Referans Stili ve Formatı

Yayınlara atıf yapılırken en son, en güncel yayınlar tercih edilmelidir. Kaynakların doğruluğundan yazar(lar) sorumludur. Referanslar dip not sistemine uygun olarak belirtilmelidir. Metin içi referansları ve kaynakça bölümü için dikkat edilmesi gereken detaylar aşağıda belirtilmiştir.

Metin içi referanslar üst simge ile 1’den başlayarak gösterilmelidir. Dipnotlar, Times New Roman yazı karakterinde, 9 punto tek aralık yazılmalıdır. Tüm noktalama işaretlerinden sonra bir boşluk bırakılmalı ve tüm dipnotların sonuna, mutlaka nokta konulmalıdır. Metin içindeki atıflar sayfa altına dipnot şeklinde 1’den başlayarak numaralandırılmalıdır. Bunun dışında metin içinde atıf yapılmamalıdır. Dipnotlarda kaynaklar verilirken, kitap ve dergi ismi italik olmalı, makale isimleri tırnak içerisinde düz olarak verilmelidir. Dipnotlarda, ilk geçtiği yerde yazar ismi ve kaynak künyesi tam olarak verilmeli, daha sonra sadece yazar soyadı ve a.g.e., a.g.m., veya a.g.t. gibi yazarın belirlediği kısaltmalarla yazılmalıdır. Bir yazarın birden fazla kitap ve makalesi kullanılıyorsa ikinci eserin ilk kullanımından sonra, yazarın soyadı, sonra kitap veya makalenin kısaltılmış adı verilmelidir. Çok yazarlı kaynakların ilk geçtiği yerde yazarların tümü yazılmalı, daha sonrakilerde kısaltılarak verilmelidir. Dipnotlarda makale, kitap içinde bölüm veya ansiklopedi maddesinin tamamına yönelik bir atıf mevcutsa, başlangıç ve bitiş sayfaları gösterilmelidir.

Örnekler:

Kitap:
Mübahat S. Kütükoğlu, Menteşe Sancağı 1830 (Nüfus ve Toplum Yapısı), TTK Yay., Ankara 2010, s. 115. Sonraki atıflarda: Kütükoğlu, a.g.e., s. 123 ya da Kütükoğlu, s. 123.

Bir yazarın birden fazla yayınına atıf yapılacak ise, ilk atıfta tam künye verilmeli; daha sonra yine kullanılacaksa nasıl kısaltılacağı parantez içerisinde gösterilmelidir:

Arzu Terzi, Hazine-i Hassa Nezareti, TTK Yay., Ankara 2000, s. 98 (Terzi, Hazine-i Hassa).

Eserin cildine işaret etmek için (cilt ya da c. yazılmadan) sadece Romen rakamıyla cilt sayısı yazılmalıdır:

Hoca Sa‘deddin Efendi, Tâcü’t-tevârîh, I, İstanbul 1279, 25.

Tayyâr-zâde Atâ, Osmanlı Saray Tarihi Târîh-i Enderûn, haz. Mehmet Arslan, Kitabevi, III, İstanbul 2010, 138.

Çeviri eserler:
Philippe du Fresne-Canaye, Fresne-Canaye Seyahatnamesi 1573, çev. Teoman Tunçdoğan, İstanbul 2009, s. 51.

Ansiklopedi maddeleri:
Feridun M. Emecen, “Başmukataa Kalemi”, DİA, V, 135.

Bir yazarın iki ayrı çalışması aynı dipnotta peş peşe gösterilecekse:
Mustafa Akdağ, Celali İsyanları, 1550-1603, Anlara 1963, s. 110; keza büyük kaçgunluk için bk. ayn. yzr. ya da ayn.mlf., “Celâlî İsyanlarından Büyük Kaçgunluk, 1603-1606”, Tarih Araştırmaları Dergisi, II/2-3 (Ankara 1964), 1-50.

Birden çok yazarlı bir eser kullanılacaksa:
Robert Anhegger-Halil İnalcık, Kānūnnāme-i Sultānī Ber Mūceb-i ‛Örf-i ‛Osmānī, II. Mehmed ve II. Bayezid Devirlerine Ait Yasaknāme ve Kānūnnāmeler, TTK Yay., Ankara 2000, s. 25. Aynı eser daha sonraki kullanımlarda sadece yazar soyadlarına yer verilmelidir: Anhegger-İnalcık, a.g.e., s. 36.

