Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster
Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 510 - 531, 25.10.2020
https://doi.org/10.17497/tuhed.650805

Öz

The Ottoman Empire, which was in the process of dissolution in the 19th century, began to make reforms in order to prevent deterioration. In this context, of all the reforms, the ones carried out in the field of education are quite remarkable. It was thought that salvation would only be saved by a well-trained society equipped with modern knowledge and skills, at a time when things were going badly in military and political terms. In addition to the madrasah system and understanding, new schools were opened. However, it was seen that the students coming from the primary level schools (Sıbyan Mektebi) to the secondary schools were not able to read or write poorly. In order to increase literacy, to recruit more equipped students to newly opened secondary schools, the search for a new procedure or movement started. In this way, while the newly opened elementary schools take the name of primary school, the need for well-equipped teachers who can apply this new method in schools is revealed. The Teachers' Schools opened to train teachers in modern understanding, apart from the madrasah system and understanding of the state, constituted the beginning of teacher training in the modern sense in Turkish history. However, since the graduates of the Primary Teacher’s Colleges were not sufficient, the method was applied to train existing teachers in a new way or to appoint other school graduates. These are not the certificate of diploma received by the graduates of the teacher's school, but the certificate of authority. In this case, there has been a difference between the graduates of the Teacher’s Colleges and current teachers and teachers from different sources in terms of legal and personal rights. The graduates of different schools also wanted to have the same rights as the graduates of the Teacher’s College. This situation is an issue related to the development of the teaching profession and it was transferred to the Republican Era and was resolved in 1927. For this reason, the study was limited to the year 1927, when the issue of assistant teachers was resolved. In this study, the stages of the issue have been tried to be put forward and evaluated by using archive documents, press, education declarations, and other sources.

