Öz
Öğrencilerin değerlendirilmesi hem öğretme hem de öğrenme süreçlerinde eğitimin önemli bir parçasıdır.
Alternatif ölçme yöntemlerinin tanınmasıyla birlikte, öğrenci öğrenmesi üzerine odaklanan sınıf içi ölçme
yöntemine ilişkin ilgi artmıştır. Ancak, sonuçlarının öğrencilerinin geleceği ile ilgili önemli olduğu sınavlar
neticesinde, öğretmenlerin sınıf içi değerlendirmeleri bu sınavlara dayalı olarak değişmiş ve öğrencilerin
gelişimini göz ardı eden bir hal almıştır. Üniversite seviyesinde dil öğretimi bağlamında, yabancı diller
yüksekokulları, üniversiteye yeni kayıt yapan öğrencilerin dil yeterliklerini ölçerek bölümlerinde eğitimlerine
başlayıp başlayamayacaklarını belirleyen ilk eşik olarak nitelendirilebilir. Dolayısıyla, yüksekokulların
uyguladıkları dil yeterliği testlerinin öğrencinin geleceği üzerindeki etkisi oldukça büyüktür ve bu testin dil
öğreticilerinin sınıf içi ölçme yöntemlerini etkilediği düşünülebilir. Bu bağlamda, bu çalışma, okutmaların sınıf
içi ölçme yöntemlerinin amacını, yöntemini ve prosedürünü belirlemeyi amaçlayan betimleyici bir çalışmadır.
Ayrıca devlet ve özel üniversitelerde çalışan okutmaların arasında sınıf içi ölçme uygulamaları bakımından bir
fark olup olmadığı araştırılmıştır. Nicel ve nitel verilere dayandırılarak ortaya çıkan sonuçlar, okutmanların
çalıştıkları bağlam değişmeksizin sınıf içi ölçme uygulamalarının benzer olduğunu göstermiştir, ancak bu
benzerliğin ne ölçüde süreç değerlendirmesi içerdiği araştırılmalıdır. Ayrıca çalışmanın sonuçları, okutmanların
ölçmenin teorik ve pratik boyutlarını içeren bir eğitime ihtiyaç duyduğunu göstermiş; bu ihtiyacın da hizmet
öncesi ve hizmet sonrası eğitimlerle karşılanması önerilmiştir.
Öz
Assessment of students is an essential part of instruction in both teaching and learning. With the recognition of alternative assessment methods, classroom assessment has gained attention focusing on learning of students. However, high-stakes testing turns classroom assessment into teachers’ high stakes decisions, ignoring the development of learners. In the context of language teaching at tertiary level, school of foreign languages serves as a gatekeeper by deciding on whether new students are proficient enough to start their professional education. Therefore, these schools impose a proficiency exam whose impact is relatively high-stakes. Thus, this study aims to have a descriptive investigation of the classroom assessment practices of instructors by considering the purpose, methods, and procedures of assessment and compares the context between state and private universities. Based on the quantitative and qualitative data, the results depicted that uniformity regarding classroom assessment practices of the instructors was observed; however, to what extent this uniformity embraces formative assessment practices needs to be further explored. The study also implies instructors’ need for such training that involves theoretical and practical aspects of classroom assessment at both pre-service and in-service level.
Ayrıntılar
| Diğer ID | JA95TZ89DS |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Aralık 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 13 Sayı: 2 |