Sanat Müzelerindeki Kopyalama Programlarının Tarihsel Temelleri ve Amerika’daki Uygulama Örnekleri

Yıl 2019, , 378 - 395, 30.10.2019

Cihan Külük

https://doi.org/10.21733/ibad.616131

Öz

Görevini
konservasyonun ötesine taşıyan ve çağdaş müzeciliğin gereğini uygulayan sanat
müzeleri, sanatı üretenleri ve sanatı alımlayanları bir araya getirerek,
sanatın farklı bağlamlarıyla anlaşılmasına dönük çalışmalar sunmaktadır. Bu
çalışmaların başında, müzelerin sosyal hizmet çalışmaları kapsamında sunduğu,
sanatçıların istek ve ihtiyaçları doğrultusunda hazırlanan “kopyalama
programları” yer almaktadır. Sanatçıların ve sanat öğrencilerinin, sanat
eserlerini incelemelerine, teknik olarak analiz etmelerine ve anlamalarına yönelik
olarak sunulan bu program ile ayrıca sanatçıların ve müze ziyaretçilerinin bir
araya getirilmesi de hedeflenmektedir. Müzeler, kopyalama çalışmalarını
“sanatçının hem görsel hem de teknik sözlüğünü genişletip kendi eserini
zenginleştirebileceği” değerli bir yol olarak görmektedirler. Bu anlayış
doğrultusunda kopyalama programları, müzelerin eğitim misyonunun da önemli bir
parçasını oluşturmaktadır. Eski bir sanat formunun
kopyalanmasını temsil eden bu geleneğin, dünyanın en önemli sanat müzelerinden
biri olan Louvre’un halka açıldığı 1793 yılına dayandığı ve günümüzde de başta
Amerika olmak üzere, Avustralya, Danimarka, Fransa, İspanya, Hollanda,
İngiltere, İskoçya gibi gelişmiş ülkelerde de sürdürüldüğü görülmektedir.
Türkiye’deki sanat müzelerinde ise kopyalama programlarına yer verilmediği
görülmekte bu bağlamda bu araştırmanın, Türkiye’deki sanat müzeleri için örnek
teşkil edeceği ve alan yazınına katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Sanat
müzelerindeki kopyalama programlarını tarihsel bağlamında ele alan ve Amerika’daki
sanat müzelerinde günümüzde gerçekleştirilen kopyalama programlarını betimlemeyi
amaçlayan bu çalışma, betimsel tarama modellinde olup, veriler doküman inceleme
tekniğiyle toplanmıştır.

Anahtar Kelimeler

Sanat Müzeleri, Sosyal Hizmet Programları, Kopyalama Programları.

Historical Foundations of Copying Programs in Art Museums and Application Examples in the USA

Öz

Art museums, which carry the task beyond conservation
and apply the necessity of contemporary museums, bring together art producers
and art buyers and provide works to understand art in different contexts.
Besides that, there are copy programs prepared by the museums in line with the
wishes and needs of artists within the scope of social work activities. The
program is designed to enable artists and art students to examine, technically
analyze and understand artworks and aims to bring together artists and museum
visitors. Museums see copying as a valuable way in which “the artist can expand
both his visual and technical dictionary and enrich his own work”. In line with
this understanding, copying programs are an important part of the educational
mission of museums. This tradition, which represents the replication of an old
art form, dates back to 1793, when the Louvre, one of the world's most
important art museums, went public, and now is also continued in developed
countries such as Australia, Denmark, France, Spain, the Netherlands, England,
and Scotland. It is seen that there is no room for coping program in the art
museum in Turkey. In this context, it is thought that this study will be
exemplary and will contribute to the literature for the art museums in Turkey.
This study, which deals with the copying programs in art museums in historical
context and aims to describe the copying programs performed in art museums in
the USA today, is a descriptive scanning model and the data is collected by
document analysis technique.

