Bu çalışma, Türkiye’deki en başarılı
sanat ve mimarlık sentezi örneklerinden biri olarak yorumlanan Expo’58’deki
Türkiye Pavyonu’ndaki Sanat ve Mimarlık arasındaki işbirliğini değerlendirmeyi
amaçlamaktadır. Le Corbusier'in vurguladığı gibi ‘Mimarlık ve plastik sanatlar
fikri’ yan yana gelen iki şey değildir; onlar Gesamkunstwerk ve ayrıca
Uluslararası Modern Mimari Kongreleri tarafından da tutarlı ve sağlam bir bütün
olarak kabul edilir. Sanat ve mimarlık işbirliği, Türk mimarisinin uluslararası
arenada aktif olarak konumlandırılmasını teşvik etmiş ve hatta dolaylı olarak
bu alana katkılarını ve üretimlerini üstlenmiştir. 1950’de
Türkiye’de, büyük sanatların sentezi ve “Mimarlık ve plastik sanatların bir
araya gelmesi” ile ilgili olan Gesamtkunstwerk (Bütünleşik Sanat Eseri) fikri
ele alınırken, bazı Türk mimarlar bu eğilimden etkilenmiş ve sanat-mimarlık
sentezini elde etmek için pek çok plastik sanatçıının, kendi tasarımlarına
katılımını sağlamaya çalışmıştır. Brüksel
Expo’58 Pavyonu; Bedri Rahmi Eyüboğlu, Sabri Berkel, İlhan Koman, Selçuk Milar,
Füreya Koral gibi heykeltraşlar ve ressamların işbirliğiyle
gerçekleştirilmiştir. Muhlis Türkmen, Utarit İzgi, Hamdi Şensoy, İlhan Türegün
gibi, modernist mimarlar da teknoloji ve sanatsal yaratıcılık kesitindeki
güncel temalarla ilgilenmişlerdir. ‘Sanatların Sentezi’ fikrini yayma konusuna
odaklanmışladır.
Bu anlayışla birlikte, çalışma sadece
sanatın mimarlığa olan hayati bağlılığını vurgulamakla kalmaz, Expo’ 58 Türk
Pavyonu, bu bütünlük içinde önde gelen özellikleri ortaya koyar, ancak daha da
önemlisi dönemin öne çıkan figürlerini tanımlar. Çalışma, Sanatlar sentezi fikrinin Pavyon
mimarisinde yorumlanması için gösterilen bilinçli çabayı irdelemektedir.
Pamukkale Üniversiesi
Proje No 2018KRM002-394 Proje ADEP/2018
Bu çalışma Pamukkale Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından 2018KRM002-394 proje numarası ile desteklenmiştir. PAÜ Bilimsel Araştırma Koordinasyon Birimi’ne desteğinden ötürü teşekkür ederim.
The interdisciplinary collaboration of architecture and art has been the subject of the
architectural scene since the early 20th century. During 1950’s, the idea of the synthesis of ‘Architecture
and the plastic arts’ was formed to criticise the negative issues of modernism,
its rigidity, uniformity and lack of identity. The idea of collaboration had
been adopted by Turkish architects and has generated unique samples. Modernist
architects such as, Utarit İzgi, Haluk Baysal, Melih Birsel, Abdurrahman Hancı,
Doğan Tekeli, Sami Sisa, Tuğrul Devres ve Orhan Şahinler, made collaboration
with the important artists such as, Bedri Rahmi Eyüboğlu Kuzgun Acar, Hadi
Bara, Şadi Çalık, İlhan Koman, Füreya Koral, Sadi Öziş, Jale Yılmabaşar to
present genuine samples. The collaboration of art and architecture, encouraged
the active positioning of Turkish architecture within the international arena
and even indirectly partook in their very contribution and production for this
realm. This study, aims to evaluate the architecture’s dialogue with the arts in postwar Turkey at
the Turkish Pavilion of Expo’58 which was regarded as one of the most successful sample of the synthesis.
The scope of this study is to reveal the changing
comprehension in architecture of postwar Turkey and the interdisciplinary collaboration of architecture and art together with its actors in Brussels
Expo 58 Pavilion of Turkey example. While the collaboration of architecture-art
at the Brussels Expo 58 pavilion is examined in terms of design, concept and material,
comparatively today’s art and architecture relation is discussed in the final
section of the study.
EXPO ’58 Turkish Pavillion Twentieth Century Turkish Architecture Architecture and Art Collaboration
Proje No 2018KRM002-394 Proje ADEP/2018
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Proje No 2018KRM002-394 Proje ADEP/2018 |
Yayımlanma Tarihi | 9 Aralık 2019 |
Kabul Tarihi | 17 Kasım 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
IBAD'da yayımlanan makaleler, Creative Commons Attribution 4.0 International License (CC-BY) lisansı altındadır. Makalede kullandıkları materyaller için gerekli izinlerin alınması yazarların sorumluluğundadır. Makalelerin bilimsel ve hukuki mesuliyeti yazarlarına aittir.