4-6 Yaş Çocuğa Sahip Ailelerin Covid-19 Pandemi Sürecinde Çocukları İle İletişimlerinin İncelenmesi

Yıl 2021, Sayı: 10, 480 - 496, 15.08.2021

Saniye Selin Döğer Fatma Elif Kılınç

https://doi.org/10.21733/ibad.837127

Cited By: 10

Öz

Özel ve sosyal hayatı sınırlandıran bir dönem olan Covid-19 pandemi sürecinde çocuklar ve anne babalar uzun ve belirsiz bir süre karantina dönemi yaşadı. Bu araştırma anne babaların çocukları ile olan iletişimlerinde pandemi öncesi ve sırasında meydana gelen değişimi değerlendirmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından hazırlanan Demografik Bilgi Formu ve Arabacı tarafından 2011 yılında geliştirilen Anne-Baba-Çocuk İletişimini Değerlendirme Aracı (ABÇİDA) kullanılmıştır. IBM SPSS Statistic 22 paket programı ile veriler analiz edilmiş, Covid-19 Pandemi öncesi ve Covid-19 Pandemi sırası arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla Paired Sample T Testi kullanılmıştır. Araştırmaya 48-72 aylık çocuğa sahip 212 anne baba katılmıştır. Araştırma bulgularına göre anne - baba - çocuk iletişiminde konuşma, dinleme ve mesaj alt boyutlarında pandemi öncesi ve pandemi sırasında anlamlı farklılık görülmüştür. Araştırma bulgularına göre sosyal hayatın sınırlandırılması, anne babaların çocukları ile geçirdikleri sürenin artması, rutinlerinde meydana gelen ani değişikliklerin anne baba çocuk arasındaki iletişimi etkilediği ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Covid-19, iletişim, çocuk

Investigation the Communication of Families with 4-6 Age Children with their Children in the Covid-19 Pandemic Process

Öz

and indefinite period of quarantine. This research was carried out to evaluate the change in the communication of parents with their children before and during the pandemic. Demographic Information Form prepared by the researcher and Mother-Father-Child Communication Assessment Tool developed by Arabacı in 2011 were used as data collection tool in the research. The data were analyzed with the IBM SPSS Statistic 22 package program and Paired Sample T Test was used to determine the relationship between the Covid-19 pandemic and the Covid-19 Pandemic sequence. 212 parents with 48-72 months old children participated in the study. According to the findings of the research, there was a significant difference in the sub-dimensions of speech, listening and message in parent-child communication before and during the pandemic. According to the findings of the research, it was revealed that the limitation of social life, the increase of the time spent with the parents and the sudden changes in their routines affect the communication between the parents and the child.

