırsal bir bölgedeki 15-49 yaş evli kadınlarda depresif belirti yaygınlığı ve aile içi şiddetle ilişkisi. Türk Psikiyatri Dergisi, 21 (1) 1-7.
• Roman, N.V. and Frantz, J.M. (2013).The prevalence of intimate partner violence in the family: a systematic review of the implications for adolescents in Africa. Fam Pract, 30 (3) 256-265.
• Selvi, Ü.Y. ve Karanfil, D. (2016). Intimate partner violence against women: Effects of power distance, individualism and economy. Journal of Human Sciences, 13 (1) 60-72.
• Stöckl, H., Devries, K., Rotstein, A., Abrahams, N., Campbell, J., Watts, C. and Moreno, C.G. (2013). The global prevalence of intimate partner homicide: a systematic review. Lancet, 382 (9895) 859-865.
• Tanrıverdi, G. ve Şıpkın, S. (2008). Çanakkale'de sağlık ocaklarına başvuran kadınların eğitim durumunun şiddet görme düzeyine etkisi. Fırat Tıp Dergisi, 13 (3) 183-187.
• Tatlılıoğlu, K. ve Küçükköse, İ. (2015). Türkiye’de kadına yönelik şiddet: nedenleri, koruma, önleme ve müdahale hizmetleri. Dicle Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7 (13) 194-209.
• T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü (2015). Türkiye'de kadına yönelik aile içi şiddet araştırması (2015). Elma Teknik Basım Matbaası. T.C. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü Yayınları, Ankara.
• Witting, M.D., Furuno, J.P., Hirshon, J.M., Krugman, S.C. and Périssé, ARS. (2006). Support for emergency department screening for ıntimate partner violence depends on perceived risk. J Interpers Violence, 21 (5) 585-596.
• World Health Organization (2002). World report on violence and health. 27 Mayıs 2018 tarihinde http://whqlibdoc.who.int/publications/2002/9241545615_eng.pdf adresinden erişildi.
• World Health Organization (2005). Multi-country study on women’s health and domestic violence against women: summary report of initial results on prevelance, health outcomes and women’s response. Geneva. 17 Mart 2018 tarihinde http://www.int/iris/bit stream/10665/1/978941564625_eng.pdf. adresinden erişildi.
• World Health Organization (2013). Global and regional estimates of violence against women: prevalence and health effects of intimate partner violence and non-partner sexual violence, 17 Mart 2018 tarihinde http://www.int/iris/bitstream/10665/1/978 941564625_eng.pdf. adresinden erişildi
• Yanık, A., Hanbaba, Z., Soygör, S., Ayaltı, B. ve Doğan, M. (2014). Kadına yönelik şiddet davranışlarının değerlendirilmesi:Türkiye’den kanıt. Electronic Journal of Vocational Colleges, 4 (4) 105-111.
• Yanıkkerem, E. ve Saruhan, A. (2005). 15-49 yaş evli kadınların aile içi şiddet konusunda görüşlerinin ve aile içi şiddete maruz kalma durumlarının incelenmesi. MN Klinik Bilimler & Doktor, (11) 198-204.