PISA 2003 ve 2012 Matematik Okuryazarlığı Puanlarının Ölçüt Geçerliği: Beklenti Tabloları ve Uyum Analizi

Yıl 2019, Cilt: 20 , 23 - 50, 05.04.2019

Abdullah Faruk Kılıç , Başak Erdem-kara , Nuri Doğan

https://doi.org/10.17494/ogusbd.548247

Öz

Bu çalışmanın amacı PISA 2003 ve 2012 matematik okuryazarlığı
puanlarının ölçüt geçerliğini beklenti tabloları ve uyum analizi yardımıyla
araştırmaktır. Bu amaçla PISA 2003 ve 2012 problem çözme becerileri puanları
kullanılmıştır. Puanlar 3 farklı şekilde kategorize edilmiştir. İlk olarak PISA
tarafından kullanılan puan aralıkları kullanılmıştır. Ancak PISA puanlarını 357
ve altını da bir kategori kabul ederek 7 kategori oluşturulmuştur. Ayrıca puan
aralıkları %10 ve %20’lik dilimlere bölünerek beklenti tabloları oluşturulmuş,
damlacık grafikleriyle görsel olarak yorumlanması sağlanmış ayrıca kategoriler
arasındaki uyumu incelemek için uyum analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda
matematik puanlarının %20’lik dilimler halinde kategorize edildiğinde %10’luk dilimlere
göre daha uyumlu sonuçlar elde edildiği, beklenti tablolarında oranların
yükseldiği gözlenmiştir. PISA puan kategorisinde matematik puan kategorileriyle
problem çözme puanı kategorilerinin benzer olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Beklenti Tablosu, Uyum Analizi, PISA

Kaynakça

• Akyüz, G. ve Pala, N. M. (2010). PISA 2003 sonuçlarına göre öğrenci ve sınıf özelliklerinin matematik okuryazarlığına ve problem çözme becerilerine etkisi. Elementary Education Online, 9(2), 668–678. Alpar, R. (2013). Uygulamalı çok değişkenli istatistiksel yöntemler (4. Baskı). Ankara: Detay. Autor, D. H., Levy, F. ve Murnane, R. J. (2003). The skill content of recent technological change: An empirical exploration. The Quarterly Journal of Economics, 118(4), 1279–1333. http://www.jstor.org/stable/25053940 adresinden erişildi. Bartholomew, D. J., Steele, F., Moustaki, I. ve Galbraith, J. I. (2008). Analysis of multivariate social science data (2. Baskı). Florida: Chapman & Hall. Bendixen, M. (1996). A practical guide to the use of correspondence analysis in marketing research. Marketing Research On-Line, 1, 16–38. Clausen, S.-E. (1998). Applied correpondence analysis: An introduction. California: Sage Publications. Greenacre, M. (2007). Correspondence analysis in practice (2. Baskı). London: Chapman & Hall. Greiff, S., Wüstenberg, S., Goetz, T., Vainikainen, M.-P., Hautamäki, J., & Bornstein, M.H. (2015). A longitudinal study of higher-order thinking skills: working memory and fluid reasoning in childhood enhance complex problem solving in adolescence. Frontiers in Psychology, 6. doi:10.3389/fpsyg.2015.01060 Hancock, G.R., & Mueller, R. O. (2013). Structural equating modelling: A second course (2. Baskı). Charlotte, NC: Information Age. Karasar, N. (2014). Bilimsel araştırma yöntemi (26. Baskı). Ankara: Nobel. Latham, G.P., & Whyte, G. (1994). The futulity of utility analysis. Personnel Psychology, 47(1), 31–46. doi:10.1111/j.1744-6570.1994.tb02408.x Murphy, K.R., & Davidshofer, C.O. (2004). Psychological testing principles and applications (6. Baskı). Phoenix: Prentice Hall. NCTM (The National Council of Teachers of Mathematics). (2000). Principle and standards for school mathematics. Reston: The National Council of Teachers of Mathematics. OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2005a). PISA 2003 technical report. PISA. OECD Publishing. doi:10.1787/9789264010543-en OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2005b). Database - PISA 2003. 12 Ekim 2018 tarihinde https://www.oecd.org/pisa/pisaproducts/database-pisa2003.htm adresinden erişildi. OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2013). PISA 2012 assessment and analytical framework: Mathematics, reading, science, problem solving and financial literacy. PISA. OECD Publishing. doi:10.1787/9789264190511-en OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2014). PISA 2012 technical report. OECD Publishing. https://www.oecd.org/pisa/pisaproducts/PISA-2012-technical-report-final.pdf adresinden erişildi. OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2015). Data base - PISA 2012. OECD (Organisation for Economic Co-operation and Development). (2017). PISA 2015 technical report. OECD Publishing. http://www.oecd.org/pisa/sitedocument/PISA-2015-technical-report-final.pdf adresinden erişildi. Schrader, W.B. (1965). A taxonomy of expectancy tables. Journal of Educational Measurement, 2(1), 29–35. doi:10.1111/j.1745-3984.1965.tb00388.x Tabachnik, B.G., & Fidell, L.S. (2012). Using multivariate statistics (6. ed.). Boston: Pearson. Taş, U. E., Arıcı, Ö., Ozarkan, H. B. ve Özgürlük, B. (2016). Uluslararasi öğrenci̇ değerlendi̇rme programi PISA 2015 ulusal raporu. Ankara: Millî Eğitim Bakanlığı. http://odsgm.meb.gov.tr/test/analizler/docs/PISA/PISA2015_Ulusal_Rapor.pdf adresinden erişildi. Thomson, S., Hillman, K., & De-Bortoli, L. (2013). A teacher’s guide to PISA mathematical literacy. Victoria: ACER. https://www.acer.org/files/PISA_Thematic_Report_-_Maths_-_web.pdf adresinden erişildi. Wüstenberg, S., Greiff, S., & Funke, J. (2012). Complex problem solving — More than reasoning? Intelligence, 40(1), 1–14. doi:10.1016/j.intell.2011.11.003 Yavuz, E. ve Çetin, B. (2017). PISA 2012 problem çözme okuryazarlığına etki eden okul değişkenlerinin incelenmesi: Türkiye-Sırbistan karşılaştırması. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 8(4), 435–453. doi:10.21031/epod.334610