Anahtar Kelimeler

Covid-19, Communication, Child

Kaynakça

• Referans1 Arabacı, N. ve Ömeroğlu, E. (2013). 48-72 aylık çocuğa sahip anne - babaların çocukları ile iletişimlerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 30, 41-53.
• Referans2 Arabacı, N. (2011). Anne-baba-çocuk iletişimini değerlendirme aracı’nın (ABÇİDA) geliştirilmesi ve anne- baba-çocuk iletişiminin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Referans3 Berko, R. M., Wolwin, A. D. ve Wolwin, D. R. (2011). Communicating: a social and career focus. Boston: Houghton Mifflin Company, doi.org/10.1177/108056990306600213.
• Referans4 Bozdağ, H. (2006). Kadının eğitim durumunun aile içi iletişimine etkisinin incelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Maltepe Üniversitesi, İstanbul.
• Referans5 Connel, C. ve Prinz, R. J. (2002). The impact of childcare and parent child interactions on school readiness and social skill development for low-income african american children. Journal of School Psychology, 40(2), 177-193, doi: 10.1016/S0022-4405(02)00090-0.
• Referans6 Çağdaş, A. (2015). Anne-Baba-Çocuk İletişimi. Ankara, Eğiten Kitap
• Referans7 Dalkılıç, M. (2006). Lise öğrencilerinin ana-baba ve ergen ilişkilerinde algıladıkları problem çözme ve iletişim becerilerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ege Üniversitesi, İzmir.
• Referans8 Doğan, S. (2019). Problem çözme becerileri ve akıllı telefon bağımlılığı belirtilerinin ebeveyn çocuk iletişimi üzerindeki etkisi. Yayımlanmış yüksek lisans tezi, Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Referans9 Ekiz, T., Ilıman, E. ve Dönmez, E. (2020). Bireylerin sağlık anksiyetesi düzeyleri ile covid-19 salgını kontrol algısının karşılaştırılması. Uluslararası Sağlık Yönetimi ve Stratejileri Araştırma Dergisi, 6(1), 139-154.
• Referans10 Hacımustafaoğlu, M. ve Önürmen, Ö. (2018). Enfeksiyon hastalıkları pratiğinde salgın tanımlanması. Çocuk Enfeksiyon Hastalıkları Derneği, 12(4), 172-173. doi:10.5576/ced.201852.
• Referans11 Hargie, O., Dickson. D. ve Tourish, D. (2004). Communication skills for effective management. New York: Palgrave Macmillan.
• Referans12 Hergüner, G., Güven, Ö. ve Yaman, M. (1997). Sporun üniversite öğrencilerinin iletişim becerileri düzeylerine etkisi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3, 95- 101. 8
• Referans13 Jiao, M. Y., Wang, L. N., Liu, J., Fang, F. S., Jiao, F. Y., Mantovani, M. P. ve Somekh, E. (2020). Behavioral and emotional disorders in children during the covid-19 epidemic. The Journal of Pediatric, 221, 264-266, doi:10.1016/j.peds.2020.03.013.
• Referans14 Köyceğiz, M. ve Özbey, S. (2019). Okul öncesi dönem çocuğu olan ebeveynlerin iletişim becerileri ile çocuklarının sosyal becerileri ve problem davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39(3), 1707-1734.
• Referans15 Lee, J. (2020). Mental health effects of school closures during covid-19. Lancet Child Adolescent Health, doi: 10.1016/ S2352-4642(20)30109-7.
• Referans16 Margolis, R. ve Myrskyl, M. (2011). A global perspective on happiness and fertility. Population and Development Review, doi: 10.1111/j.1728-4457.2011.00389.x.
• Referans17 Meriç, A. ve Özyürek, A. (2018). Anne - babaların okul öncesi dönem çocuklarıyla iletişimlerinin incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 6 (73), 391-411.
• Referans18 National Health Commission. (2020). Update on the epidemic situation of the new coronavirus pneumonia as of 24:00 on March 24 Erişim adresi: http://en.nhc.gov.cn Erişim tarihi: 25.07.2020.
• Referans19 Nielsen-Saines, K., Brasil, P., Kerin, T., Vasconcelos, Z., Gabaglia, C. R., Damasceno, L., Pone, M., Carvalho, L., Pone, S., Zin, A., Tsui, I., Salles, T., Cunha, D., Costa, R., Malacarne, J., Reis, A., Hasue, R., Aizawa, C., Genovesi, F., Einspieler, C., Marschik, P., Pereira, J., Gaw, S., Adachi, K., Cherry, J., Xu, Z., Cheng. G. ve Moreira, M. (2019). Delayed childhood neurodevelopment and neurosensory alterations in the second year of life in a prospective cohort of zıvk-exposed children. Nature Medicine, 25: 1213–1217.
• Referans20 Roberts, G. C., Block, J. H. ve Block, J. (1984). Continuity and change in parents' child-rearing practices. Child Development, 55(2), 586-597.
• Referans21 Saygıdeğer, A. (2004). Benlik saygısı düzeyleri farklı genel lise öğrencilerinin bazı kişisel özelliklerine göre iletişim becerilerine ilişkin algılarının incelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
• Referans22 Sarıyüce - Körükçü, Ö. (2004). Altı yaş grubundaki çocukların öz saygı düzeyleri ile anne empatik becerilerinin incelenmesi. Yayımlanmamış doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Referans23 Tarkoçin, S. ve Tuzcuoğlu, N. (2014). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 48-66 aylık çocukları olan ebeveynlerin çocuklarıyla iletişim kurma düzeyleri ve davranış sorunları arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8), 339-354.
• Referans24 Teie, D. (2016). A Comparative analysis of the universal elements of music and the fetal environment. Frontiers in Psychology, 7, 1158, doi: 10.3389/fpsyg.2016.01158.
• Referans25 Tepeköylü, Ö., Soytürk, M. ve Çamlıyer, H. (2009). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu (BESYO) öğrencilerinin iletişim becerisi algılarının bazı değişkenler açısından incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 7(3) 115-124.
• Referans26 Toy, S. (2007). Mühendislik ve hukuk fakültesi öğrencilerinin iletişim becerileri açısından karşılaştırılması ve iletişim becerileriyle bazı değişkenler arasındaki ilişkileri. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.
• Referans27 Uçmaz - Halıcıoğlu, İ. (2004). Annelerin Empatik Beceri Düzeyleri ile Çocuk Yetiştirme Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Referans28 Üçok, A. (2014). Ailede anne baba çocuk iletişimi üzerine sosyolojik bir değerlendirme. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Kırıkkale Üniversitesi, Kırıkkale.
• Referans29 Yılmaz, İ. ve Çimen, Z. (2008). Beden eğitimi öğretmen adaylarının iletişim beceri düzeyleri. Atatürk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 10(3), 3-14.
• Referans30 Zolten, K. ve Long, N. (2020). Parent-child communication. Erişim adresi: https://parenting-ed.org/wp- content/themes/parenting-ed/files/handouts/communication-parent-to-child.pdf Erişim tarihi: 25.07.2020.
• Referans31 Weir, K. (2020). Life after covid-19: making space for growth. American Psychological Association 2020; 51 (4).