Makale:
Mübahat S. Kütükoğlu, “Osmanlıdan Günümüze Yer Adları”, Belleten, LXXVI/275 (2012), 149.

Bekir Kütükoğlu, “Ahmed Cevdet Paşa, Ma‘rûzât”, Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, sayı 10-11, İstanbul 1983, s. 251.

Mücteba İlgürel, “Şer‘iyye Sicillerinin Toplu Kataloğuna Doğru”, Tarih Dergisi, sayı 28-29 (1975), s. 164.

Kitap İçinde Bölüm:
Ayten Altıntaş, “Dârüşşifâlar Hakkında”, Karşılıksız Hizmetin Muhteşem Abideleri İstanbul Şifahaneleri, haz. Abdullah Kılıç, İstanbul 2009, s. 19-38.

Christoph K. Neumann, “XVIII. Yüzyıl Osmanlı Saray Mutfağında Baharat”, Soframız Nur Hanemiz Mamur, Osmanlı Maddi Kültüründe Yemek ve Barınak, ed. Suraiya Faroqhi - Christoph K. Neumann, İstanbul 2016, s. 145-183.

İdris Bostan, “Osmanlı Bahriyesinde Sağlık Hizmetleri”, Osmanlılarda Sağlık, ed. Coşkun Yılmaz-Necdet Yılmaz, İstanbul 2006, c. I, s. 111-115.

Sempozyum Tebliğleri:
İdris Bostan, “Kuyûd-ı Mühimmat Defterlerinin Osmanlı Teşkilât Tarihi Bakımından Önemi”, OsmanlıTürk Diplomatiği Semineri, 30-31 Mayıs 1994, İstanbul 1995, s. 145.

Birden çok yazarlı bir makale:
Kayhan Orbay-Hatice Oruç, “Sultan II. Murad’ın Edirne Câmi‘-i Şerîf ve Dârü’l-hadîs Vakfı (1592-1607)”, Tarih Dergisi, sayı 56 (2012/2), İstanbul 2013, s. 10. Aynı makalenin daha sonraki kullanımlarında sadece yazar soyadlarına yer verilmelidir: Orbay-Oruç, a.g.m., s. 15.

Çeviri yazıları:
Géza Dávid, “XVI. Yüzyılda Osmanlı-Habsburg Mücadelesinin Bir Kaynağı Olarak Mühimme Defterleri”, çev. Özgür Kolçak, Tarih Dergisi, sayı 53 (2011/1), İstanbul 2012, s. 295-349.

Aynı soyadlı iki yazarın makalelerinin gösterilmesi:
Mübahat S. Kütükoğlu, “Osmanlıdan Günümüze Yer Adları”, Belleten, LXXVI/275 (2012), 149.

Bekir Kütükoğlu, “Ahmed Cevdet Paşa, Ma‘rûzât”, Güney-Doğu Avrupa Araştırmaları Dergisi, sayı 10-11, İstanbul 1983, s. 251.

Daha sonraki kullanımlarda:
M. S. Kütükoğlu, a.g.m., s. 160 ya da B. Kütükoğlu, a.g.m., s. 250.

Tez atıflarında; tezi yapan, tez adı (italik), kurum ismi sırasıyla verilmelidir:
Sinem Serin, Yıldız Çini/Porselen Fabrikası, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Osmanlı Müesseseleri ve Medeniyeti Tarihi Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2009, s. 146.

Arşiv Belgelerinin Kullanımı:
Arşiv belgeleri dipnotta kullanılırken öncelikle arşivin adı, sonra tasnifin adı, dosya ve evrak numarasına sırasıyla yer verilecektir. Tasnif için arşivlerin kullandıkları kısaltmalar kullanılabilir. Kaynakçada bunların açılımı yapılmalıdır. Mesela:

BOA, A.MKT, nr. 145/629.

Arşivden defter tasnifinden bir bilgi kullanılacaksa:
BOA, Maliyeden Müdevver Defterler (MAD), nr. 9146, s. 200.

BOA, Mühimme Defteri, nr. 120, s. 103, h. 250.

Kaynakça:

Makalelerde kullanılan kaynak ve araştırmalar makale sonunda bu başlık altında gösterilmelidir. Kaynakça, bu başlık altında yeni bir sayfadan başlamalı ve 11 punto yazılmalıdır. Sadece dipnotlarda kullanılan kaynaklar yer almalı ve yazarların soyadına göre alfabetik olarak düzenlenmelidir.

