Translation and language and cultural policies: The importance of political cognizance in audiovisual translator training

Yıl 2019, Cilt: 15 Sayı: 3, 937 - 952, 01.10.2019

Şirin Okyayuz

https://doi.org/10.17263/jlls.631538

Öz

Please fill up the following information accurately. (Please use Times New Roman, 12 pt.
Translation and language and cultural policies: The importance of political cognizance in audiovisual translator training
Policies concerning language and culture are integral to the translators’ work as they are an intrinsic part of the translation process. Thus, it becomes necessary to include a good bit of what could be referred to as ‘policy cognizance’, which could be defined as an understanding of the policies that mold the practice spanning from historical perspectives to the present day laws and regulations, in translator training. The following study is an effort to refer to some of the subjects that may be included in an audiovisual translation course within the objective defined. It aims to exemplify and justify the integration of certain training modules that need to be included in a comprehensive training curriculum if the translator-to-be is to become policy cognizant in the field. Following an overview on the relation between state, language policy and translation, the study goes on to concentrate on suggestions for modules that can be integrated into audiovisual translation training at university level. It is penned with the hope of providing food for thought and a perspective for the translator trainer and translator-to be who wish to specialize in audiovisual translation.
Information about Author(s)*
Author 1
Author (Last name, First name)	Okyayuz, Şirin
Affiliated institution (University)
Country
Email address	[e-mail]
Department & Rank
Corresponding author (Yes/No) Write only one corresponding author.
Author 2
Author (Last name, First name)
Affiliated institution (University)
Country
Email address
Department & Rank
Corresponding author (Yes/No)
Author 3
Author (Last name, First name)
Affiliated institution (University)
Country
Email address
Department & Rank
Corresponding author (Yes/No)
Author 4
Author (Last name, First name)
Affiliated institution (University)
Country
Email address
Department & Rank
Corresponding author (Yes/No)

Anahtar Kelimeler

audiovisual translation training; politics of language; language and culture policies; translation; soft power