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (1970). Türkiye’de ilk öğretmen kuruluşları hakkında orijinal bir belge ile unutulmuş bir kaynak. Erişim (6 Şubat 2020): http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40 /487/5711.pdf
  • Akyüz, Y. (1978). Türkiye’de öğretmenlerin toplumsal değişmedeki etkileri (1839-1950). Ankara: Doğan.
  • Akyüz, Y. (1990). Darülmuallimin ilk nizamnamesi (1851), önemi ve Ahmet Cevdet paşa. Milli Eğitim, S. 95, s. 3-20.
  • Akyüz, Y. (1994). İlköğretimin yenileşme tarihinde bir adım: Nisan 1847 Talimatı, OTAM, S. 5, s. 2-47.
  • Akyüz, Y. (2006). Türkiye’de öğretmen yetiştirmenin 160. yılında darülmuallimin’in ilk yıllarına toplu ve yeni bir bakış, OTAM, S. 20, s. 17-58.
  • Akyüz, Y. (2007). Doğuşunun Yüzüncü Yılında Türkiye’de Öğretmen Örgütlenmesinin İlk On yılına Bakışlar (1908-1918). OTAM, S. 22, s.1-49.
  • Akyüz, Y. (2012). Türk eğitim tarihi M.Ö.1000-2012, Ankara: Pegem Akademi.
  • Anadolu ve Rumeli’de Gerçekleştirilen Ulusal ve Yerel Kongreler ve Kongre Kentleri Bibliyografyası, Cilt 1. (1993). Ankara: TBMM.
  • Balcı, R. (2012). Medreselerin ıslahı konusunda sultan II. Abdülhamid’in hazırlattığı bir layihanın tahlili. Erişim (6 Şubat 2020): http://www.johschool.com/Makaleler/ 31513723_15.%20Ramazan%20Balc%C4%B1.pdf
  • Bazı Vilâyâtta Ba-irade-i Seniyye Küşad Olunmuş Olan Darülmuallimin-i Sıbyan Şu’belerine Dair Ta’lîmât. (1316; 1317;1318). Salname-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, s. 357; 398-402; 255. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Binbaşıoğlu, C. (2014), Başlangıçtan günümüze Türk eğitim tarihi. Ankara: Anı.
  • Bulgaristan Muallimin-i İslamiye Cemiyeti Nizamname-i Esâsisi. (1322/1906). Rusçuk: Tuna.
  • DA, (13 Mart 1924). Başbakanlık Devlet Arşivleri, Cumhuriyet Arşivi, Milli Eğitim Bakanlığı (Genel 1920-28)/76-376. Danışman, Z. (1993). Koçi bey risalesi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Demirtaş, Z. (2007). Osmanlı’da sıbyan mektepleri ve ilköğretimin örgütlenmesi. Erişim (5 Şubat 2020): http://web.firat.edu.tr/sosyalbil/dergi/arsiv/cilt17/sayi1/173-183.pdf
  • Dersaadet Mekatib-i İbtidaiyesi İçin Talimat-ı Mahsusa. (1316/1898-1899). Salname-i Nezaret- i Maarif-i Umumiye, s. 326-338. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Duman, T. (1988). Türkiye’de ortaöğretime öğretmen yetiştirme problemi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ergin, O. (1977). Türk maarif tarihi I-IV. İstanbul: Eser.
  • Ergün, M. (2000). Medreseden mektebe Osmanlı eğitim sistemindeki değişme, Yeni Türkiye, S. 32, s. 735-753.
  • Evvelki Gün Maarif Kongresi Açıldı. (1921, 17 Temmuz). Hâkimiyet-i Milliye, S. 237.
  • Faik Reşit, (1927). Maarif düsturu, Birinci Cilt, İstanbul: Devlet Matbaası.
  • Göldaş, İ. (1981). Milli kurtuluş savaşında öğretmenler I. İstanbul: Öğretmen Dünyası.
  • Hatemi, H. (1987). Bilim derneklerinin hukuki çerçevesi (dernek tüzel kişiliği). E. İhsanoğlu (Edt.), Osmanlı İlmi ve Mesleki Cemiyetleri 1. Milli Türk Bilim Tarihi Sempozyumu, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, s. 75-84.
  • İhsanoğlu, E. (1987). Modernleşme süreci içinde Osmanlı devleti’nde ilmi ve mesleki cemiyetleşme hareketlerine genel bir bakış. E. İhsanoğlu (Edt.), Osmanlı İlmi ve Mesleki Cemiyetleri 1. Milli Türk Bilim Tarihi Sempozyumu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, s. 1-31.
  • İlk Mektep Muallim ve Muallim Muavinleri Hakkında Kanun. (1926, 2 Haziran). Düstur, S. 388. Karal, E. Z. (1997). Büyük Osmanlı tarihi. Cilt I. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Kazım Nami. (1922, 31 Mayıs). Muallimlik mesleğine dair. Anadolu Tedrisat Mecmuası, S. 6. Kodaman, B. (1991). Abdülhamit devri eğitim sistemi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Koçer, H. A. (1992). Türkiye’de modern eğitimin doğuşu ve gelişimi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Maarif-i Umumiye Nizamnamesi. (1292/1875). Düstur, Cilt 2, s. 184-201. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Mahmut Cevad. (1338/1922). Maarif-i umumiye nezareti tarihçe-i teşkilat ve icraatı. İstanbul: Matbaa-i amire.
  • Mekâtib-i İbtidaiye Muallimlik ve Muallim Muâvinliği İmtihânlarına ve Eyyâm-ı Ta’tîliyede Güşâd Edilecek Derslere Dair Ta’lîmât-nâme, (1332/1916). İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Musa Kazım. (1313/1897). Taşra maarif memurlarına mahsus rehber-i tedris ve terbiye cilt II. İstanbul: Kasbar Matbaası.
  • Nizamoğlu, Y. (2013). Yanya vilayetinin durumuna dair hazırlanan layihalar ve sonuçları. Erişim (6 Şubat 2020): http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/19/1859/19550.pdf
  • OA, (18 Şaban 1277). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, İrade Meclis-i Vala/444-19767.
  • OA, (27 Muharrem 1321). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/699-23.
  • OA, (2 Rebiyülahir 1289). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/1-21.
  • OA, (18 Şevval 1290). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/15-68.
  • OA, (14 Zilkade 1291). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/23-18.
  • OA, (18 Şevval 1310). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/168-74.
  • OA, (17 Muharrem 1312). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/213-22.
  • OA, (29 Cemaziyelahir 1320). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/665-45.
  • OA, (17 Şaban 1314). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/347-57.
  • OA, (15 Muharrem 1319). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/556-29.
  • OA, (21 Zilhicce 1326). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/1093-11.
  • OA, (28 Zilkade 1319). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/613-32.
  • OA, (28 Safer 1325). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/990- 21.
  • Özdemir, H. (2012). Osmanlı idaresinin ermeni okullarına yaklaşımı (1878-1900). Erişim (6 Şubat 2020): http://www.johschool.com/files/tarih_okulu/1732010419_13%20- %20Hakan%20%C3%96zdemir.pdf.
  • Öztürk, C. (1996). Atatürk devri öğretmen yetiştirme politikası. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Nurdoğan, A. M. (2005). Osmanlı modernleşme sürecinde ilköğretim (1869-1922). (Basılmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
  • Özalp, R. (1982). Milli eğitimle ilgili mevzuat (1857-1923). İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Tamimler Maarif Vekâlet-i Celilesinden. (1341, 30 Teşrin-i sani). Resmi Ceride, S. 32.
  • İlk Mektep Muallim ve Muavinlerine ait 20 Mayıs 1926 Tarihli Kanunun İkinci Maddesine Bir Fıkra İlavesi Hakkında Kanun. (1927, 11 Temmuz). Resmi Ceride, S. 630.
  • Maarif Nezareti’nin Tarihçesi. (1316). Salname-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, s. 17-37. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Muallimlikte Meslekî İhtisâs Te’sîsine Dair Ta’lîmât. (1318). Salname-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, s. 517-520. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Sarıhan, Z. (1993). Milli mücadelede maarif ordusu. İstanbul: Tarihçi.
  • Shaw, S. J.; Shaw, E. K. (2000). Osmanlı imparatorluğu ve modern Türkiye. Cilt 2. İstanbul: E.
  • Şeyh Alizade Havace Muhyiddin. (1314, 26 Şaban). Medreselerin ıslahı, No K/3372.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (27. 12. 1340). 2. Devre, 11. Cilt, 27. İçtima.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (17 Mayıs 1926). 25. Cilt, 101. İçtima.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (26 Nisan 1926). 24. Cilt, 91. İçtima.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (20 Mayıs 1926). 2. Devre, 25. Cilt, 104. İçtima.
  • Türkiye Cumhuriyeti Muallimler Birliği Umumi Kongresi Zabıtları. (1341). İstanbul: Yeni.
  • Unat, F. R. (1964). Türkiye’de eğitim sisteminin gelişmesine tarihi bir bakış. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Yanardağ, A. (2018). Milli Mücadelede Milli Eğitim Sistemi Kurma Tartışmaları ve Tevhid-i Tedrisat’a Gidiş. Erişim (13 Kasım 2019): http://www.e- dusbed.com/Dusbed/ArchiveIssues/PDF/2feb6a21-a538-e811-80f7-005056b0673e.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Osmanlı’dan Erken Cumhuriyet Dönemine Miras Kalan Bir İlköğretim Meselesi; Muallim Muavinleri

