ANALYSIS OF PROSPECTIVE TEACHERS' COMPETENCIES USING WEB 2.0 TOOLS IN EDUCATION THROUGH THE RASCH MEASUREMENT MODEL AND MAXQDA

Yıl 2022, Cilt: 11 Sayı: 21, 66 - 85, 30.04.2022

Tarık Talan , Veli Batdı

https://doi.org/10.55605/ejedus.1066101

Cited By: 7

Öz

The aim of this study is to determine the opinions of prospective teachers about their professional competencies in using Web 2.0 tools in education. For this purpose, quantitative and qualitative methods were used in the study. The prospective teachers' views were analyzed quantitatively through the many-facet Rasch model. On the other hand, in the qualitative context, data were analyzed by content analysis via MAXQDA-11 package program. The study group of the research consists of 18 prospective teachers studying at a state university in the Southeast Anatolia region of Turkey in the spring semester of the 2020-2021 academic year. According to the Rasch measurement model, there are three facets of the study, the first of which consists of 18 prospective teachers as judges, the second one of eight Web 2.0 tools, and the third one of 13 items developed for these tools. The study used the "Web 2.0 Tools Evaluation Form" developed by the researchers based on experts’ opinions as the data collection tool for quantitative data. Also, an interview form with open-ended questions was used for qualitative data collection. Rasch analysis revealed that WhatsApp and Storyjumper tools had the highest quality, while Aurasma, Z-Book, and Edmodo had the lowest quality among the eight Web 2.0 tools. In the qualitative dimension, Web 2.0 tools were found to have a positive impact on the development of teachers' professional competencies and to facilitate sustained learning by making visual content-enriched lessons fun, fluid, and understandable. However, the use of Web 2.0 tools has also been shown to pose issues, such as problems accessing the internet and technology, technology addiction, inability to create appropriate presentations with limited content, isolation rather than a social environment and negative effects on some mental and physical abilities. It can be suggested that such problems should be eliminated so that Web 2.0 tools can be used effectively in education. It is expected that the research results will guide the further studies and applications on this topic and make important contributions to this field.

Anahtar Kelimeler

Web 2.0 tools, Rasch model, MAXQDA, Prospective teachers

ÖĞRETMEN ADAYLARININ WEB 2.0 ARAÇLARINI EĞİTİMDE KULLANMA YETERLİLİKLERİNE İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN RASCH ÖLÇME MODELİ VE MAXQDA İLE ANALİZİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, eğitimde Web 2.0 araçlarının kullanımının öğretmen adaylarının mesleki yeterliklerine yönelik görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla araştırmada nicel ve nitel yöntemlerden yararlanılmıştır. Öğretmen adaylarının görüşleri nicel bağlamda çok-yüzeyli Rasch ölçme modeliyle incelenmiştir. Nitel bağlamda ise içerik analizi kullanılarak veriler MAXQDA-11 paket programıyla analiz edilmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, 2020-2021 eğitim-öğretim yılı bahar döneminde Türkiye’nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi’ndeki bir devlet üniversitesinde öğrenim gören 18 öğretmen adayından oluşmaktadır. Rasch ölçme modeline göre araştırmanın üç yüzeyinden; ilki 18 adet jüri olarak öğretmen adayı, diğeri sekiz adet Web 2.0 aracı, üçüncüsü de bu araçlara yönelik belirlenen 13 maddeden oluşmaktadır. Araştırmada nicel verilerin toplanması için araştırmacılar tarafından uzman görüşleri doğrultusunda geliştirilen “Web 2.0 Araçlarını Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Nitel veri toplama aracı için ise açık uçlu sorulardan oluşan bir görüşme formundan yararlanılmıştır. Rasch analizi sonucunda sekiz Web 2.0 aracından WhatsApp ve Storyjumper araçları en yüksek niteliğe; Aurasma, Z-Kitap ve Edmodo araçlarının ise en düşük niteliğe sahip olduğu tespit edilmiştir. Nitel boyutta ise Web 2.0 araçlarının öğretmenlik mesleki yeterliklerin gelişiminde olumlu bir etkiye sahip olabileceği, görsel içerikle zenginleştirilmiş dersleri eğlenceli, akıcı ve anlaşılır hale getirerek kalıcı öğrenmeler sağlayabileceği belirlenmiştir. Ancak Web 2.0 araçlarını kullanırken internet ve teknoloji erişimi sıkıntısı, teknoloji bağımlılığı, sınırlı içerikle yeterli sunum oluşturamama, sosyal ortamlar yerine yalnızlaştırabilmesi, zihinsel ve fiziksel bazı yeterlikleri olumsuz etkilemesi gibi sorunların ön plana çıktığı tespit edilmiştir. Web 2.0 araçlarının eğitimde etkili bir şekilde kullanılabilmesi için bu tür sorunların giderilmesinin gerektiği önerilebilir. Araştırmada ulaşılan sonuçların konuyla ilgili yapılacak çalışmalara ve uygulamalara yön vereceği ve alana önemli katkılar sunacağı öngörülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Web 2. 0 araçları, Rasch Modeli, MAXQDA, Öğretmen Adayları