Kaynakça

• Aksan, D. (2001). Türkçenin Gücü. İstanbul: Bilge Yayınevi.
• Altay, A. (2002). Hukuk Dili ve Hukuk Çevirisi. Ankara: Evin Yayınları.
• Altındağ, N. (2016). Türk milliyetçiliğinin siyasallaşması ve batı/batılılaşma algısı. AÇÜ Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 2(2), 43-64.
• Anamur, H. (Ed.). (1997). Hasan-Âli Yücel anma kitabı: çeviri, ekinler ve zamanlar kavşağı. Istanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi, UNESCO Türkiye Milli Komisyonu Yayını.
• Aziz, A. (1991). Televizyon yayınlarında geleneksel kültür. Ankara: Türkiye Sosyal Ekonomik Siyasal Araştırma Vakfı Yayını.
• Barbour, S. (2002). Germany, Austria, Switzerland, Luxembourg: The Total Coincidence of Nation and Speech Communities? In S. Barbour & C. Carmicheal (Ed.) Language and Nationalism (pp.151-167). Oxford: Oxford University Press.
• Batmaz, V. (1995). T.C. Başbakanlık Aile Araştırma Kurumu - Türkiye’de televizyon ve aile. Ankara: Bizim Büro Basımevi.
• Bourdieu, P. (1983). The field of cultural production, or the economic world reversed. (R. Nice, Trans). Poetics,12 (4-5), 311-356.
• Bourdieu, P. (1991). Language and symbolic power. (G. Raymond & M. Adamson, Trans). Cambridge: Polity Press.
• Bourdieu, P. & Wacquant, L. J.D. (1992). An invitation to reflexive sociology. Chicago: The University of Chicago Press.
• Börekçi, M. (2006). Atatürk – Dil ve Kültür. A. Ü. Türkiyat Araştırmaları Enstitüsü Dergisi 31, 15-21.
• Çankaya, Ö. (1992). Türk televizyonunun program yapısı. İstanbul: Mozaik Basım ve Yayıncılık.
• Çevik, S. (2014). Turkish soap opera diplomacy: A western project by a Muslim source. Exchange Journal of Public Diplomacy, 2014 (5), 77-102.
• Díaz-Cintas, J. (Ed.) (2008). The didactics of audiovisual translation. Amsterdam: John Benjamins Publishing Co.
• Erdem, S.D. (2002). The influence of English on Turkish: Lexical borrowing. Unpublished graduate thesis. University of East Anglia, Norwich.
• Extra, G. & Durk G. (2008). The constellation of languages in Europe: An inclusive approach. In G. Extra & G. Durk (Ed.) Multilingual Europe: Facts and policies (pp. 3–60). Berlin: Mouton de Gruyter. doi:10.1515/9783110208351.1.3.
• Freeland, J. & D. Patrick. (2004). Language rights and language survival: Sociolinguistic and sociocultural perspectives. In J. Freeland & D. Patrick (Ed.) Language rights and language survival (pp. 1–35). Manchester: St. Jerome.
• Gambier, Y. (2006). Multimodality and audiovisual translation. Proceedings of the Marie Curie Euroconferences MuTra: Audiovisual translation scenarios, Copenhagen, May 1-5.
• Gouanvic, M. (2005). A Bourdieusian theory of translation. The Translator, 11(2), 147-163
• Göktürk, A. (1981). Atatürk’ün kültür tanımına yorumbilimsel bir yaklaşım. Dilbilim Linguistique VI- İstanbul Üniversitesi. Yabancı Diller Yüksek Okulu Fransızca Bölümü Dergisi.
• Gül, G. (2009). Sinema devlet ilişkisi: Dünyadan örnekler ve Türkiye. T.C Kültür ve Turizm Bakanlığı, Araştırma ve Eğitim Genel Müdürlüğü, IV Dönem Uzmanlık Tezleri. Retrieved on March 2019 from http://aregem.kulturturizm.gov.tr/Eklenti/31141,gulhanimgulpdf.pdf?0.
• Güllüdağ, N. (2012). Yazılı ve görsel basında dil estetiği. 21. Yüzyılda Eğitim ve Toplum, 1 (1) Bahar, 49-58.
• Hepçilingirler, F. (1999). Dedim: ‘Ah’! İstanbul: Remzi Kitabevi.
• Hobsbawm, E.J. (2000). Nations and nationalism since 1780: Programme, myth, reality, (2nd ed.).Cambridge: Cambridge University.
• İlaslan, S. (2014). Türkiye’de televizyon yayıncılığının kuruluşu: TRT ve kamu hizmeti yayıncılığı etrafındaki mücadeleler 1960-1980. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 32-55.
• Inghilleri, M. (2003). Habitus, field and discourse: Interpreting as a socially situated activity. Target, 15(2), 243-268.
• Judge, A. (2002). France: One state, one nation, one language? In S. Barbour & C. Carmicheal (Ed.) Language and Nationalism, (pp.44-82). Oxford: Oxford University Press.
• Karahan, L. (1999) Radyo ve televizyon yayınlarında yöresel söyleyiş sorunu, Radyo ve Televizyon Yayınlarında Türk Dilinin Kullanımı- Tebliğler (25-26 Kasım 1998-Ankara), 53-57.
• Karanfil, G. (2006). Becoming undone: Contesting nationalism in contemporary Turkish cinema. National Identities, 8:1, 61-75. DOI: 10.1080/14608940600571313.
• Kejanlıoğlu, B. D. (2001). Yayıncılıkta düzenleyici kurullar ve RTÜK. In B.D. Kejanlıoğlu et al (Ed.) Medya Politikaları. Ankara: İmge Kitabevi.
• Kili, S. (1981). Atatürk devrimi bir çağdaşlaşma modeli. Ankara: Türkiye İş Bankası.
• Kongar, E. (2013). 21. yüzyılda Türkiye. İstanbul: Remzi Kitabevi. Korkmaz, Z. (1981) Cumhuriyet devrinde yazı ve dil inkılabı. Milli Kültür, 3 (6).
• Kurt, G. (2011). Televizyon dizilerinin iletişimsel ve dilbilimsel işlevleri. CIU Folklor/Edebiyat 17 (65)- 2001/1, 187-197.
• Lewis, G. (1999). The Turkish language reform: A catastrophic success. Oxford: Oxford University Press.