Yıl 2020, Cilt: 9 Sayı: 2, 510 - 531, 25.10.2020
https://doi.org/10.17497/tuhed.650805

Öz

19. yüzyılda dağılma sürecine giren Osmanlı Devleti kötü gidişi engellemek adına ıslahatlar yapmaya başlamıştır. Bu bağlamda yapılan ıslahatlar arasında eğitim alanında yapılanlar oldukça dikkat çekicidir. Askeri ve siyasi bakımdan işlerin kötü gittiği bir dönemde kurtuluşun ancak iyi eğitilmiş, çağdaş bilgi ve becerilerle donanmış bir toplum ile sağlanabileceği düşünülmüştür. Medrese sistemi ve anlayışı dışında yeni mektepler rüştiyeler açılmıştır. Ancak sıbyandan rüştiyelere gelen öğrencilerin yetersiz oldukları, okuma yazmayı dahi beceremedikleri görülmüştür. Okuryazarlığı arttırmak, yeni açılan rüştiyelere daha donanımlı öğrenci almak için sıbyan seviyesinde usûl-ı cedit (yeni usul) arayış veya hareketi başlamıştır. Bu şekilde yeni açılan mektepler ibtidai adını alırken bu yeni usulü okullarda uygulayabilecek donanımlı muallim (öğretmen) ihtiyacı ortaya çıkmıştır. Devletin medrese sistemi dışında çağdaş anlayışta öğretmen yetiştirmek için açtığı darülmuallimler (Öğretmen Okulu) Türk tarihinde modern anlamda öğretmen yetiştirmenin başlangıcını teşkil etmiştir. Ancak açılan Darülmuallimin-i sıbyan mezunları yeterli gelmediği için mevcut öğretmenleri yeni usul üzere eğitmek veya başka okul mezunlarından atama yapmak yöntemine başvurulmuştur. Bunlara Öğretmen Okulu mezunlarının aldığı diploma demek olan şahadetname değil ehliyetname verilmiştir. Bu durumda Öğretmen Okulu mezunları ile mevcut öğretmenler ve farklı kaynaklardan gelen öğretmenler arasında hukuki ve özlük hakları bakımından farklılık ortaya çıkmıştır. Farklı okul mezunları da Öğretmen Okulu mezunlarının sahip olduğu haklara sahip olmak istemişlerdir. Bu durum öğretmenlik mesleğinin gelişimi ile ilgili bir mesele olup Cumhuriyet Dönemi’ne intikal etmiş ve 1927 yılında çözüme kavuşmuştur. Bu nedenle araştırma muallim muavinleri meselesinin çözüldüğü 1927 yılıyla sınırlandırılmıştır. Çalışmada meselenin geçirdiği aşamalar arşiv belgeleri, basın, maarif salnameleri ve başka kaynaklardan yararlanılarak süreç ortaya konmaya ve değerlendirilmeye çalışılmıştır.