Kaynakça

• Ahmed, A. M., AbdelAlmuniem, A., & Almabhouh, A. A. (2016). The current use of Web 2.0 tools in university teaching from the perspective of faculty members at the college of education. International Journal of Instruction, 9(1), 179–194. DOI: 10.12973/iji.2016.9114a
• Alexander, B. (2006). Web 2.0: A new wave of innovation for teaching and learning?. Educause review, 41(2), 32-44.
• Almekhlafi, A. G., & Abulibdeh, E. S. A. (2018). K-12 teachers’ perceptions of Web 2.0 applications in the United Arab Emirates?. Interactive Technology and Smart Education, 15(3), 238-261. DOI: 10.1108/ITSE-11-2017-0060.
• Altıok, S., Yükseltürk, E. & Üçgül, M. (2017). Web 2.0 eğitimine yönelik gerçekleştirilen bilimsel bir etkinliğin değerlendirilmesi: Katılımcı görüşleri. Journal of Instructional Technologies and Teacher Education, 6(1), 1-8.
• Atıcı, B., & Yıldırım, S. (2010). Web 2.0 uygulamalarının e-öğrenmeye etkisi. Akademik Bilişim, 10, ss. 10-12. Muğla, Türkiye.
• Aytan, T., & Başal, A. (2015). Türkçe öğretmen adaylarının Web 2. 0 araçlarına yönelik algılarının incelenmesi. Turkish Studies, 10(7), 149-166. DOI: 10.7827/TurkishStudies.8388.
• Baştürk, R. (2010). Bilimsel araştırma ödevlerinin çok yüzeyli Rasch ölçme modeli ile değerlendirilmesi. Journal of Measurement and Evaluation in Education and Psychology, 1(1), 51-57.
• Batdı, V. (2014). Ortaöğretim matematik öğretim programı içeriğinin Rasch ölçme modeli ve NVIVO ile analizi. Turkish Studies, 9(11), 93-109.
• Byrne, R. (2009). The effect of web 2.0 on teaching and learning. Teacher Librarian, 37(2), 50-53.
• Conole, G., & Alevizou, P. (2010). A literature review of the use of Web 2.0 tools in higher education. Technical report. The Open University, UK.
• Çelik, T. (2021). Web 2.0 araçları kullanımı yetkinliği ölçeği geliştirme çalışması. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 51, 449-478. DOI:10.9779.pauefd.700181.
• Çetgin, F. (2021). Görsel Sanatlar Dersinde Web 2.0 Araçlari (Kahoot) Kullanımı. idil, 80, 678-684. DOI: 10.7816/idil-10-80-11.
• Daher, T., & Lazarevic, B. (2014). Emerging instructional technologies: Exploring the extent of faculty use of web 2.0 tools at a midwestern community college. TechTrends: Linking Research ve Practice to Improve Learning, 58(6), 42–50. DOI: 10.1007/s11528-014-0802-1.
• Dominic, M., Francis, S., & Pilomenraj, A. (2014). E-learning in web 3.0. International Journal of Modern Education and Computer Science, 6(2), 8-14. DOI: 10.5815/ijmecs.2014.02.02.
• Elmas, R., & Geban, Ö. (2012). 21. Yüzyıl öğretmenleri için web 2.0 araçları. International Online Journal of Educational Sciences, 4(1), 243-254.
• Göker, M., & İnce, B. (2019). Web 2.0 araçlarının yabancı dil olarak Türkçe öğretiminde kullanımı ve akademik başarıya etkisi. Turkophone, 6(1), 12-22.
• Gündüz, Ş. (2007). Öğretmen Eğitiminde Bilgi ve İletişim Teknolojileri Planlama Rehberi, H. Ferhan Odabaşı (Çeviri Ed.), Bilgi ve İletişim Teknolojileri ve Öğretmen Eğitimi: Küresel Bağlam ve Yapı (s. 5-22), Ankara: Nobel Akademi Yayıncılık.
