Evaluation of In-Service Teacher Training in Turkey from the Academic and Teacher Perspective

Yıl 2019, Cilt: 16 Sayı: 1, 1277 - 1307, 25.12.2019

Nesli Kala , Selcan Sungur Alhan , Arzu Kirman Bilgin

Öz

The aim of the study was to evaluate the current
applications on in-service training in our country and to determine the
opinions of teachers and academics in this issue. In this study, case study
method was used which made use of the nested multiple cases pattern. The study
was conducted with a total of 16 participants from the disciplines of science,
social sciences, mathematics and Turkish. In this context, 2 teachers and 2 academics were
selected from every discipline. The data of the study were collected through
two different semi-structured interview forms which were developed separately
for academics and teachers. Content analysis technique was used in the analysis
of the obtained data. As a result of the research, it has been determined that
there are some problems related to the duration, timing, frequency of
in-service training, physical conditions of in-service training area and number
of participant teachers in in-service training. It was concluded that the content of in-service
training programs is not up to date and is not structured according to the
needs of the teachers. Besides, it was determined that the teachers who
participated in the in-service trainings considered these seminars as
formalities and perceived them as an opportunity to have holidays. In addition,
it was determined that there was no opinion of academics and teachers except
for one academic about school based professional development practices.

Anahtar Kelimeler

Academic, In-service Trainings, teacher, teacher education, school based professional development

Akademisyen ve Öğretmen Perspektifinden Türkiye’deki Hizmet Sürecindeki Öğretmen Eğitiminin İncelenmesi

Öz

Bu çalışmanın amacı, ülkemizdeki hizmet sürecindeki öğretmen eğitimine yönelik
yürütülen mevcut uygulamaları incelemek ve bu uygulamalarla ilgili öğretmen ve
akademisyenlerin görüşlerini belirlemektir. Bu amaçla çalışmada özel durum çalışması
kullanılmış olup, iç içe geçmiş çoklu durum deseninden faydalanılmıştır. Çalışma, fen
bilimleri, sosyal bilimler, matematik ve türkçe alanlarından 2 öğretmen ve 2 akademisyen
olmak üzere toplamda 16 katılımcı ile yürütülmüştür. Araştırmanın verileri, akademisyen ve
öğretmenler için ayrı ayrı geliştirilen yarı yapılandırılmış mülakat formları aracılığı ile
toplanmıştır. Elde edilen verilerin analizinde içerik analizi tekniği kullanılmıştır. Araştırma
sonucunda, yapılan hizmet içi eğitimlerin süresi, zamanlaması, sıklığı, hizmet içi eğitim
ortamlarının fiziksel koşulları ve hizmet içi eğitimlere katılan katılımcı öğretmenlerin sayısı ile
ilgili bir problemler olduğu belirlenmiştir. Hizmet içi eğitim programlarının içeriğinin güncel
olmadığı ve öğretmenlerin ihtiyaçlarına göre yapılandırılmadığı sonucuna varılmıştır. Bunun
yanında hizmet içi eğitim seminerlerine katılan öğretmenlerin bu seminerleri formalite olarak
gördükleri ve tatil yapma fırsatı olarak algıladıkları belirlenmiştir. Ayrıca okul temelli mesleki
gelişim uygulamlarına yönelik bir akademisyenin dışında tüm katılımcı öğretmen ve
akademisyenlerin fikirlerinin olmadığı tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

