Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İLKOKULLARDA YETİŞTİRME PROGRAMININ (İYEP) İŞLEVSELLİĞİNİN İNCELENMESİ

Yıl 2021, Cilt: 11 Sayı: 1, 16 - 33, 20.01.2021
https://doi.org/10.24315/tred.629316

Öz

Bu araştırmada
İlkokullarda Yetiştirme Programının  değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Nitel
araştırma deseni olan fenomonoloji (olgubilim) 
dayalı bu araştırmada odak grup görüşme ve bireysel görüşme teknikleri
kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Kahramanmaraş ilinde programın
uygulandığı 4 okuldan amaçlı örnekleme yöntemi olan ölçüt örnekleme yöntemi
kullanılarak belirlenen 13 öğretmen, 16 öğrenci, 4 yönetici ve 2 veli
oluşturmaktadır. Veriler yarı yapılandırılmış görüşme formları ile toplanmış ve
içerik analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda programın bütün paydaşlarının
(öğretme, öğrenci, yönetici veli) bu programa ihtiyacın olduğu, programın
öğrencilerin gelişimine katkı sağladığı sonucuna ulaşılmıştır. Programın
uygulanma aşamasında öğrenci seçiminin doğru yapılamaması, süre yetersizliği,
öğrenci devamsızlıkları,  öğrenci ve
öğretmenlerin yorgunluğu, öğrencilerin sıkılması, programla ilgili yönetici,
öğretmen ve velilerin yeterince bilgilendirilmemesi, modüller için belirlenen
sürelerin dengesiz dağılımı, farklı modüllerdeki öğrencilerin aynı grupta yer
almasının zorlukları, ders kapsamının azlığı, kaynakların yetersizliği gibi
sorunların varlığına ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Anderson, L. W. ve diğerleri (2010). Öğrenme öğretim ve değerlendirme ile ilgili bir sınıflama (çev. D. A. Özçelik). Ankara: Pegem Akademi.
  • Arıcı, İ. (2007). İlköğretim Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi Dersinde Öğrenci Başarısını Etkileyen Faktörler (Ankara örneği). Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Aküzüm, C. ve Saraçoğlu, M. (2018). Ortaokul öğretmenlerinin destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik tutumlarının incelenmesi. Turkish Jourmal of Educational Studies, 5(2),97-121.
  • Babaoğlan, E. (2017). Yozgat’ta Öğrenci Başarısı: Başarı Engelleri ve Başarıyı Artırmak için Yapılabilecekler/Student Success at Yozgat: Success Barrier and to Do for Success. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 14(37).
  • Bray, M. (2007). The shadow education system: private tutoring and its implications for planners. Paris:UNESCO: International Institute for Educational Planning.
  • Büyüköztürk Ş., vd. (2018). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi
  • Canpolat, U., Köçer, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının TEOG bağlamında sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerine dayalı olarak incelenmesi. Anadolu Journal of Educational Sciences International, 7(1): 123-154.
  • Creswell, J. W. (2014). Research Design: Eğiten Kitap Yayınları. Çeviri: Demir B. vd. Ankara. 267s.
  • Demir-Başaran, S. ve Narinalp-Yıldız, N. (2017). Türkiye’de ortaokullarda uygulanan destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğretmen görüşleri. International Journal Of Eurasia Social Sciences, 8(29), 1152-1173.
  • Demirel, Ö. (2015). Kuramdan uygulamaya program geliştirme. Ankara: PegemA Yay., 10. Baskı.
  • Dane. A., ve Diğerleri (2009). Lise öğrencilerinin algılarına göre matematik başarısını olumsuz yönde etkileyen faktörler. Erzincan Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 2(1), 17-34.
  • Erden, M. (2017).Eğitim Bilimine Giriş. Ankara: Arkadaş Yayınları., 10. Baskı.
  • Ergün, M. (2017). Destekleme ve yetiştirme kurslarının yönetici, öğretmen, öğrenci görüşlerine göre değerlendirilmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi. Fırat Üniversitesi, Elazığ.
