The Adaptation of Multimedia Software Evaluation Form into Turkish Culture

Yıl 2018, Cilt: 15 Sayı: 1, 1332 - 1354, 29.11.2018

Elif Erensayın Çetin Güler

Öz

Abstract:
In this study,
the process of adaptation of the Multimedia Software Evaluation Form which is
originally in English and can be used in the evaluation of online course
materials, into Turkish culture has been reported. In the adaptation process of
the Multimedia Software Evaluation Form, data was collected from 352 branch
teachers working in the schools of the Ministry of National Education. The
Multimedia Software Evaluation Form was evaluated according to the attributes
of completeness, clarity and understandability, ease of use, logical order, and
rating scaling. Findings have shown that the adapted form is adequate according
to these qualities. The adapted form can be used for the development process and/or
in the processes of selection of online course materials.

Anahtar Kelimeler

Online course material, multimedia educational software, evaluation, adaptation

Multimedya Yazılım Değerlendirme Formunun Türkçeye Uyarlanması

Öz

Öz: Bu çalışmada çevrimiçi ders materyallerinin değerlendirilmesinde
kullanılabilecek, orijinal dili İngilizce olan Multimedya Yazılım Değerlendirme
Formu (MYDF)’ nun Türkçe’ye uyarlama süreci raporlanmıştır. MYDF’nin uyarlama
sürecinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda çalışan 352 branş
öğretmeninden toplanan verilerle analiz işlemleri yapılmıştır. MYDF bütünlük,
açıklık ve anlaşılırlık, kullanım kolaylığı, mantıksal sıralama, derecelendirme
ölçeği niteliklerine göre değerlendirilmiştir. Bulgular, uyarlanan formun bu
niteliklere göre yeterli düzeyde olduğunu göstermiştir. Uyarlanan formun
çevrimiçi ders materyallerinin geliştirilmesi ve/veya seçilmesi aşamalarında
değerlendirme amacıyla kullanılabilir olduğu söylenebilir.