• Gündüzalp, C. (2021). Web 2.0 araçları ile zenginleştirilmiş çevrimiçi öğrenmenin öğrencilerin üst bilişsel ve yaratıcı düşünme becerilerine etkisi. Uluslararası Türkçe Edebiyat Kültür Eğitim Dergisi, 10(3), 1158-1177.
• Heafner, T. L., & Friedman, A. M. (2008). Wikis and constructivism in secondary social studies: Fostering a deeper understanding. Computers in the Schools, 25(3-4), 288-302. DOI: 10.1080/07380560802371003.
• Hew, K. F., & Cheung, W. S. (2013). Use of Web 2.0 technologies in K-12 and higher education: The search for evidence-based practice. Educational Research Review, 9, 47-64. DOI: 10.1016/j.edurev.2012.08.001.
• Horzum, M. B. (2007). Web tabanlı yeni öğretim teknolojileri: Web 2.0 araçları. Eğitim Bilimleri ve Uygulama, 6(12), 99-121.
• Horzum, M. B. (2010). Öğretmenlerin Web 2.0 araçlarından haberdarlığı, kullanım sıklıkları ve amaçlarının çeşitli değişkenler açısından incelenmesi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 7(1), 603-634.
• Khanzode, C. A., & Sarode, R. D. (2016). Evolution of the world wide web: From web 1.0 to 6.0. International Journal of Digital Library Services, 6(2), 1-11.
• Kompen, R. T., Edirisingha, P., Canaleta, X., Alsina, M., & Monguet, J. M. (2019). Personal learning Environments based on Web 2.0 services in higher education. Telematics and Informatics, 38, 194-206. DOI: 10.1016/j.tele.2018.10.003.
• Korucu, A. T., & Karalar, H. (2017). Sınıf öğretmenliği öğretim elemanlarının web 2.0 araçlarına yönelik görüşleri. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 7(2), 456-474. DOI: 10.24315/trkefd.304255.
• Kurt, A. A., Sarsar, F., Filiz, O., Telli, E., Orhan-Göksün, D., & Bardakci, S. (2019). Teachers' use of Web 2.0: Education bag project experiences. Malaysian Online Journal of Educational Technology, 7(4), 110-125. DOI: 10.17220/mojet.2019.04.008.
• Linacre, J. M. (1993). Generalizability theory and many facet rasch measurement. A paper presented at the Annual Meeting of the American Educational Association, (April, 13, 1993), (ED 364 573). Atlanta Georgia.
• Lu J., Lai M., & Law N. (2010). Knowledge building in society 2.0: Challenges and opportunities. In: Khine M., Saleh I. (eds) New Science of Learning. Springer, New York, NY. https://doi.org/10.1007/978-1-4419-5716-0_27
• Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber (3. Baskıdan Çeviri, Çeviri Editörü: S. Turan). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Mete, F., & Batıbay, E. F. (2019). Web 2.0 uygulamalarının Türkçe eğitiminde motivasyona etkisi: Kahoot örneği. Ana Dili Eğitimi Dergisi, 7(4), 1029-1047.
• Muhaimin, H., Mukminin, A., Pratama, R., & Asrial, H. (2019). Predicting factors affecting intention to use Web 2.0 in learning: evidence from science education. Journal of Baltic Science Education, 18(4), 595-606. DOI: 10.33225/jbse/19.18.595.
• O’Reilly, T. (2005). What is Web 2.0. Design patterns and business models for the next generation of software. http://oreilly.com/web2/archive/what-is-web-20.html