Anahtar Kelimeler

Art Museums, Social Services Programs, Copyist Programs

Kaynakça

• Blakemore, E. (2016, 02 Eylül). What’s With the People With Easels in Art Museums? [Blog yazısı]. Erişim adresi: https://www.smithsonianmag.com/smart-news/whats-people-easels-art-museums-180960261/
• Brooklyn Museum, (2019). Art-students and copyists in the Louvre Gallery, Paris. Erişim adresi: https://www.brooklynmuseum.org/opencollection/objects/2482
• Clark Museum, (2019). Americans Abroad—The Copyist in the Louvre. Erişim adresi: https://www.clarkart.edu/Collection/6382
• Graves, J. (2008, 21 Ağustos). No, Not Here, That's Not Possible / Why Can't Artists Be Artists at SAM and the Frye? The Stranger. Erişim adresi: https://www.thestranger.com/issues/648112/2008-08-21
• Gutiérrez, M. C. B. (2017). Los copistas del Museo del Prado. La revalorización de la copia de maestros en el aprendizaje del artista.: La importancia de la copia. Unpublished Doktoral Thesis. Universidad Autónoma de Madrid.
• Jacobs, E. (2019, 06 Mart). Why 19th-century Paris had a museum full of copies [Blog yazısı]. Erişim adresi: https://www.atlasobscura.com/articles/paris-museum-of-copies
• Kopya. (t.y.). Türk Dil Kurumu Güncel Türkçe Sözlük içinde. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/
• Kopya. (t.y.). Türk Dil Kurumu Güzel Sanatlar Terimleri Sözlüğü içinde. Erişim adresi: https://sozluk.gov.tr/
• Lesser, C. (2018, 15 Mart). How artists are copying masterpieces at world-renowned museums [Blog yazısı]. Erişim adresi: https://www.artsy.net/article/artsy-editorial-artists-allowed-copy-masterpieces-worlds-prestigious-museums
• Metropolitan Museum, (2019a). About The Met. Erişim adresi: https://www.metmuseum.org/about-the-met
• Metropolitan Museum, (2019b). Copyist Program. Erişim adresi: https://www.metmuseum.org/events/programs/met-creates/copyist-program
• Metropolitan Museum, (2019c). The Met Copyist Program: Terms and Conditions. Erişim adresi: https://www.metmuseum.org/media/files/events/programs/copyistprogram_termsconditions.pdf
• Metropolitan Museum, (2019d). The Met Copyist Program: Guidelines for Requesting to Copy a Work of Art. Erişim adresi: https://www.metmuseum.org/-/media/files/events/programs/copyist-guidelines.pdf
• Museu Nacional d'Art de Catalunya, (2019). Copista en el Museu del Louvre (Copyist in the Louvre Museum). Erişim adresi: https://www.museunacional.cat/en/colleccio/copista-en-el-museu-del-louvre-copyist-louvre-museum/isidre-nonell/041090-d
• Newsom, B. Y., & Silver, A. Z. (1978). The art museum as educator: A collection of studies as guides to practice and policy. University of California Press. CA: Berkeley.
• Quito, A. (2016, 29 Eylül). Fine Reproductions. [Blog yazısı]. Erişim adresi: https://qz.com/795521/the-rijksmuseum-dutch-national-art-museum-is-actually-rewarding-artists-and-designers-who-copy-its-masterpieces/
• Smithsonian American Art Museum, (2019). Copyist at the Metropolitan Museum (An Amateur Artist). Erişim adresi: https://americanart.si.edu/artwork/copyist-metropolitan-museum-amateur-artist-22490
• Sözen, M. ve Tanyeli, U. (2009). Sanat Kavramları ve Terimleri Sözlüğü, İstanbul: Remzi Kitapevi.
• Whitney Museum of American Art, (2019). The Copyist 1930. Erişim adresi: https://whitney.org/collection/works/10228
• Valladares, M. (2016). S. Cohen tarafından gerçekleştirilen röportaj. Art, Features, Interviews, New Yorker Spotlight, People/ Spotlight: Maya Valladares helps artists copy famous works at The Metropolitan Museum of Art. Erişim adresi: (https://www.6sqft.com/spotlight-maya-valladares-helps-artists-copy-famous-works-at-the-met-museum/).