Anahtar Kelimeler

Çevrimiçi ders materyali, multimedya eğitsel yazılım, değerlendirme, uyarlama

Kaynakça

• Arıcı, N. ve Dalkılıç, E. (2006). Animasyonların bilgisayar destekli öğretime katkısı. Kastamonu Eğitim Dergisi, 14 (2). 421-430.
• Ateş, A. (2011). Eğitsel yazılım değerlendirme ölçeği: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Eğitim Teknolojileri Araştırmaları Dergisi, 2(1).
• Acosta-Tello, E. (2015). Enhancing the online class: Effective use of synchronous interactive online instruction. Journal of Instructional Pedagogies, 17, 1-6.
• Başarmak, U. ve Mahiroğlu, A. (2015). Çevrimiçi öğrenme ortamında kullanılan karikatür animasyonuna ilişkin öğrenci görüşleri. International Journal of Eurasia Social Sciences, 6 (19). 234-253.
• Benedetti, C. (2015). Online instructors as thinking advisors: a model for online learner adaptation. Journal of College Teaching&Learning,12(3). 171.
• Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal bilimler için veri analizi elkitabı (İstatistik, araştırma deseni, SPSS uygulamaları ve yorum). Ankara: Pegem Yayıncılık.
• Deniz, L. (1989). Bilgisayar yazılımlarının değerlendirilmesi-eğitsel yazılımlar. M.Ü Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 1, 44-48.
• Deniz, Z. (2007). Psikolojik ölçme aracı uyarlama [The adaptation of psychological scales]. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 40(1). 1–16.
• Demir, Ü. (2004). İlköğretim 7. Sınıf Öğrencilerinin Eğitsel Yazılım Ekran Tasarım Seçimlerinin ve Ekran Tasarımında Dikkat Ettikleri Noktaların Değerlendirilmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Erensayın, E. ve Güler, Ç. (2017). EBA platformundaki ders materyallerinin eğitsel yazılım değerlendirme ölçütlerine göre değerlendirilmesi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(1). 657-678.
• Erümit, S. F. (2013). Web tabanlı uzaktan eğitimde biyoloji dersi için ders materyali tasarımı: Kriterler, uygulama ve değerlendirme. Journal of Instructional Technologies &Teacher Education, 2(1). 86-111.
• EBA (Eğitim Bilişim Ağı) (2016). Hakkında: EBA Nedir?. [Çevrim-içi: http://www.eba.gov.tr/hakkinda/tam], Erişim tarihi: 25 Temmuz 2016.
• Gülbahar, Y. & Tinmaz, H. (2006). Implementing project-based learning and e-portfolioassessment in an under graduate course. Journal of Research on Technology in Education, 38(3). 309-327.
• Geriş, A. (2015). Eğitsel yazılım değerlendirme araçlarının incelenmesi. Marmara Üniversitesi: Yüksek lisans tezi.
• Güvendi, G. M. (2014). Millî Eğitim Bakanlığı’nın öğretmenlere sunmuş olduğu çevrimiçi eğitim ve paylaşım sitelerinin öğretmenlerce kullanım sıklığının belirlenmesi: Eğitim Bilişim Ağı (EBA) örneği. Sakarya Üniversitesi :Yayımlanmamış yüksek lisans tezi.
• Gül, Ş. ve Yeşilyurt, S. (2011).Yapılandırmacı öğrenme yaklaşımına dayalı bir ders yazılımının hazırlanması ve değerlendirilmesi. Çukurova University Faculty of Education Journal, 1(40). 19-36.
• Güler, B. ve Şahin, M. (2014). The effect of blended learning method on preservice elementary science teachers’ attitudes toward technology, self-regulation and science process skills. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi(EFMED), 9(1). 108-127.
• Hambleton, R. K. & Patsula, L. (1998). Adapting tests for use in multiple languages and cultures. Social Indicators Research, 45, 153–171.
• Hsu, Y. C. (2006). Better educational website interface design: The implications from gender‐specific preferences in graduate students. British Journal of Educational Technology, 37(2). 233-242.
• Herring, D. F., Notar, C. E. & Wilson, J. D. (2005). Multimedia software evaluation form for teachers. Education, 126(1). 100-112.
• İncikabı, L. ve Sancar-Tokmak, H. (2012). Uzman bakışıyla öğretmen adaylarının eğitimsel yazılım değerlendirme süreci üzerine bir araştırma. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20(3). 939-954.
• Jamebozorg, Z. & Salimi, M. (2012). The survey of design, implementation process and evaluation of educational animation. Life Science Journal, 9(4). 4740-4749.
• Kaptan, S. ve Şeyihoğlu, A. (2011). İlköğretim öğrencilerinin öğrenme nesnelerine yönelik düşünceleri: sosyal bilgiler dersi örneği. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi Uluslararası e-Dergi, 1(2). 119-132.
• Karadoğan, S. ve Arslan, H. (2004). Coğrafya eğitiminde etkileşimli çoklu ortam (mm) uygulamaları, animasyonlar ve önemi. Doğu Coğrafya Dergisi, 9(11). 247-260.
• Kara, Y. (2007). Educational software evaluation form for teachers. Online Submission. [Çevrim-içi: http://eric.ed.gov/?id=ED500133], Erişim tarihi: 26 Aralık 2016.
• Kazu, İ. Y. ve Yavuzalp, N. (2010). Öğretim yazılımlarının kullanımına ilişkin öğretmen görüşleri. Eğitim ve Bilim, 33(150).
• Kelleci,Ö. (2010), Bir eğitsel yazılım değerlendirme formunun geliştirilmesi ve Uygulanması. Marmara Üniversitesi: Yayınlanmamış yüksek lisans tezi.
• Kocasaraç, H. (2003). Bilgisayarların öğretim alanında kullanımına ilişkin öğretmen yeterlilikleri. The Turkish Online Journal Of Educational Technology, 2(3). 77-85.
• Magaryan, A., Bianco, M. & Littlejohn, A. (2015). Instructional quality of massive open online courses (MOOCs). Computers & Education, 80, 77-83.
• Mutiara, D., Zuhairi, A. & Kurniati, S. (2007). Designing, developing, producing and assuring the quality of multi-media learning materials for distance learners: Lessons learnt from Indonesia's Universitas Terbuka. Turkish Online Journal of Distance Education, 8(2). 95-112.
• Olpak, Ö. G. Y. Z. ve Çakmak, E. K. (2009). E-öğrenme ortamları için sosyal bulunuşluk ölçeğinin uyarlama çalışması. Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6(1). 142-160.
• Önal, H. İ. (1997). Multimedya örneğinde etkileşimli bilgi kaynaklarını değerlendirme. Türk Kütüphaneciliği, 11(2). 158-170.
• Özel, N. (2016). Bilgi ve iletişim teknolojilerinin etkisiyle değişen bilgi kaynakları, hizmetleri ve öğrenme ortamları. Millî Eğitim Dergisi, 209, 270–294.
• Öngöz, S., Öztürk, M. ve Gökoğlu, S. (2016). Eğitim yazılımlarında kullanılan eğitsel arayüz ajanlarına yönelik öğrenci tercihlerinin belirlenmesi. 9th International Computer & Instructional Technologies Symposium – ICITS2015 Full Paper Proceedings, 20-22 Mayıs 2015, Sandıklı, Türkiye.
• Pekdağ, B. (2010).Kimya öğreniminde alternatif yollar: animasyon, simülasyon, video ve multimedya ile öğrenme. Türk Fen Eğitimi Dergisi, 7(2). 79-110.
• Pala, F. K., ve Doğan, N. (2009). Nette öğretmen: Eğitim yönetim sistemi. Bilişim Teknolojileri Dergisi, 2(3). 9-17.
• Pazzaglia, A. M., Clements, M., Lavigne, H. J., & Stafford, E. T. (2016). Ananalysis of student engagement patterns and online course outcomes in wisconsin. REL 2016-147. Regional Educational Laboratory Midwest.
• Saban, A., Özer, H. İ ve Tümer, A. E. (2010). Students'opinions about online course materials and online examination system. Education Sciences, 5(4), 2238-2244.
• Şimşek, N. (1995). Bilgisayar destekli öğretimin yazılım boyutu ve yazılımlarda standart sorunu. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 28(2). 314-327.
• Tankut, Ü. S. (2008). İlköğretim 7. sınıf sosyal bilgiler dersinde bilgisayar destekli öğretimin akademik başarıya ve kalıcılığa etkisi. Çukurova Üniversitesi: Yayımlanmamış Yüksek lisans tezi.
• Tonbuloğlu, İ. (2013). Using eye tracking method and video record in usability test of educational softwares and gender effects. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 103, 1288-1294.
• Tutar, M. (2015). Eğitim bilişim ağı (EBA) sitesine yönelik olarak öğretmenlerin görüşlerinin değerlendirilmesi. Karadeniz Teknik Üniversitesi: Yayımlanmamış yüksek lisans tezi.
• Ulusoy, Ç. ve Eryılmaz, S. (2015). 21. Yüzyıl becerileri ışığında FATİH Projesi değerlendirmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35(2). 209-229.
• Yiğit, N., Bütüner, S. Ö. ve Dertlioğlu, K. (2008). Öğretim amaçlı örütbağ sitesi değerlendirme ölçeği geliştirme. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi, 2(2). 38-51.
• Wrench, J. S. (2001). Educational software evaluation form: Towards a new evaluation of educational software. The Source, 3(1). 34-47.