Kütükoğlu, Mübahat S., Menteşe Sancağı 1830 (Nüfus ve Toplum Yapısı), TTK Yay., Ankara 2010.

Hoca Sa‘deddin Efendi, Tâcü’t-tevârîh, I-II, İstanbul 1279-80.


Birden çok yazarlı bir esere yer verilecekse:
Anhegger, Robert -Halil İnalcık, Kānūnnāme-i Sultānī Ber Mūceb-i ‛Örf-i ‛Osmānī, II. Mehmed ve II. Bayezid Devirlerine Ait Yasaknāme ve Kānūnnāmeler, TTK Yay., Ankara 2000.

Sadece editör veya yayına hazırlayanlar var ise bu isimler kitap adından sonra yer almalıdır:
Osmanlı Uygarlığı, yay. haz. Halil İnalcık-Günsel Renda, Kültür Bakanlığı Yay., I-II, Ankara 20093.

Kitap içinde bölüm olarak geçen makaleler:
Terzi, Arzu, “II. Abdülhamid’in Emlakı ve Irak Petrolleri”, Sultan II. Abdülhamid ve Dönemi, ed. Coşkun Yılmaz, İstanbul 2014, s. 181-188.

Çeviri eserler:
Fresne-Canaye, Philippe du, Fresne-Canaye Seyahatnamesi 1573, çev. Teoman Tunçdoğan, İstanbul 2009.

Kitabın kaçıncı baskısı olduğunu belirtmek üzere basım tarihinin üzerine üst simge şeklinde basım sayısı yazılmalıdır:
Terzi, Arzu, Sultan Abdülhamid’in Mirası, Petrol ve Arazi, Timaş Yayınları, İstanbul 20142.

Kaynakçada yer alan makalelerde makalenin başlangıç ve bitiş sayfalarına yer verilmelidir:
Kütükoğlu, Mübahat S., “Osmanlıdan Günümüze Yer Adları”, Belleten, LXXVI/275 (2012), 147-165.

Sempozyum Tebliğleri:
Bostan, İdris, “Kuyûd-ı Mühimmat Defterlerinin Osmanlı Teşkilât Tarihi Bakımından Önemi”, Osmanlı-Türk Diplomatiği Semineri, 30-31 Mayıs 1994, İstanbul 1995, s. 143-163.

Ansiklopedi maddeleri:
Emecen, Feridun M., “Başmukataa Kalemi”, DİA, V, 135.

Kaynakçada teze yer verirken; tezi yapan, tez adı (italik), kurum ismi sırasıyla verilmelidir:

Sinem Serin, Yıldız Çini/Porselen Fabrikası, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Tarih Anabilim Dalı Osmanlı Müesseseleri ve Medeniyeti Tarihi Bilim Dalı, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul 2009, s. 146.

Arşiv Belgelerinin Gösterilmesi:
Kaynakçada dipnotlarda kullanılan arşiv tasnifleri açık bir şekilde yazılır, kısaltma kullanıldıysa bunlar parantez içinde belirtilir. Farklı arşivlerden kaynak çalışması var ise bu arşivler tasniflenir. Dipnotlarda kullanılan arşiv belgelerinin numaraları burada sıralanmalıdır.

Başbakanlık Osmanlı Arşivi (BOA)
Cevdet Bahriye Evrakı (C.BH), 123/3500; 350/8560.
Şura-yı Devlet (ŞD), 21350; 103953.
Deniz Tarihi Arşivi (DTA)
Bahriye Nezareti (BN), 180/4050; 181/4063; 333/11830.

Makale dipnotlarında kullanılacak kısaltmalar

Türkçe makaleler için:

çev. : çeviren
trc. : tercüme eden
yay. : yayınlayan
haz. : hazırlayan
sad. : sadeleştiren
nşr. : neşreden
ed. : editör
a.g.e. : adı geçen eser
a.g.m. : adı geçen makale ya da madde
a.g.t. : adı geçen tez
ayn.yzr. : aynı yazar
ayn.mlf. : aynı müellif

Yabancı Dildeki makaleler için:

id. : aynı yazar
ibid., loc.cit, op.cit., passim : aynı yerde
a.g.e., s. 27; a.g.m., s. 28; a.g.t., s. 29 şeklinde kullanılmalıdır.