  • Ertürk, S. (2013).Eğitimde Program Geliştirme.Ankara: Edge Yayıncılık., 6. Baskı.
  • Fidan, (2012).Okulda Öğrenme ve Öğretme. Ankara: Pegem Akademi., 3. Baskı
  • Göksu, İ., Gölcü, A. (2016). Ortaokul ve Liselerde Uygulanan Destekleme Kurslarıyla İlgili Öğretmen Görüşleri. 3.Uluslararası Öğretim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi Sempozyumu.
  • İncirci, A., İlğan, A., Sırem, Ö. ve Bozkurt, S. (2017). Ortaöğretim destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci görüşleri. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 42, 50-68.
  • İlkokullarda Yetiştirme Programı, (İYEP) (2019). https://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2019_05/21135108 adresinden 26.05.2019 tarihinde edinilmiştir.
  • İlkokullarda Yetiştirme Programı (İYEP) Uygulama Klavuzu 2018). http://tegm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2018_09/13134503 adresinden 26.05.2019 tarihinde edinilmiştir.
  • Karasar, N. (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemi.Anakara:Nobel Akademi., 30. Basım
  • Kalaycı, N. (2005). İlköğretim Okulu Öğrencileri Okullarında Hangi Durumları Problem Olarak Algılamaktadır?. Kuram ve Uygulamada Egitim Yönetimi Dergisi, 11(2), 167-193.
  • MEB (2019). Öğretim Programları. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=329adresinden 26.05.2019 tarihinde edinilmiştir.
  • Mischo, C.,& Haag, L. (2002). Expansion and Effectiveness of Private Tutoring. European Journal of Psychology of Education, 17(3): 263-273.
  • Nartgün, Ş. S.,& Dilekçi, Ü. (2016). Eğitimi destekleme ve yetiştirme kurslarına ilişkin öğrenci ve öğretmen görüşleri. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 22(4), 537-564.
  • Patton, M.Q., 2014. Nitel Araştırma Ve Değerlendirme Yöntemleri. Pegem Akademi, Ankara. 684s.
  • Razon, N. (1987). Öğrenme olgusu ve okul başarısını belirliyor. Eğitim Bilim Dergisi'ni görüyor , 11 (63), 1-6
  • Sarıca, R. (2018). Destekleme ve yetiştirme kurslarına yönelik öğretmen görüşleri. Milli Eğitim Dergisi, 48(221), 91-122.
  • Sawada, T.,& Kobayashi, S. (1986). An analysis of the effect of arithmetic and mathematics education at juku. National Institute for Educational Research.
  • Selimoğlu, E.,& Yılmaz HB,. (2009). Hizmet içi eğitimin kurum ve çalışanlar üzerine etkileri. Ekonomi, Sosyoloji ve Politika Dergisi, Yıl:5 Sayı:1.
  • Sönmez, V. ve Alacapınar(2014). Bilimsel Araştırma Yöntemleri.Ankara: Anı Yayıncılık., 3.Baskı.
  • Şeker ve Diğerleri (2013).Eğitimde Program Geliştirme, Ankara: Anı Yayıncılık., 3.Baskı.
  • Taşdemir, M.,& Taşdemir, A. (2010). Okullarda başarı ve başarısızlık olgusu: Tipik öğrenci davranışları yönüyle bir durum araştırması. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 23(2), 471-503.
  • Uşun, S. (2012).Eğitimde Program Değerlendirme, Ankara: Anı Yayıncılık., 2.Baskı.
  • Ünsal, S.,& Korkmaz, F. (2016). Destekleme ve Yetiştirme Kurslarının İşlevlerine İlişkin Öğretmen Görüşlerinin İncelenmesi. KSÜ Sosyal Bilimler Dergisi.
  • TEDMEM. (2018). https://tedmem.org/yayin/2018-egitim-degerlendirme-raporu sayfasından 24.09.2019 tarihinde alınmıştır.
  • Yıldırım, A., Şimşek, H., 2013. Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara. 446s.
Toplam 36 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Eğitim Üzerine Çalışmalar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Gürol 0000-0001-7649-9619

Mustafa Gül 0000-0001-7641-3256

Yayımlanma Tarihi 20 Ocak 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021 Cilt: 11 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Gürol, M., & Gül, M. (2021). İLKOKULLARDA YETİŞTİRME PROGRAMININ (İYEP) İŞLEVSELLİĞİNİN İNCELENMESİ. Trakya Eğitim Dergisi, 11(1), 16-33. https://doi.org/10.24315/tred.629316