Kaynakça

  • Akyüz, Y. (1970). Türkiye’de ilk öğretmen kuruluşları hakkında orijinal bir belge ile unutulmuş bir kaynak. Erişim (6 Şubat 2020): http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/40 /487/5711.pdf
  • Akyüz, Y. (1978). Türkiye’de öğretmenlerin toplumsal değişmedeki etkileri (1839-1950). Ankara: Doğan.
  • Akyüz, Y. (1990). Darülmuallimin ilk nizamnamesi (1851), önemi ve Ahmet Cevdet paşa. Milli Eğitim, S. 95, s. 3-20.
  • Akyüz, Y. (1994). İlköğretimin yenileşme tarihinde bir adım: Nisan 1847 Talimatı, OTAM, S. 5, s. 2-47.
  • Akyüz, Y. (2006). Türkiye’de öğretmen yetiştirmenin 160. yılında darülmuallimin’in ilk yıllarına toplu ve yeni bir bakış, OTAM, S. 20, s. 17-58.
  • Akyüz, Y. (2007). Doğuşunun Yüzüncü Yılında Türkiye’de Öğretmen Örgütlenmesinin İlk On yılına Bakışlar (1908-1918). OTAM, S. 22, s.1-49.
  • Akyüz, Y. (2012). Türk eğitim tarihi M.Ö.1000-2012, Ankara: Pegem Akademi.
  • Anadolu ve Rumeli’de Gerçekleştirilen Ulusal ve Yerel Kongreler ve Kongre Kentleri Bibliyografyası, Cilt 1. (1993). Ankara: TBMM.
  • Balcı, R. (2012). Medreselerin ıslahı konusunda sultan II. Abdülhamid’in hazırlattığı bir layihanın tahlili. Erişim (6 Şubat 2020): http://www.johschool.com/Makaleler/ 31513723_15.%20Ramazan%20Balc%C4%B1.pdf
  • Bazı Vilâyâtta Ba-irade-i Seniyye Küşad Olunmuş Olan Darülmuallimin-i Sıbyan Şu’belerine Dair Ta’lîmât. (1316; 1317;1318). Salname-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, s. 357; 398-402; 255. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Binbaşıoğlu, C. (2014), Başlangıçtan günümüze Türk eğitim tarihi. Ankara: Anı.
  • Bulgaristan Muallimin-i İslamiye Cemiyeti Nizamname-i Esâsisi. (1322/1906). Rusçuk: Tuna.
  • DA, (13 Mart 1924). Başbakanlık Devlet Arşivleri, Cumhuriyet Arşivi, Milli Eğitim Bakanlığı (Genel 1920-28)/76-376. Danışman, Z. (1993). Koçi bey risalesi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Demirtaş, Z. (2007). Osmanlı’da sıbyan mektepleri ve ilköğretimin örgütlenmesi. Erişim (5 Şubat 2020): http://web.firat.edu.tr/sosyalbil/dergi/arsiv/cilt17/sayi1/173-183.pdf
  • Dersaadet Mekatib-i İbtidaiyesi İçin Talimat-ı Mahsusa. (1316/1898-1899). Salname-i Nezaret- i Maarif-i Umumiye, s. 326-338. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Duman, T. (1988). Türkiye’de ortaöğretime öğretmen yetiştirme problemi. (Yayımlanmamış doktora tezi). Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Ergin, O. (1977). Türk maarif tarihi I-IV. İstanbul: Eser.
  • Ergün, M. (2000). Medreseden mektebe Osmanlı eğitim sistemindeki değişme, Yeni Türkiye, S. 32, s. 735-753.
  • Evvelki Gün Maarif Kongresi Açıldı. (1921, 17 Temmuz). Hâkimiyet-i Milliye, S. 237.
  • Faik Reşit, (1927). Maarif düsturu, Birinci Cilt, İstanbul: Devlet Matbaası.
  • Göldaş, İ. (1981). Milli kurtuluş savaşında öğretmenler I. İstanbul: Öğretmen Dünyası.
  • Hatemi, H. (1987). Bilim derneklerinin hukuki çerçevesi (dernek tüzel kişiliği). E. İhsanoğlu (Edt.), Osmanlı İlmi ve Mesleki Cemiyetleri 1. Milli Türk Bilim Tarihi Sempozyumu, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, s. 75-84.
  • İhsanoğlu, E. (1987). Modernleşme süreci içinde Osmanlı devleti’nde ilmi ve mesleki cemiyetleşme hareketlerine genel bir bakış. E. İhsanoğlu (Edt.), Osmanlı İlmi ve Mesleki Cemiyetleri 1. Milli Türk Bilim Tarihi Sempozyumu, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi, s. 1-31.
  • İlk Mektep Muallim ve Muallim Muavinleri Hakkında Kanun. (1926, 2 Haziran). Düstur, S. 388. Karal, E. Z. (1997). Büyük Osmanlı tarihi. Cilt I. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Kazım Nami. (1922, 31 Mayıs). Muallimlik mesleğine dair. Anadolu Tedrisat Mecmuası, S. 6. Kodaman, B. (1991). Abdülhamit devri eğitim sistemi. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Koçer, H. A. (1992). Türkiye’de modern eğitimin doğuşu ve gelişimi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Maarif-i Umumiye Nizamnamesi. (1292/1875). Düstur, Cilt 2, s. 184-201. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Mahmut Cevad. (1338/1922). Maarif-i umumiye nezareti tarihçe-i teşkilat ve icraatı. İstanbul: Matbaa-i amire.