• Onbasili, Ü. I. (2020). The effects of science teaching practice supported with web 2.0 tools on prospective elementary school teachers' self-efficacy beliefs. International Journal of Progressive Education, 16(2), 91-110. DOI: 10.29329/ijpe.2020.241.7.
• Özer, Ü., & Özer, E. A. (2017). Sosyal bilgiler ile bilgisayar ve öğretim teknolojileri öğretmeni adaylarının eğitimde web 2.0 kullanımına yönelik görüşleri. ICPESS (International Congress on Politic, Economic and Social Studies), 3, 106-118.
• Park, S. W. (2013). The potential of web 2.0 tools to promote reading engagement in a general education course. TechTrends, 57(2), 46-53.
• Punie, Y. & Cabrera, M. (2006). The future of ICT and learning in the knowledge society. European Communities. Retrieved 28 June, 2011, from http://ftp.jrc.es/EURdoc/eur22218en.pdf
• Rudman, R., & Bruwer, R. (2016). Defining Web 3.0: Opportunities and challenges. The Electronic Library, 34(1), 132-154. DOI: 10.1108/EL-08-2014-0140.
• Semerci, Ç. (2011). Mikro öğretim uygulamalarının çok-yüzeyli Rasch ölçme modeli ile analizi. Eğitim ve Bilim, 36(161), 14-25.
• Talan, T. (2021). The effect of simulation technique on academic achievement: A metaanalysis study. International Journal of Technology in Education and Science (IJTES), 5(1), 17-36. DOI: 10.46328/ijtes.141.
• Tıraşoğlu, C. (2019). Yabancılara Türkçe öğretiminde söz varlığını geliştirmeye yönelik web 2.0 araçları: Kahoot! Örneği. Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Türkiye.
• Tünkler, V. (2021). Web 2.0 Araçlarıyla grafik materyalleri deneyimlemek: Sosyal bilgiler öğretmen adaylarının görüşleri. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 53, 234-260. DOI: 0.9779/pauefd.795619.
• Uçan, S. (2019). Durum çalışması araştırması. S. Şen ve İ. Yıldırım (Eds.), Eğitimde araştırma yöntemleri içinde (s. 227-248). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• Uysal, M. Z. (2020). İlkokul 4. sınıf fen bilimleri dersinde web 2.0 animasyon araçları kullanımının çeşitli değişkenlere etkisi. Yüksek Lisans Tezi, Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi, Niğde.
• Veneziano, L., & Hooper, J. (1997). Research notes. A method for quantifying content validity of health-related questionnaires. American Journal of Health Behavior, 21, 67–70.
• Wright B. D., & Linacre J. M. (1996). Rasch measurement transactions, Measurement, Evaluation, Statistics, and Assessment Laboratory (MESA), Chicago, IL.
• Yaşar, Ç., & Öztürk, G. (2021). Öğretmen adaylarının derslerde bir eğitsel sosyal ağ kullanımına ilişkin görüşleri. Açıköğretim Uygulamaları ve Araştırmaları Dergisi (AUAd), 7(4), 55-79. DOI: 10.51948/auad.984056.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (Qualitative research methods in the social sciences), Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yin, R. (2009). Case study research: Design and methods. California: Sage Publications.
• Yurdugül, H. (2005). Ölçek geliştirme çalışmalarında kapsam geçerliği için kapsam geçerlik indekslerinin kullanılması. XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi’nde sunulan bildiri. Pamukkale Üniversitesi, Denizli, 28-30 Eylül 2005.