Searching for Traces of Traditional Turkish Culture in Neşet Günal's Paintings

Yıl 2023, , 204 - 218, 15.08.2023

Gültekin Akengin , Mehmet Hilmi Ulusoy , Güler Arık

https://doi.org/10.21733/ibad.1199166

Öz

Art is an ongoing phenomenon that is shaped by cultural transfers from generation to generation. The artist has a very important place in this phenomenon with the mission of creating and shaping the society. He is influenced by the basic elements that make up the culture and unity of the society he lives in, and reflects the impressions gained through this interaction to his works through his own filter. The use of local elements in Turkish art has been frequently encountered in the formation of national culture. The Turkish society, which tends to create its own culture and protect these cultural elements, has trained many artists. Artists who grew up in this environment, along with the Republic, tended to produce works in the effort of expressing national/regional values through art. They have brought new interpretations by basing their sources on Anatolian culture. Turkish artists, who grew up in this society, worked on soil and human-based subjects, together with local folkloric elements. Elements such as nature, people's lives, struggles, and difficulties arising from geography have been the subject of the painting. In this sense, the works of Neşet Günal, one of our artists who mainly focus on local issues in Turkish art, mirror the reality of the geography and people in which he lives. In the research, the biography of Günal, who has a special place among the artists in question, was briefly mentioned, and the traces of Turkish culture that inspired the works of the artist in general and the life of the Anatolian people were examined.
Neşet Günal was born in a family whose livelihood is viticulture. While he was studying in Nevşehir, he supported his family and entered the Faculty of Fine Arts with a municipal scholarship. Later, by going to the west, the artist, who received education, succeeded in transforming the rural village life, which is a local theme, into a universal painting representation. In our research, it is aimed to find traces of Turkish culture in the works of the artist, focusing on the works of Neşet Günal, who has become one of the representatives of the most important figurative trend of contemporary Turkish painting. The traces of Turkish culture that Neşet Günal mentioned in his works were examined by selecting the leading works in the context of searching for Traces of Turkish Culture, since it is not possible to fit all of the works of the artist into the pages of this work. The study was presented by using literature review and qualitative research method.

Anahtar Kelimeler

Neşet Günal, Turkish Culture, Turkish Painting, Social Realism.

Geleneksel Türk Kültürünün İzlerini Neşet Günal’ın Resimlerinde Aramak

Öz

Sanat, nesilden nesile kültürel aktarımlarla biçimlenerek süregelen bir olgudur. Sanatçı toplumu oluşturma ve şekillendirme misyonuyla bu olgunun içinde oldukça önemli bir yer tutar. Yaşadığı toplumun kültürünü ve birliğini oluşturan temel unsurlardan etkilenir, bu etkileşimle edindiği izlenimleri eserlerine kendi tarzı ile yansıtır. Türk sanatında yerel öğelerin kullanımına, ulusal kültürün oluşumu sürecinde sıkça rastlanmıştır. Kendi kültürünü yaratma ve yarattığı bu kültürel unsurları koruma eğiliminde olan Türk toplumu, pek çok sanatçı yetiştirmiştir. Bu iklimde yetişen sanatçılar, Cumhuriyetle birlikte ulusal/yöresel değerlerin sanat yoluyla ifadesi çabasında eserler vermeye yönelmiştir. Kaynaklarını Anadolu kültürüne dayandırarak yeni yorumlar getirmişlerdir. Bu toplumda yetişen Türk sanatçıları, yerel folklorik unsurlarla birlikte, toprak ve insan temelli konuları işlemiştir. Doğa, insanların yaşayışı, mücadeleleri, coğrafyadan kaynaklı zorluklar gibi unsurlar resme konu olmuştur. Bu anlamda Türk sanatında yerel konuları ağırlıklı olarak işleyen sanatçılarımızdan Neşet Günal’ın eserleri, yaşadığı coğrafyanın ve insanının gerçeğine ayna tutmaktadır. Araştırmada söz konusu sanatçılar arasında özel bir yeri olan Günal’ın biyografisine kısaca değinilmiş, genel anlamda sanatçının eserlerine ilham olan Türk kültürünün izleri ve Anadolu insanının yaşamı incelenmiştir.
Neşet Günal, geçim kaynağı bağcılık olan bir ailede dünyaya gelir, Nevşehirde okurken, ailesine destek olur, belediye bursu ile Güzel Sanatlar Fakültesine girer. Sonrasında batıya giderek, eğitim alan sanatçı yerel bir tema olan kırsal köy yaşantısını, evrensel çapta bir resim temsiline dönüştürmeyi başarmıştır. Araştırmamızda çağdaş Türk resim sanatının en önemli figüratif eğiliminin temsilcilerinden biri haline gelmiş olan Neşet Günal’ın yapıtlarına odaklanarak, sanatçının eserlerinde Türk kültürünün izlerini bulma amaçlanmıştır. Neşet Günal’ın eserlerinde değindiği Türk kültürünün izleri, sanatçıya ait yapıtların tamamının bu çalışmanın sayfalarına sığdırılması mümkün olmadığından, Türk Kültürünün İzlerini aramak bağlamında önde gelen başlıca eserler seçilerek incelenmiştir. Çalışma literatür taraması ve nitel araştırma yöntemi kullanılarak ortaya konulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Türk Kültürü, Neşet Günal, Türk Resmi, Toplumsal Gerçekçilik.

Kaynakça

• Akengin G. & Aypek Arslan A. (2017). Türk Resim Sanatı ve Gelenek. International Journal of Interdiscipliniary and Intercultural Art. Volume: 2, Issue: 3, November – December. S:56. Baltaş, A. & Baltaş, Z. (2017). Bedenin Dili. Remzi Kitabevi. Büyükünal, F. (1992). Neşet Günal ile Söyleşi, Türkiye’de Sanat. Plastik Sanatlar Dergisi, S:4. Çeken, B. (2004). Resim Sanatında Halk Bilimsel Öğelerden Yararlanma. Milli Folklor Dergisi, S:64. Ergüven, M. (1996). Neşet Günal. Bilim Sanat Galerisi. Ersoy, A. (2004). 500 Türk Sanatçısı, Plastik Sanatlar. Akdeniz Yayıncılık A.Ş. Gelbal, C. (2020). Kırsal Kesim İnsanının Ressamı Neşet Günal. Nisan 2022 tarihinde Gazete Sanat https://gazetesanat.com/kirsal-kesim-insaninin-ressami-neset-gunal adresinden erişildi. Giray, K. (1998). Türkiye İş Bankası Resim Koleksiyonu. Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları. İnan, A, (1963). Nazarlıklar. Türk Folklor Araştırmaları Dergisi. S:169.