  • Mekâtib-i İbtidaiye Muallimlik ve Muallim Muâvinliği İmtihânlarına ve Eyyâm-ı Ta’tîliyede Güşâd Edilecek Derslere Dair Ta’lîmât-nâme, (1332/1916). İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Musa Kazım. (1313/1897). Taşra maarif memurlarına mahsus rehber-i tedris ve terbiye cilt II. İstanbul: Kasbar Matbaası.
  • Nizamoğlu, Y. (2013). Yanya vilayetinin durumuna dair hazırlanan layihalar ve sonuçları. Erişim (6 Şubat 2020): http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/19/1859/19550.pdf
  • OA, (18 Şaban 1277). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, İrade Meclis-i Vala/444-19767.
  • OA, (27 Muharrem 1321). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/699-23.
  • OA, (2 Rebiyülahir 1289). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/1-21.
  • OA, (18 Şevval 1290). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/15-68.
  • OA, (14 Zilkade 1291). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/23-18.
  • OA, (18 Şevval 1310). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/168-74.
  • OA, (17 Muharrem 1312). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/213-22.
  • OA, (29 Cemaziyelahir 1320). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/665-45.
  • OA, (17 Şaban 1314). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/347-57.
  • OA, (15 Muharrem 1319). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/556-29.
  • OA, (21 Zilhicce 1326). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/1093-11.
  • OA, (28 Zilkade 1319). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/613-32.
  • OA, (28 Safer 1325). Cumhurbaşkanlığı Devlet Arşivleri, Osmanlı Arşivi, Maarif Nezareti Mektubi Kalemi/990- 21.
  • Özdemir, H. (2012). Osmanlı idaresinin ermeni okullarına yaklaşımı (1878-1900). Erişim (6 Şubat 2020): http://www.johschool.com/files/tarih_okulu/1732010419_13%20- %20Hakan%20%C3%96zdemir.pdf.
  • Öztürk, C. (1996). Atatürk devri öğretmen yetiştirme politikası. Ankara: Türk Tarih Kurumu.
  • Nurdoğan, A. M. (2005). Osmanlı modernleşme sürecinde ilköğretim (1869-1922). (Basılmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü, İstanbul.
  • Özalp, R. (1982). Milli eğitimle ilgili mevzuat (1857-1923). İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Tamimler Maarif Vekâlet-i Celilesinden. (1341, 30 Teşrin-i sani). Resmi Ceride, S. 32.
  • İlk Mektep Muallim ve Muavinlerine ait 20 Mayıs 1926 Tarihli Kanunun İkinci Maddesine Bir Fıkra İlavesi Hakkında Kanun. (1927, 11 Temmuz). Resmi Ceride, S. 630.
  • Maarif Nezareti’nin Tarihçesi. (1316). Salname-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, s. 17-37. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Muallimlikte Meslekî İhtisâs Te’sîsine Dair Ta’lîmât. (1318). Salname-i Nezaret-i Maarif-i Umumiye, s. 517-520. İstanbul: Matbaa-i Amire.
  • Sarıhan, Z. (1993). Milli mücadelede maarif ordusu. İstanbul: Tarihçi.
  • Shaw, S. J.; Shaw, E. K. (2000). Osmanlı imparatorluğu ve modern Türkiye. Cilt 2. İstanbul: E.
  • Şeyh Alizade Havace Muhyiddin. (1314, 26 Şaban). Medreselerin ıslahı, No K/3372.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (27. 12. 1340). 2. Devre, 11. Cilt, 27. İçtima.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (17 Mayıs 1926). 25. Cilt, 101. İçtima.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (26 Nisan 1926). 24. Cilt, 91. İçtima.
  • TBMM, Türkiye Büyük Millet Meclisi Zabıt Ceridesi, (20 Mayıs 1926). 2. Devre, 25. Cilt, 104. İçtima.
  • Türkiye Cumhuriyeti Muallimler Birliği Umumi Kongresi Zabıtları. (1341). İstanbul: Yeni.
  • Unat, F. R. (1964). Türkiye’de eğitim sisteminin gelişmesine tarihi bir bakış. Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı.
  • Yanardağ, A. (2018). Milli Mücadelede Milli Eğitim Sistemi Kurma Tartışmaları ve Tevhid-i Tedrisat’a Gidiş. Erişim (13 Kasım 2019): http://www.e- dusbed.com/Dusbed/ArchiveIssues/PDF/2feb6a21-a538-e811-80f7-005056b0673e.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2018). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.
Toplam 63 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma ve İnceleme Makaleleri
Yazarlar