• McDermott, P. (2011). Migrant languages in the public space: A case study from Northern Ireland. Berlin, Münster, Vienna, Zurich and London: Lit Verlag.
• Mete, M. (1992). Televizyon yayınlarının Türk toplumu üzerindeki etkisi. Ankara: Atatürk Kültür Merkezi Başkanlığı Yayınları.
• Neydim, N. (2003). 80 sonrası paradigma değişimi açısından çeviri çocuk edebiyatı. İstanbul: Bu Yayınevi.
• Noam, E. M. (2016). Who owns the world’s media. New York: Oxford University Press.
• Núñez, G. G. (2016). Translating in linguistically diverse societies : Translation policy in the United Kingdom. Amsterdam: John Benjamins Publishing Company.
• Nye, J. S. (2017). Soft power: The means to success in world politics. (Rayhan İnan-Aydın Trans.). Yumuşak Güç. Ankara: BB101 Yayınları.
• Okyayuz, Ş. & Kaya, M. (2017). Görsel-işitsel çeviri eğitimi. Ankara: Siyasal Kitabevi.
• Okyayuz, Ş. (2017). From translation to originals… is it just a short step? New Writing: The International Journal for the Practice and Theory of Creative Writing, 14 (3), 348-368. DOI: http://dx.doi.org/10.1080/14790726.2017.1301961.
• Okyayuz, Ş. (2017b). Power, Society and AVT in Turkey: an overview. In M. Deckert (Ed.), Audiovisual Translation and Use, (pp. 115-135). Lodz Studies in Language Series, Warsaw: Peter Lang.
• Okyayuz, Ş. (2017c). Re-assessing the ‘weight’ of translations within the context of translated soap operas. Babel -Revue internationale de la traduction / International Journal of Translation, 63(5), 667-688. https://doi.org/10.1075/babel.00003.oky.
• Orhan, S. (2017). Dil politikalari ve dil haklari üzerine teorik çerçeve. İnönü Üniversitesi Hukuk Fakültesi Dergisi, 8(2), 331-362.
• Oskay, Ü. (1971). Toplumsal gelişmede radyo ve televizyon: Gerikalmışlık açısından olanaklar ve sınırlar. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayınları No 316. Ankara: Sevinç Matbaası.
• Özerkan, Ş. (2012). Medya dil ve ideoloji. İletişim Fakültesi dergisi 1 (2012), 63-76.
• Özçağlayan, M. (1998). Yeni iletişim ve teknolojileri ve değişim. İstanbul:Alfa Yayınları.
• Öztürk, Ş. (2004). Özel televizyon kanallarinin Türk haberciliğine etkisi. Selçuk İletişim, 3(2)- 2004, 97-112.
• Paker, S. (Ed.). (2002). Translations: (Re)shaping of literature and culture. İstanbul: İstanbul Boğaziçi Press.
• Pazarbaşı, B. (2016). Küresel eğlence endüstrisinde yaşanan gelişmenin televizyon programları ile dizi filmler üzerindeki etkileri. TRT Akademi, 01(01) -Ocak 2016, 170-187.
• Plewa, B. (2002). Contrasting ethnic nationalism: Eastern cultural Europe. In S. Barbour & C. Carmicheal (Ed.) Language and Nationalism, (pp183-220). Oxford: Oxford University Press.
• RTÜK. (2019). Sağırların, işitme ve görme engellilerin medya hizmetlerine erişiminin iyileştirilmesi çalıştayı sonuç bildirgesi.Retrived on March 2019, from https://www.rtuk.gov.tr/assets/Galeri/Haberler/sagirlarin-isitme-ve-gorme-engellilerin-gorsel-isitsel-medya-hizmetlerine-erisiminin-iyilestirilmesi-calistayi-sonuc-bildirisi.pdf.
• Ruzza, B. (2002). Language and nationalism in Italy: Language as a weak marker of identity. In S. Barbour & C. Carmicheal (Ed.) Language and Nationalism (pp.168-182). Oxford: Oxford University Press. S.168-182.
• Sadoğlu, H. (2003). Türkiye’de ulusçuluk ve dil politikaları. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Savaş, B. (2002) Kitle iletişim araçlarında argo kullanımı argoya toplumsal-dilbilimsel bir yaklaşım. In, E. Gürsoy Naskali, et al. Türk Kültüründe Argo, (pp. 349-360) The Netherlands: SOTA.
• Scagnamillo, G. (2014). Türk sinema tarihi. İstanbul: Kabalcı Yayıncılık.
• Simeoni, D. (1998). The pivotal status of the translator’s habitus. Target,10(1), 1-39.
• Spolsky, B. (2009). Language management. Cambridge: Cambridge University.
• Şenyapılı, Ö. (1977). TV’nin Türk toplumuna etkileri. İstanbul: Milliyet Yayınları.
• Tamer, E. C. (1983). Dünü ve bugünüyle televizyon. Istanbul: Varlık Yayınları.
• Taşdelen, B. & Kesim, M.. (2014). Etkileşimli televizyon geleneksel televizyona karşi:televizyon izleyicisi ne ister? Selçuk İletişim, 8 (3): 268-280.
• Tuna, K. (1991). Türk tarih tezleri ve sosyoloji. Tarih ve Sosyoloji Semineri 28-29 Mayıs 1990, İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Tarih Araştırma Merkezi, İstanbul: Edebiyat Fakültesi.
• Tunç, A. (2005). Bir maniniz yoksa annemler size gelecek: 70’li yıllarda hayatımız. İstanbul: Can Yayınları.
• Uçar, F. (2017). Türk siyasal hayatında iktidarların dil ve sanat politikalarına bir örnek: milliyetçi cephe hükümetleri dönemi. Asya Studies-Academic Social Studies/Akademik Sosyal Araştırmalar, 2 (Winter), 17-25.
• Vikor, L. (2002). Northern Europe: Languages as prime markers of ethnic and national identity. In S. Barbour & C. Carmicheal (Ed.). Language and Nationalism, (pp.105-129). Oxford: Oxford University Press.
• Yıldız, A. (2001). Ne mutlu Türküm diyebilene Türk ulusal kimliğinin etno-seküler sınırları (1919-1938). İstanbul: İletişim.