Akademisyen, Hizmet İçi Eğitim

Kaynakça

• Anggraini, R. (2018). Making in service teacher training effective through workshops. III. International Conference on Education 2018 Teachers in the Digital Age. 12-13 September, Batusangkar, 255-262. Arslan, D. (2000). Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitimi ve sorunlarının çözümüne yönelik bir model: “Kütahya Örneği”. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kütahya. Aytaç, T. (2000). Hizmet içi eğitim kavramı ve uygulamada karşılaşılan sorunlar. Milli Eğitim Dergisi, 147, 66-69 Ayvacı, H. Ş., Bakırcı, H. & Yıldız, M. (2014). Fen bilimleri öğretmenlerinin hizmet içi eğitim uygulamalarına ilişkin görüşleri ve beklentileri. Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(2), 357-383. Ayvaz Tuncel, Z., & Çobanoglu, F. (2018). In-service teacher training: problems of the teachers as learners. International Journal of Instruction, 11(4), 159-174. Bağcı, N. & Şimşek, S. (2000). Milli eğitim personeline yönelik hizmet içi eğitim faaliyetlerine genel bir bakış, Milli Eğitim Dergisi, 146, 9-12. Bümen, N. T., Ateş, A., Çakar, E., Ural, G. & Acar, V. (2012). Türkiye bağlamında öğretmenlerin mesleki gelişimi: sorunlar ve öneriler. Milli Eğitim Dergisi, 194, 31-49. Camburn, E. M., & Han, S. W. (2015). Infrastructure for teacher reflection and instructional change: An exploratory study. Journal of Educational Change, 16(4), 511-533. Çepni, S., Kaya, A. & Küçük, M. (2005). Fizik öğretmenlerinin laboratuarlara yönelik hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, 3 (2), 181-194. Çiftçi, E. (2008). Türkiye’de Milli Eğitim Bakanlığı tarafından müzik öğretmenlerine verilen hizmet içi eğitimin incelenmesi ve müzik öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Ekinci, Ö. & Yıldırım, A. (2009). İl eğitim denetmenleri ve ilköğretim okulu yöneticilerinin hizmet içi eğitim faaliyetlerine yönelik beklentileri. Ege Eğitim Dergisi, 10(1), 70-91. Ergin, İ., Akseki, B. & Deniz, E. (2012). İlköğretim okullarında görev yapan sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçları. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(42), 55-66. Girvan, C., Conneely, C., & Tangney, B. (2016). Extending experiential learning in teacher professional development, Teaching and Teacher Education, 58, 129-139. Gökdere, M. & Küçük, M. (2003). Üstün yetenekli öğrencilerin fen eğitimindeki durumu. Türkiye örneklemi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 3(1), 101-124. Gökdere, M. & Çepni, S. (2004). Üstün yetenekli öğrencilerin fen öğretmenlerinin hizmet içi ihtiyaçlarının değerlendirilmesine yönelik bir çalışma: bilim sanat merkezi örneklemi, Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 1-14. Gönen S. & Kocakaya S. (2006). Fizik öğretmenlerinin hizmet içi eğitimler üzerine görüşlerinin değerlendirilmesi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 37–44. Gökyer, N. (2012). Öğretmenlerin hizmet içi eğitim sürecinde karşılaştıkları sorunlar ve öncelikli ihtiyaç duydukları konular. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 16(2), 233-267. Guskey, T. (2002). Does it make a difference? Evaluating professional development, Educational Leadership, 59(6), 52-56. Gültekin, M. & Çubukçu, Z. (2008). İlköğretim öğretmenlerinin hizmet içi eğitime ilişkin görüşleri. Sosyal Bilimler Dergisi, 19, 185-201. Günbayı, İ. & Taşdöğen, B. (2012). İlköğretim okullarında çalışan öğretmenlerin hizmet içi eğitim programları üzerine görüşleri: bir durum çalışması. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 1(3), 87-117. Kala, N., (2017). Hizmet sürecindeki öğretmenler için yeni bir model önerisi: Akademisyen-öğretmen işbirliğine dayalı bir akademik danışmanlik modeli. Kafkas Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 10(1), 70-84. Kanlı, U. & Yağbasan, R. (2002). “2000 yılında Ankara’da fizik öğretmenleri için düzenlenen hizmetiçi eğitim yaz kursunun etkinliği”, Milli Eğitim Dergisi, 153, 37-49. Karakaya Çiçek, H. & Çoruk, A. (2017). İlköğretim okullarinda görev yapan öğretmenlerin okul yaşam kalitesi algıları ile iş doyumu algıları arasındaki ilişki, Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 31, 750-761. Kaya, A., Çepni, S. & Küçük, M. (2004). Fizik öğretmenleri için üniversite destekli bir hizmet içi eğitim model önerisi, The Turkish Online Journal of Educational Technology – TOJET, 3(1), 111-119. Kıldan, A. O. (2008). Yapılandırmacı yaklaşıma göre okul öncesi öğretmenlerine verilen hizmet içi eğitimin öğretmen-çocuk ve öğretmen-ebeveyn ilişkilerine etkisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Kirman Bilgin, A., Kala Aydın, N. & Sungur Alhan, S. (2017). Fen bilimleri öğretmenlerinin mesleki eğitim ihtiyaçlarına yönelik görüşlerinin incelenmesi. 26. Uluslararası Eğitim Bilimleri Kongresi (ICES-UEBK 2017). 