Ayse Yanardağ 0000-0002-5636-3500

Yayımlanma Tarihi 25 Ekim 2020
Gönderilme Tarihi 25 Kasım 2019
Kabul Tarihi 14 Eylül 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yanardağ, A. (2020). Osmanlı’dan Erken Cumhuriyet Dönemine Miras Kalan Bir İlköğretim Meselesi; Muallim Muavinleri. Turkish History Education Journal, 9(2), 510-531. https://doi.org/10.17497/tuhed.650805



DUYURULAR: 

1- APA7 Yazım Kuralları:

Mayıs 2024 sayısından itibaren dergimiz kaynak gösterme ve alıntı yapma konusunda APA 7 (American Psychological Association) sistemini uygulacaktır. Daha fazla bilgi için lütfen TUHED şablonu ve yazım kurallarını inceleyiniz.

2- Erken Görünüm:

TUHED'in yeni yayın politikasına göre, değerlendirme süreci tamamlanan makaleler erken görünüm formatında yayınlanacaktır. Erken görünüm olarak yayınlanacak makalelere DOI ve sayfa numası tanımlanacaktır. 

3- Tam Metin İngilizce Yayın Politikası: 

Mayıs 2021 sayısından itibaren Araştırma-İnceleme ve Yayın Kritiği türündeki Türkçe çalışmaların tam metin İngilizce çevirisiyle birlikte yayınlanması sistemine geçilecektir. Buna göre yazarlar dergimize Türkçe başvuruda bulunabilecek ancak hakem değerlerndirme süreci sonrasında yayına kabul edilen çalışmaların tam metin İngilizce nüshasının düzenlenerek sisteme yüklenmesi istenilecektir. İngilizce olarak yapılan başvuruların incelenmesi ise İngilizce yapılacaktır.

4- Etik Kurul Onayı: 

25 Şubat 2020 tarihli ULAKBİM kararı gereği İnsanlar üzerindeki çalışmalar için (yaş sınırlaması olmaksızın) Etik Kurul Onayı alınmış olmalı, bu onay makalenin ilk ve son sayfaları ile Yöntem bölümünde kurum, tarih ve sayı bilgisi verilerek belirtilmeli ve imzalı Etik Kurul Onayı makale ile birlikte sisteme yüklenmelidir.  Çalışmanın etik kurul onayı gerektirmediği durumlarda bu durum yine Yöntem bölümünde açıkça ifade edilmelidir. 2020 itibariyle bu şartları yerine getirmeyen çalışmalar değerlendirilmeye alınmayacaktır. 


10829

Turkish History Education Journal's site and metadata are licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License

Permissions beyond the scope of this license are available at COPYRIGHT