20-23 Nisan, Side, Türkiye. Konan, N. & Yılmaz, S. (2018). Öğretmen Performans Değerlendirmeye İlişkin Öğretmen Görüşleri: Bir Karma Yöntem Araştırması, Millî Eğitim Dergisi, Sayı 219, 137-160. Kösterelioğlu,İ. & Kösterelioğlu, M.A. (2008). Okul temelli mesleki gelişim çalışmalarının okullarda öğrenen örgüt kültürü oluşturmaya katkısı. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 10 (2), 243-255. MEB, (1994). MEB Hizmet İçi Eğitim Yönetmeliği, http://mevzuat.meb.gov.tr/dosyalar/324.pdf, Erişim: 04.11.2018. MEB. (2006). Milli Eğitim Bakanlığı Hizmet İçi Eğitim Faaliyetlerinin Değerlendirilmesi. Ankara: Eğitimi Araştırma ve Geliştirme Dairesi Başkanlığı. MEB. (2007). Öğretmen Eğitimine Yeni Bir Yaklaşım Okul Temelli Mesleki Gelişim Süreç Raporu. Ankara: Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü. MEB. (2008). İlköğretim Okullarında Okul Temelli Mesleki Gelişim Ve Bireysel Gelişim Programının Verimliliğinin Belirlenmesi Pilot Uygulamalar Raporu. Ankara: Milli Eğitim Yayınevi MEB, (2010). Okul yöneticileri ve öğretmenler için Okul Temelli Mesleki Gelişim Kılavuzu, Öğretmen Yetiştirme ve Eğitimi Genel Müdürlüğü, http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_11/06153206_otmg_kYlavuz.pdf, Erişim: 04.11.2018 MEB, (2017). Öğretmen Strateji Belgesi 2017-2023, Öğretmen Yetiştirme ve Geliştirme Genel Müdürlüğü, http://oygm.meb.gov.tr/meb_iys_dosyalar/2017_07/26174415_Strateji_Belgesi_RG-Ylan-_26.07.2017.pdf , Erişim: 04.11.2018. Miles, M. B. & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis. Thousand Oaks, CA: Sage Publication. Moeini, H. (2008). Identifying Needs: A Missing Part in Teacher Training Programs, In Seminar. Net: International Journal Of Media, Technology And Lifelong Learning, 4 (1), 1-12. ÖRAV (2009). Öğretmen Akademisi Vakfı 2009 Faaliyet Raporu, İstanbul. http://www.orav.org.tr/Media/Default/pdf/faaliyet-raporlari/%C3%B6rav-faaliyet-raporu-2009.pdf. Erişim: 20.11.2018. Özen, R. (2006). İlköğretim okulu öğretmenlerinin hizmetiçi eğitim programlarının etkilerine ilişkin görüşleri düzce ili örneği. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 6 (2), 141-160. Osamwonyi, E. F. (2016). In-service education of teachers: Overview, problems and the way forward. Journal of Education and Practice, 7(26), 83–87. O’Sullivan, M.C. (2001), The inset strategies model: an effective inset model for unqualified and underqualified primary teachers in namibia. İnternational Journal of Educational Development, 21(2), 93-117. Pusmaz, A. (2008). Matematik öğretmenlerinin problem çözme sürecinin belirlenmesi ve bu sürecin geliştirilmesinde web tabanlı mesleki gelişim çalışmalarının değerlendirilmesi. Yayımlanmamış doktora tezi. Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Safi, S. (2015). In-service training programs for schools teachers in Afghanistan: Teachers’ views about effectiveness of the in-service training. http://www.diva-portal.org/smash/get/diva2:843263/FULLTEXT01.pdf, Erişim: 27. 06. 2019 Sıcak, A. & Parmaksız, R. Ş. (2016). İlköğretim kurumlarındaki mesleki çalışmaların etkililiğinin değerlendirilmesi. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 17-33. Şahin, Ü. (2013). Sınıf öğretmenlerinin hizmet içi eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi ve bir model önerisi. Yayımlanmamış doktora tezi. Adnan Menderes Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın. Taymaz, H. (1997). Hizmetiçi eğitim kavramlar ilkeler yöntemler. Ankara: Takav Yayınları. Tekin, S. & Ayas, A. (2002). Kimya öğretmenlerinin profesyonel gelişim süreçleri ve hizmet içi eğitime bakış açıları. V. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi, 16-18 Eylül, Ankara. The European Commission (2013). Key Data on Teachers and School Leaders in Europe. 2013 Edition. Eurydice Report. Luxembourg: Publications Office of the European Union. Waters, M. (1998). Personal development for teachers, Part 2, Professional Development Today, 1, 29–36. Wiliam, D. (2010). Teacher quality: why it matters, and how to get more of it. The Schools Revolution Conference, London, 4 March. The Spectator Magazine [online]. Available at: https://scholar.google.com.tr/scholar?hl=tr&as_sdt=0%2C5&q=Teacher+quality%3A+why+it+matters%2C+and+how+to+get+more+of+it&btnG=, Erişim:19.02.2019. Yıldız, H., Sarıtepeci, M. & Seferoğlu, S. S. (2013). FATİH projesi kapsamında düzenlenen hizmet-içi eğitim etkinliklerinin öğretmenlerin mesleki gelişimine katkılarının ISTE öğretmen standartları açısından incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Özel Sayı, (1), 375-392. Yüksel, İ. & Adıgüzel, A. (2012). Öğretmenlerin okul temelli mesleki gelişim modeline ilişkin görüşlerinin çeşitli değişkenlere göre değerlendirilmesi. Mukaddime, 6(6), 117-134. URL-1. Öğretmenlerin mesleki gelişimi, https://docplayer.biz.tr/5883293-O-retmenlerin-mesleki-geliflimi.html, Erişim: 06.12.2018 URL-2. 2001-2018 Yıllarında planlanan hizmet içi eğitim faaliyet bilgileri, http://oygm.meb.gov.tr/www/hizmetici-egitim-planlari/icerik/28, Erişim: 05.11.2018 URL-3. Hizmet içi eğitim enstitüleri, http://oygm.meb.gov.tr/www/tanitim/icerik/633, Erişim: 05.11.2018